Wyszukiwarka ustaw

2018 Pozycja 35

©Telksinoe s. 1/12

Opracowano na podstawie: t.j.

Dz. U. z 2018 r.

poz. 35, 529.

U S T A W A

z dnia 23 września 1999 r.

o zasadach pobytu wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasadach ich przemieszczania się przez to terytorium

Art. 1. 1. Ustawa określa zasady pobytu wojsk obcych na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady ich przemieszczania się przez to terytorium.

2. Przepisów ustawy określających status wojsk obcych nie stosuje się do tych

wojsk obcych, których status jest określony w umowach międzynarodowych

ratyfikowanych w trybie art. 89 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia

2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. poz. 483, z 2001 r. poz. 319, z 2006 r. poz. 1471 oraz

z 2009 r. poz. 946).

Art. 2. W rozumieniu ustawy poniższe określenia oznaczają:

1) wojska obce – żołnierzy wojsk obcych i personel cywilny im towarzyszący;

2) żołnierze wojsk obcych – żołnierzy należących do lądowych, morskich lub

powietrznych wojsk państwa obcego albo pozostających pod dowództwem

organizacji międzynarodowej, przebywających na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonania określonych zadań;

3) personel cywilny – pracowników cywilnych zatrudnionych w wojskach

państwa obcego albo wojskach pozostających pod dowództwem organizacji

międzynarodowej, towarzyszących tym wojskom na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej;

4) strona wysyłająca – państwo, do którego należą wojska obce, albo organizację

międzynarodową, pod której dowództwem wojska te pozostają;

5) organy wojskowe strony wysyłającej – organy wojskowe państwa albo

organizacji międzynarodowej, które na mocy prawa tego państwa, statutu

organizacji międzynarodowej lub umowy międzynarodowej są właściwe

względem żołnierzy wojsk obcych lub ich personelu cywilnego.

Art. 3. 1. Zgodę na pobyt wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej, zwaną dalej „zgodą”, wydają:

1) Minister Obrony Narodowej:

26.03.2018

©Telksinoe s. 2/12

a) w przypadku wojsk Państw-Stron Traktatu Północnoatlantyckiego,

sporządzonego w Waszyngtonie dnia 4 kwietnia 1949 r., wojsk

pozostających pod dowództwem organów Organizacji Traktatu

Północnoatlantyckiego albo wojsk uczestniczących w szkoleniu

w ramach Partnerstwa dla Pokoju, jeżeli okres ich pobytu nie przekracza

trzech miesięcy,

b) po zasięgnięciu opinii zainteresowanych ministrów – w przypadku wojsk

państw obcych albo wojsk pozostających pod dowództwem organów

organizacji międzynarodowych innych niż wymienione w lit. a, pod

warunkiem że okres ich pobytu nie przekracza trzech miesięcy,

liczebność – tysiąca osób, a pobyt ma na celu udział w szkoleniu

wojskowym, o ile właściwe organy tych państw albo organizacji

międzynarodowych uznają zasady pobytu (status) ich wojsk wynikające

z ustawy oraz złożą zobowiązanie, że ich wojska będą przestrzegały

prawa polskiego;

2) Rada Ministrów na czas określony:

a) w przypadku wojsk, o których mowa w pkt 1 lit. a, jeżeli okres ich

pobytu przekracza trzy miesiące albo jeżeli jej przedmiotem jest

przedłużenie pobytu,

b) w przypadku wojsk państw obcych albo wojsk pozostających pod

dowództwem organów organizacji międzynarodowych innych niż

wymienione w pkt 1 lit. a, w innych przypadkach niż te, o których mowa

w pkt 1 lit. b, lub w przypadku przedłużenia pobytu, o ile właściwe

organy tych państw albo organizacji międzynarodowych uznają zasady

pobytu (status) ich wojsk wynikające z ustawy oraz złożą zobowiązanie,

że ich wojska będą przestrzegały prawa polskiego.

1a. Minister Obrony Narodowej może upoważnić w przypadkach, o których

mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, Dowódcę Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych,

Dowódcę Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcę Wojsk Obrony

Terytorialnej oraz Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych do wyrażania zgody

w sytuacji:

1) klęski żywiołowej i likwidacji jej skutków,

2) katastrofy lądowej, morskiej lub lotniczej,

26.03.2018

©Telksinoe s. 3/12

3) konieczności udzielenia pomocy humanitarnej,

4) realizacji ćwiczenia wojskowego wynikającego z planu zatwierdzonego przez

Ministra Obrony Narodowej

– jeżeli wojska obce są odpowiednikiem wojsk podległych odpowiednio Dowódcy

Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcy Operacyjnemu Rodzajów Sił

Zbrojnych, Dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej lub Szefowi Inspektoratu

Wsparcia Sił Zbrojnych, którymi ten dowódca lub szef dowodzi, ich liczebność nie

przekracza pięciuset osób, a okres pobytu nie przekracza dwóch miesięcy.

2. W zgodzie należy określić stronę wysyłającą, cel i okres pobytu oraz

liczebność wojsk obcych, datę i przejście graniczne, przez które nastąpi wjazd,

ilość i rodzaj wwożonego sprzętu wojskowego oraz broni, amunicji i materiałów

niebezpiecznych, trasy przejazdu i miejsce stacjonowania, datę i przejście

graniczne, przez które nastąpi wyjazd, a także inne okoliczności mające znaczenie

organizacyjno-techniczne.

3. Zgoda może być wyrażona również w porozumieniu zawartym

z właściwymi organami państwa wysyłającego albo z organem organizacji

międzynarodowej, pod którego dowództwem wojska te pozostają.

4. O wyrażeniu zgody zawiadamia się niezwłocznie Prezydenta

Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałków Sejmu i Senatu oraz inne zainteresowane

organy władzy publicznej.

Art. 3a. 1. Zgodę na pobyt wojsk obcych na terytorium Rzeczypospolitej

Polskiej w ramach wzmocnienia wojskowego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej

Polskiej przez stronę wysyłającą w operacjach wojskowych prowadzonych na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w czasie pokoju wydaje Prezydent

Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej skierowany po

uzyskaniu zgody Prezesa Rady Ministrów.

2. W zgodzie, o której mowa w ust. 1, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

określa cel pobytu wojsk obcych i zakres ich uprawnień, a także inne okoliczności

mające znaczenie dla obronności Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Określając zakres uprawnień, o których mowa w ust. 2, Prezydent

Rzeczypospolitej Polskiej wskazuje, które uprawnienia Sił Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej będą przysługiwać wojskom obcym w czasie pobytu na

26.03.2018

©Telksinoe s. 4/12

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach wzmocnienia wojskowego Sił

Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

4. O wyrażeniu zgody, o której mowa w ust. 1, zawiadamia się niezwłocznie

Marszałków Sejmu i Senatu oraz inne zainteresowane organy władzy publicznej.

5. Do pobytu wojsk obcych, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się

przepisów art. 13 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3.

Art. 4. 1. Przepisy dotyczące pobytu wojsk obcych na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio do przemieszczania się tych

wojsk przez to terytorium, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

2. Zgodę na przemieszczenie się wojsk obcych przez terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej wydaje Minister Obrony Narodowej.

2a. Minister Obrony Narodowej może upoważnić Dowódcę Generalnego

Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódcę Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych,

Dowódcę Wojsk Obrony Terytorialnej lub Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił

Zbrojnych do wyrażania zgody na przemieszczanie się przez terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej:

1) pojedynczych pojazdów, jednostek taboru pływającego, statków

powietrznych, wagonów kolejowych lub pociągów należących do wojsk

obcych lub przewożących ładunki tych wojsk;

2) kolumn pojazdów wojsk obcych oraz formacji jednostek taboru pływającego

lub statków powietrznych, w których skład wchodzi nie więcej niż

dwadzieścia pojazdów, jednostek taboru pływającego lub statków

powietrznych.

3. W przypadku gdy liczebność przemieszczających się wojsk obcych

przekracza tysiąc osób, o wydaniu zgody Minister Obrony Narodowej informuje

niezwłocznie Radę Ministrów.

4. Przemieszczanie się obcego wojskowego statku powietrznego odbywa się

na zasadach i w trybie przepisów ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie

granicy państwowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 660).

Art. 5. 1. Działalność organów władzy publicznej związaną z pobytem wojsk

obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej koordynuje Minister Obrony

Narodowej.

26.03.2018

©Telksinoe s. 5/12

2. Koordynacja, o której mowa w ust. 1, polega na informowaniu właściwych

organów władzy publicznej o przedsięwzięciach związanych z pobytem wojsk

obcych lub uzgadnianiu z nimi tych przedsięwzięć.

Art. 6. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wojska obce

są obowiązane do przestrzegania prawa polskiego.

Art. 7. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny mogą przekraczać

granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie dokumentów innych

niż wymagane przez prawo polskie.

2. Ministrowie właściwi do spraw wewnętrznych, do spraw administracji

publicznej oraz Minister Obrony Narodowej mogą określić, w drodze

rozporządzenia, inne niż wymagane przez prawo polskie rodzaje dokumentów

uprawniających żołnierzy wojsk obcych i ich personel cywilny do przekraczania

granicy państwowej.

3. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, może określić w szczególności,

że wystarczającymi dokumentami uprawniającymi do przekroczenia granicy

państwowej są:

1) dokument tożsamości z fotografią, wydany przez stronę wysyłającą,

określający imię i nazwisko, datę urodzenia, stopień i numer wojskowy (o ile

został nadany) i rodzaj służby;

2) indywidualny lub zbiorowy rozkaz wyjazdu sporządzony w języku

urzędowym strony wysyłającej oraz w języku angielskim lub w innym języku

oficjalnym organizacji międzynarodowej.

Art. 8. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny w sprawach karnych

o czyny popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają jurysdykcji

sądów polskich.

2. W prokuraturze okręgowej w wydziale do spraw wojskowych prowadzi się

sprawy karne o czyny popełnione przez żołnierzy wojsk obcych oraz członków ich

personelu cywilnego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.

3. O zatrzymaniu lub tymczasowym aresztowaniu żołnierza wojsk obcych lub

członka ich personelu cywilnego zawiadamia się niezwłocznie organy wojskowe

strony wysyłającej.

26.03.2018

©Telksinoe s. 6/12

4. W sprawach karnych o czyny popełnione przez żołnierzy wojsk obcych lub

ich personel cywilny może nastąpić przekazanie ścigania karnego na zasadach

określonych w Kodeksie postępowania karnego.

5. Przekazanie ścigania nie może nastąpić w przypadku popełnienia

przestępstwa:

1) przeciwko bezpieczeństwu wewnętrznemu lub zewnętrznemu

Rzeczypospolitej Polskiej;

2) przeciwko polskim urzędom lub funkcjonariuszom publicznym;

3) przeciwko istotnym polskim interesom gospodarczym;

4) fałszywych zeznań złożonych wobec urzędu polskiego.

6. W razie przekazania ścigania karnego żołnierz wojsk obcych lub członek

ich personelu cywilnego powinien zostać niezwłocznie przejęty przez stronę

wysyłającą.

Art. 9. W zakresie przestępstw i wykroczeń popełnionych przez żołnierzy

wojsk obcych i ich personel cywilny wyłącznie na szkodę strony wysyłającej, na

szkodę jej wojsk lub szkodę żołnierzy tych wojsk i personelu cywilnego strony

wysyłającej jurysdykcja sądów polskich jest wyłączona.

Art. 10. 1. Żołnierze wojsk obcych podczas pobytu na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej podlegają przepisom dyscyplinarnym strony

wysyłającej.

2. Właściwe organy strony wysyłającej są uprawnione do prowadzenia na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie prawa strony wysyłającej,

postępowania w sprawach dyscyplinarnych w stosunku do żołnierzy wojsk obcych,

a także orzekania i wykonywania kar dyscyplinarnych.

3. Polskie organy porządkowe, określone w odrębnych przepisach, postępują

wobec żołnierzy wojsk obcych według zasad obowiązujących w stosunku do

żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 11. 1. Stronę wysyłającą zwalnia się, pod warunkiem wzajemności,

z odpowiedzialności za szkody w mieniu stanowiącym własność Skarbu Państwa,

użytkowanym przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, wyrządzone przez

wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel cywilny, o ile szkody te

26.03.2018

©Telksinoe s. 7/12

zostały wyrządzone podczas wykonywania zadań związanych z realizacją celów

określonych w zgodzie.

2. W przypadku wyrządzenia przez wojska obce w związku z realizacją celów

określonych w zgodzie szkód w innym mieniu stanowiącym wyłączną własność

Skarbu Państwa, w tym również w mieniu znajdującym się w zarządzie

przedsiębiorstwa Lasy Państwowe, wysokość odszkodowania jest ustalana na

drodze dyplomatycznej, z zastrzeżeniem ust. 1.

3. Osoby fizyczne, osoby prawne lub niepaństwowe jednostki organizacyjne

niemające osobowości prawnej mogą dochodzić swoich roszczeń z tytułu szkód

wyrządzonych im przez wojska obce albo żołnierzy wojsk obcych lub ich personel

cywilny także w następującym trybie:

1) podmiot poszkodowany kieruje roszczenie do Ministra Obrony Narodowej,

który przekazuje je do rozpatrzenia specjalnie powołanej do tego komisji,

w której skład mogą wchodzić przedstawiciele zainteresowanych resortów;

2) komisja rozpatruje roszczenie, biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności

sprawy, w oparciu o dokumentację zgromadzoną w sprawie,

a w szczególności dokumenty własne, dokumenty zgromadzone przez

właściwe organy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, a także właściwe

organy wojskowe strony wysyłającej oraz przygotowuje protokół, w którym

w porozumieniu z osobą poszkodowaną określa wysokość odszkodowania; na

podstawie tego protokołu Minister Obrony Narodowej podejmuje decyzję

o wypłaceniu odszkodowania;

3) odszkodowanie jest wypłacane przez Ministra Obrony Narodowej, który

zwraca się następnie do właściwych organów wojskowych strony wysyłającej

o zwrot poniesionych kosztów;

4) w przypadku braku porozumienia co do wysokości odszkodowania podmiot

poszkodowany może skierować roszczenie przeciwko Skarbowi Państwa.

4. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, skład i tryb

powoływania komisji oraz sposób jej działania. Rozporządzenie to określi

w szczególności:

1) organy delegujące swoich przedstawicieli do udziału w komisji;

26.03.2018

©Telksinoe s. 8/12

1a) organy obowiązane do sporządzania, gromadzenia i przekazywania komisji

dokumentów w sprawie szkód oraz wysokość wynagrodzenia osób

wykonujących czynności z tym związane;

2) czynności przewodniczącego i sekretarza komisji;

3) sposób postępowania komisji;

4) dokumenty sporządzane przez komisję;

5) wysokość wynagrodzenia osób wchodzących w skład komisji za udział w jej

pracach;

6) wydatki zaliczane do kosztów postępowania przed komisją;

7) sposób refundowania kosztów poniesionych w toku postępowania przed

komisją.

5. Do udziału w pracach komisji można zaprosić przedstawicieli właściwych

organów wojskowych strony wysyłającej.

Art. 12. Do szkód wyrządzonych przez wojska obce albo żołnierzy wojsk

obcych lub ich personel cywilny żołnierzom lub pracownikom cywilnym Sił

Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 1.

Art. 13. 1. Podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żołnierze

wojsk obcych w czasie wykonywania zadań służbowych:

1) powinni nosić umundurowanie wojsk, do których należą;

2) są uprawnieni, na podstawie rozkazu wydanego przez organy wojskowe

strony wysyłającej, do posiadania i noszenia broni;

3) mogą używać broni i środków przymusu bezpośredniego przewidzianych

w przepisach prawa polskiego, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Zasady noszenia umundurowania oraz posiadania i noszenia broni w czasie

wykonywania zadań służbowych regulują przepisy strony wysyłającej.

3. Użycie broni i środków przymusu bezpośredniego przez żołnierzy wojsk

obcych podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić:

1) na terenie obozów, obiektów lub innych nieruchomości, w których wojska

obce są zakwaterowane;

2) w czasie ich przemieszczania się w związku z wykonywaniem zadań

związanych z realizacją celów określonych w zgodzie;

3) w czasie ćwiczeń wojsk obcych.

26.03.2018

©Telksinoe s. 9/12

Art. 13a. 1. Na wniosek właściwych organów wojskowych strony

wysyłającej żołnierze wojsk obcych mogą być wyposażani w broń i amunicję

stanowiące uzbrojenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Minister Obrony Narodowej, w drodze decyzji, z zachowaniem przepisów

o ochronie informacji niejawnych, określa liczbę i rodzaj broni, w którą będą

wyposażani żołnierze wojsk obcych.

3. W zakresie wyposażania wojsk obcych w amunicję oraz ewidencjonowania

wydanej amunicji i broni stosuje się przepisy obowiązujące w Siłach Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 14. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są uprawnieni do

kierowania pojazdami lub ich zespołami, wojskowymi statkami powietrznymi lub

okrętami wojennymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie praw

jazdy lub pozwoleń wydanych przez właściwe organy państwa, którego są

obywatelami.

Art. 15. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są zwolnieni

z obowiązku meldunkowego i mogą korzystać z hoteli i internatów wojskowych na

zasadach określonych w przepisach dotyczących zakwaterowania Sił Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia,

szczegółowe warunki i tryb zakwaterowania żołnierzy wojsk obcych i ich

personelu cywilnego przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozporządzenie to określi w szczególności:

1) sposób zakwaterowania stałego, tymczasowego, zbiorowego oraz

biwakowego na poligonach;

2) wysokość opłat za zakwaterowanie.

Art. 16. 1. Pobyt żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych w ustawie, nie jest

uważany za pobyt lub zamieszkanie, od którego jest uzależnione poddanie w

jakiejkolwiek formie opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny są zwolnieni od

opodatkowania w odniesieniu do wynagrodzenia i wypłacanych im dodatków

przez stronę wysyłającą lub od mienia ruchomego, które znajduje się na terytorium

26.03.2018

©Telksinoe s. 10/12

Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie w związku z ich czasowym pobytem na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że mienie to zostanie

wywiezione przy opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie uprawniają do zwolnienia od opodatkowania,

któremu żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny podlegają zgodnie

z odrębnymi przepisami prawa polskiego, nawet jeśli są uważani za osoby

przebywające lub zamieszkałe poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 17. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny przekraczający

granicę Rzeczypospolitej Polskiej podlegają polskim przepisom celnym

i dewizowym, z tym że oficjalne dokumenty wojsk obcych opatrzone odpowiednią

urzędową pieczęcią nie podlegają rewizji celnej.

Art. 18. 1. Żołnierze wojsk obcych i ich personel cywilny korzystają ze

świadczeń zdrowotnych udzielanych przez podmioty wykonujące działalność

leczniczą za odpłatnością, na zasadach określonych w odrębnych przepisach dla

osób nieuprawnionych.

2. Należności za świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1, pokrywa

Minister Obrony Narodowej, który występuje następnie do strony wysyłającej

o zwrot poniesionych kosztów, wskazując termin i sposób zapłaty należności.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem Obrony

Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb

ponoszenia i regulowania opłat za świadczenia zdrowotne udzielane żołnierzom

wojsk obcych i ich personelowi cywilnemu. Rozporządzenie to określi

w szczególności:

1) sposób obliczania kosztów udzielanych świadczeń zdrowotnych;

2) tryb zaliczkowego pokrywania kosztów w przypadkach wymagających

znacznego zaangażowania środków finansowych;

3) sposób przekazywania opłat za świadczenia zdrowotne i refundowania

kosztów przez wojska obce.

Art. 19. 1. Pojazdy wojsk obcych, zarejestrowane i dopuszczone do ruchu

drogowego na podstawie przepisów obowiązujących w państwie, do którego

należą, oraz opatrzone wyraźnie znakiem wskazującym na państwo rejestracji, są

26.03.2018

©Telksinoe s. 11/12

dopuszczone do ruchu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem

polskim.

2. Jeżeli za korzystanie z dróg publicznych są pobierane opłaty, organy

wojskowe strony wysyłającej mogą wystąpić, za pośrednictwem Ministra Obrony

Narodowej, o zwolnienie od tych opłat na zasadzie wzajemności. Zwolnienia nie

stosuje się w przypadku korzystania przez wojska obce z płatnych autostrad.

3. Jeżeli przepisy wymagają wydania specjalnych zezwoleń na przewóz

materiałów niebezpiecznych, wnioski o wydanie takich zezwoleń są kierowane do

właściwych organów za pośrednictwem Ministra Obrony Narodowej.

4. Do wojsk obcych poruszających się po drogach na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 czerwca

1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 i 1926) odnoszące

się do ruchu pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Zwalnia się od obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia określonego

w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,

Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli

Komunikacyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2060 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 1089 i

1926) wojska obce, których status jest określony w umowach międzynarodowych

ratyfikowanych za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.

Art. 20. Przewozy wojsk obcych kolejami odbywają się na takich samych

zasadach jak przewozy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 21. Statki powietrzne wojsk obcych mogą korzystać, z wyjątkiem

sytuacji awaryjnych, z cywilnych lotnisk komunikacyjnych na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach obowiązujących cywilne statki powietrzne

i za zezwoleniem właściwych organów wojskowych i cywilnych.

Art. 22. 1. Potrzeby wojsk obcych w zakresie telekomunikacji są realizowane

na takich samych zasadach jak potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przydziału pasm częstotliwości na potrzeby wojsk obcych dokonuje się

z zasobów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Przydziału pasm

częstotliwości wykraczających poza te zasoby dokonuje się za pośrednictwem

właściwych organów wojskowych Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z prawem

polskim.

26.03.2018

©Telksinoe s. 12/12

3. Zasady korzystania z linii i urządzeń telekomunikacyjnych oraz pasm

częstotliwości przez wojska obce regulują przepisy prawa polskiego lub umowy

międzynarodowe.

Art. 23. 1. Poligony wojskowe pozostające w trwałym zarządzie lub

w posiadaniu na podstawie innego tytułu prawnego Ministra Obrony Narodowej

mogą być udostępniane wojskom obcym, nieodpłatnie lub odpłatnie, w celu

przeprowadzania ćwiczeń wyłącznie z udziałem ich własnych jednostek lub

ćwiczeń wspólnych z jednostkami wojskowymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej

Polskiej.

2. Ćwiczenia, o których mowa w ust. 1, mogą być przeprowadzane również –

na takich samych zasadach jak ćwiczenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

– w polskiej przestrzeni powietrznej oraz na polskich śródlądowych drogach

wodnych, morskich wodach wewnętrznych i morzu terytorialnym.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób obliczania

i rozliczania opłat wnoszonych przez wojska obce w związku z udostępnieniem im

poligonów wojskowych. Rozporządzenie to określi w szczególności:

1) wydatki wchodzące w skład kosztów korzystania z poligonów;

2) dokumenty sporządzane przy obliczaniu i rozliczaniu kosztów;

3) tryb przekazywania środków finansowych wnoszonych przez wojska obce.

Art. 24. (pominięty)

Art. 25. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia1).

1)

Ustawa została ogłoszona w dniu 20 listopada 1999 r.

26.03.2018