Ustawy w postaci jednolitej
Wyszukiwarka ustaw
W przeglądarce naciśnij Ctrl+F, by wyszukać w ustawie.
2017 Pozycja 43
©Telksinoe s. 1/262
Opracowano na podstawie: t.j.
Dz. U. z 2017 r.
poz. 43, 60, 937, 2216,
z 2018 r. poz. 137, 317, 650.
U S T A W A
z dnia 6 grudnia 2008 r.
o podatku akcyzowym 1)
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym
dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację
obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw:
1) dyrektywy Rady 83/183/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień od podatku
stosowanych do przywozu na stałe z Państw Członkowskich majątku prywatnego osób
fizycznych (Dz. Urz. WE L 105 z 23.04.1983, str. 64, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 117, z późn. zm.);
2) dyrektywy Rady 83/182/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień podatkowych we
Wspólnocie, dotyczących niektórych środków transportu czasowo wwożonych do jednego
Państwa Członkowskiego z innego Państwa Członkowskiego (Dz. Urz. WE L 105
z 23.04.1983, str. 59, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 112,
z późn. zm.);
3) dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków
dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz
kontrolowania (Dz. Urz. WE L 76 z 23.03.1992, str. l, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 179, z późn. zm.);
4) dyrektywy Rady 92/79/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków
od papierosów (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 8, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 13, str. 202, z późn. zm.);
5) dyrektywy Rady 92/80/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia podatków
od wyrobów tytoniowych innych niż papierosy (Dz. Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 10,
z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 13, str. 204, z późn. zm.);
6) dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji
struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. WE L 316
z 31.10.1992, str. 21, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 206,
z późn. zm.);
7) dyrektywy Rady 92/84/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie zbliżenia stawek
podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. WE L 316
z 31.10.1992, str. 29; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 213);
8) dyrektywy Rady 95/59/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie podatków innych niż
podatki obrotowe, wpływających na spożycie wyrobów tytoniowych (Dz. Urz. WE L 291
z 06.12.1995, str. 40, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 283,
z późn. zm.);
9) dyrektywy Rady 95/60/WE z dnia 27 listopada 1995 r. w sprawie banderolowania olejów
napędowych i nafty (Dz. Urz. WE L 291 z 06.12.1995, str. 46; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 289);
10) dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji
wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych
11.06.2018
©Telksinoe s. 2/262
2. Akcyza stanowi dochód budżetu państwa.
Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje
alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów
elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1
do ustawy;
la) wyroby węglowe – wyroby energetyczne, określone w poz. 19–21 załącznika
nr 1 do ustawy;
1b) wyroby gazowe – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00,
2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których
mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych
o kodzie CN 2901 10 00;
2) terytorium kraju – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) terytorium państwa członkowskiego – terytorium państwa, do którego
zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty,
z wyłączeniem terytorium kraju, z tym że:
a) nie uznaje się za terytorium państwa członkowskiego:
– Wysp Kanaryjskich, z zastrzeżeniem ust. 2,
– francuskich terytoriów, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1
Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem
ust. 3,
– Wysp Alandzkich,
– Wysp Normandzkich,
i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 283 z 31.10.2003, str. 51, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 405, z późn. zm.);
11) dyrektywy Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę
2003/96/WE w zakresie możliwości stosowania przez określone Państwa Członkowskie
czasowych zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania na produkty energetyczne
i energię elektryczną (Dz. Urz. UE L 157 z 30.04.2004, str. 87; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 9, t. 2, str. 16);
12) dyrektywy Rady 2006/79/WE z dnia 5 października 2006 r. w sprawie zwolnienia od
podatku przy przywozie z państw trzecich małych partii towarów o charakterze
niehandlowym (Dz. Urz. UE L 286 z 17.10.2006, str. 15);
13) dyrektywy Rady 2007/74/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia towarów
przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich z podatku od wartości dodanej
i akcyzy (Dz. Urz. UE L 346 z 29.12.2007, str. 6).
11.06.2018
©Telksinoe s. 3/262
– terytoriów objętych zakresem art. 355 ust. 3 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– wyspy Helgoland,
– obszaru Buesingen,
– Ceuty,
– Melilli,
– Livigno,
– Campione d’Italia,
– włoskich wód jeziora Lugano,
b) przemieszczanie wyrobów akcyzowych:
– mające początek w Księstwie Monako lub z przeznaczeniem dla
Księstwa Monako uznaje się za przemieszczanie mające początek
w Republice Francuskiej lub z przeznaczeniem dla Republiki
Francuskiej,
– mające początek w Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal) lub
z przeznaczeniem dla Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal)
uznaje się za przemieszczanie mające początek w Republice
Federalnej Niemiec lub z przeznaczeniem dla Republiki Federalnej
Niemiec,
– mające początek na wyspie Man lub z przeznaczeniem dla wyspy
Man uznaje się za przemieszczanie mające początek
w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
lub z przeznaczeniem dla Zjednoczonego Królestwa Wielkiej
Brytanii i Irlandii Północnej,
– mające początek w San Marino lub z przeznaczeniem dla San
Marino uznaje się za przemieszczanie mające początek w Republice
Włoskiej lub z przeznaczeniem dla Republiki Włoskiej,
– mające początek w suwerennych strefach Zjednoczonego Królestwa
Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Akrotiri i Dhekelia lub
z przeznaczeniem dla suwerennych stref Zjednoczonego Królestwa
Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Akrotiri i Dhekelia uznaje się
za przemieszczanie mające początek w Republice Cypryjskiej lub
z przeznaczeniem dla Republiki Cypryjskiej;
11.06.2018
©Telksinoe s. 4/262
4) terytorium Unii Europejskiej – terytorium kraju oraz terytoria państw
członkowskich;
5) terytorium państwa trzeciego – terytorium inne niż terytorium Unii
Europejskiej;
6) eksport – wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych
z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez
organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3–4
rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada
2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych
przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343
z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.2)), zwanego dalej „rozporządzeniem
2015/2447”, na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu
celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia;
7) import – przywóz:
a) samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium
kraju,
b) wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium
kraju:
– jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie
zostaną objęte procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego,
składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej
lub uszlachetniania czynnego, a także nie zostaną objęte czasowym
składowaniem,
– jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub
została zamknięta procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego,
składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej
lub uszlachetniania czynnego, którą wyroby te były objęte, i powstał
dług celny;
2)
Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016,
str. 35.
11.06.2018
©Telksinoe s. 5/262
8) dostawa wewnątrzwspólnotowa – przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub
samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa
członkowskiego;
9) nabycie wewnątrzwspólnotowe – przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub
samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium
kraju;
10) skład podatkowy – miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są:
produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są
wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego
się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym
przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
11) podmiot prowadzący skład podatkowy – podmiot, któremu wydano
zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
12) procedura zawieszenia poboru akcyzy – procedurę stosowaną podczas
produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów
akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone
w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej
podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
13) zarejestrowany odbiorca – podmiot, któremu wydano zezwolenie na
nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie
wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej, zwane dalej odpowiednio „zezwoleniem na nab ywanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca” albo „zezwoleniem na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca”;
14) (uchylony)
14a) zarejestrowany wysyłający – podmiot, któremu wydano zezwolenie na
wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej;
11.06.2018
©Telksinoe s. 6/262
15) e-AD – elektroniczny administracyjny dokument, na podstawie którego
przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy;
15a) dokument zastępujący e-AD – dokument, na podstawie którego przemieszcza
się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru
akcyzy, gdy System jest niedostępny, zawierający takie same dane jak e-AD;
16) uproszczony dokument towarzyszący – dokument, na podstawie którego
przemieszcza się, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub nabycia
wewnątrzwspólnotowego, wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2
do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, oraz
alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania
alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93
z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur
całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku
akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz.
UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.);
17) znaki akcyzy – znaki, określone przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, służące do oznaczania wyrobów akcyzowych podlegających
obowiązkowi oznaczania, obejmujące:
a) podatkowe znaki akcyzy, które są potwierdzeniem wpłaty kwoty
stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
b) legalizacyjne znaki akcyzy, które są potwierdzeniem prawa podmiotu
obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, do
przeznaczenia tych wyrobów do sprzedaży;
18) faktura – fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług
zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby)
i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych;
18a) dokument dostawy – dokument, na podstawie którego przemieszcza się na
terytorium kraju wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu
na ich przeznaczenie lub wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do
ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie;
11.06.2018
©Telksinoe s. 7/262
19) nabywca końcowy – podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający
koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią
elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. –
Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.3)),
z wyłączeniem:
a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2016 r.
poz. 719, 831 i 904) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia
funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r.
o giełdach towarowych,
b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu
ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych
nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej
w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek
dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r.
poz. 1636, 1948 i 1997),
c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów
Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał
wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48
ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia
funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r.
o giełdach towarowych,
d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę
rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu
pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 984
i 1238, z 2014 r. poz. 457, 490, 900, 942, 1101 i 1662, z 2015 r. poz. 151, 478, 942, 1618, 1893,
1960 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 266, 831, 925, 1052, 1165, 1823 i 1986.
11.06.2018
©Telksinoe s. 8/262
2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia
i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;
19a) finalny nabywca gazowy – podmiot, który:
a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa
wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
– niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym;
20) ubytki wyrobów akcyzowych – wszelkie straty:
a) wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas
stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat
powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów
tytoniowych,
b) objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
– napojów alkoholowych,
– wyrobów energetycznych, z wyjątkiem wyrobów węglowych,
przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego,
również magazynowanych,
c) wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na
terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej
przedmiot opodatkowania akcyzą,
d) wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe
podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy,
z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji,
e) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, powstałe podczas:
– stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem
strat powstałych podczas produkcji,
– przemieszczania poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na
podstawie dokumentu dostawy;
11.06.2018
©Telksinoe s. 9/262
21) sprzedaż – czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do
przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny
podmiot;
22) podmiot zużywający – podmiot:
a) mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia
działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby ak cyzowe
objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa
na cele uprawniające do zwolnienia,
b) niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia
działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte
wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do
zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce
pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek
powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte
wyroby;
23) podmiot pośredniczący – podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania
na terytorium kraju, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie działalności
polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie ze składu podatkowego na terytorium
kraju do podmiotu zużywającego, a w przypadku wyrobów akcyzowych,
o których mowa w art. 32 ust. 1, pochodzących również bezpośrednio
z importu;
23a) pośredniczący podmiot węglowy – podmiot mający siedzibę lub miejsce
zamieszkania na terytorium kraju:
a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia
wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych,
lub
b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od
akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od
akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
11.06.2018
©Telksinoe s. 10/262
– który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej
działalności;
23b) pośredniczący podmiot tytoniowy – podmiot posiadający miejsce
zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju, przedsiębiorca zagraniczny
posiadający oddział z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach
i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach
uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych
w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U.
poz. 649), lub przedsiębiorca zagraniczny, który wyznaczył podmiot
reprezentujący go na terytorium kraju, prowadzący działalność gospodarczą
w zakresie suszu tytoniowego, który został wpisany do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych;
23c) finalny nabywca węglowy – podmiot, który:
a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa
wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
– niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym;
23d) pośredniczący podmiot gazowy – podmiot mający siedzibę lub miejsce
zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem
ziemnym na terytorium kraju:
a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia
wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub
b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od
akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od
akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub
d) będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby
gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
e) będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim
w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji
11.06.2018
©Telksinoe s. 11/262
opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego
zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub
f) będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów
Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał
wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48
ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji
opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych, lub
g) będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę
rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu
pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia
i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym
– który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej
działalności;
24) (uchylony)
25) miejsce importu – miejsce inne niż skład podatkowy, w którym znajdują się
importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu
w rozumieniu przepisów prawa celnego;
26) System – krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi
przemieszczania wyrobów akcyzowych zzastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy, w szczególności do przesyłania e-AD, raportu
odbioru i raportu wywozu, unieważnienia e-AD, zmiany miejsca
przeznaczenia oraz zawiadomienia o zmianie miejsca przeznaczenia,
o których mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia 24 lipca
2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu
do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych
w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz. Urz. UE L 197 z 29.07.2009,
str. 24, z późn. zm.);
11.06.2018
©Telksinoe s. 12/262
27) raport odbioru – raport składany za pośrednictwem Systemu stanowiący
dowód, że przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone;
28) dokument zastępujący raport odbioru – dokument zawierający takie same
dane jak raport odbioru, stanowiący dowód, że przemieszczanie wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało
zakończone, stosowany, gdy System jest niedostępny;
29) raport wywozu – raport składany za pośrednictwem Systemu stanowiący
dowód, że w przypadku eksportu przemieszczanie wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone;
30) dokument zastępujący raport wywozu – dokument zawierający takie same
dane jak raport wywozu, stanowiący dowód, że w przypadku eksportu
przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone, stosowany, gdy System jest
niedostępny;
30a) alternatywny dowód zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy –
wydane przez właściwe organy podatkowe na terytorium kraju lub przez
właściwe organy państwa członkowskiego potwierdzenie, że wysłane
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe
zostały odebrane przez odbiorcę albo że zostały wyprowadzone poza
terytorium Unii Europejskiej, zawierające w szczególności określenie
rodzaju, ilości oraz kodów Nomenklatury Scalonej (CN) tych wyrobów, datę
ich odbioru lub wyprowadzenia poza terytorium Unii Europejskiej, a także
dane identyfikacyjne podmiotu, który wyroby te odebrał, albo oznaczenie
organu celnego, który nadzorował ich wyprowadzenie poza terytorium Unii
Europejskiej, wraz z danymi identyfikacyjnymi podmiotu, który dokonał ich
eksportu;
31) podmiot wysyłający – podmiot prowadzący skład podatkowy lub
zarejestrowanego wysyłającego, którzy wysyłają wyroby akcyzowe
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;
32) podmiot odbierający – podmiot prowadzący skład podatkowy,
zarejestrowanego odbiorcę, nabywcę na terytorium państwa członkowskiego
będącego podmiotem upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego
11.06.2018
©Telksinoe s. 13/262
państwa członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania wyrobów
akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub podmiot
objęty zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1, do których są
wysyłane wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru
akcyzy;
33) procesy mineralogiczne – procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE
pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców
niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia
9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności
gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990,
str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04,
str. 177, z późn. zm.);
34) papierosy elektroniczne – urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego
użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do
papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub
zbiorniki;
35) płyn do papierosów elektronicznych – roztwór przeznaczony do
wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez
nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę;
36) wyroby nowatorskie – wyroby będące:
a) mieszaniną, w której składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy,
b) mieszaniną, o której mowa w lit. a, oraz zawierające odrębnie płyn do
papierosów elektronicznych
– inne niż wyroby, o których mowa w art. 98 ust. 1 i art. 99a ust. 1, które
dostarczają aerozol bez spalania mieszaniny.
2. W przypadku gdy zgodnie z art. 5 ust. 4 dyrektywy Rady 2008/118/WE
z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku
akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14.01.2009,
str. 12), Królestwo Hiszpanii złoży oświadczenie, że dyrektywa ta będzie miała
zastosowanie na Wyspach Kanaryjskich, będą one uznawane za terytorium państwa
członkowskiego.
3. W przypadku gdy zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy Rady 2008/118/WE
z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku
11.06.2018
©Telksinoe s. 14/262
akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14.01.2009,
str. 12, z późn. zm.) Republika Francuska złoży oświadczenie, że dyrektywa ta
będzie miała zastosowanie we francuskich terytoriach, o których mowa w art. 349
i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, terytoria te będą
uznawane za terytorium państwa członkowskiego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów, datę, od której
Wyspy Kanaryjskie oraz francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355
ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, będą uznawane za terytorium
państwa członkowskiego.
Art. 3. 1. Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej
„WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze
Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca
1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej
Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).
2. Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian
w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli
nie zostały określone w niniejszej ustawie.
Art. 4. Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych
przepisów nie mają zastosowania do akcyzy.
Art. 5. Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1–5,
art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1
i 2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały
wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych
przepisami prawa.
Art. 6. Do postępowań w sprawach wynikających z przepisów niniejszej
ustawy stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
11.06.2018
©Telksinoe s. 15/262
podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.4)), chyba że przepisy niniejszej
ustawy stanowią inaczej.
Art. 7. 1. Jednostką współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy jest
centralne biuro łącznikowe (ELO), usytuowane w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, które wykonuje zadania w zakresie
współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy, o których mowa
w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2073/2004 z dnia 16 listopada 2004 r. w sprawie
współpracy administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych (Dz. Urz.
UE L 359 z 04.12.2004, str. 1).
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć,
w drodze zarządzenia, również inną jednostkę do współpracy administracyjnej
w dziedzinie akcyzy, określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1,
określając zakres jej obowiązków, a także zasady jej współpracy z organami
podatkowymi w zakresie akcyzy.
Art. 7a. W przypadku zawarcia przez Rzeczpospolitą Polską z państwem
członkowskim Unii Europejskiej umowy w sprawie odpowiedzialności za budowę
lub utrzymanie mostu transgranicznego, most i miejsce jego budowy, o których
mowa w umowie, uważa się za część terytorium państwa, które zgodnie z umową
jest odpowiedzialne za budowę lub utrzymanie mostu.
Art. 7b. (uchylony)
Art. 7c. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych nie stosuje się odprawy
scentralizowanej, o której mowa w art. 179 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r.
ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1,
z późn. zm.5)), zwanego dalej „unijnym kodeksem celnym”, w której realizację
zaangażowane są administracje celne z co najmniej dwóch państw członkowskich,
oraz samoobsługi celnej, o której mowa w art. 185 tego rozporządzenia.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699,
978, 1197, 1269, 1311, 1649, 1923, 1932 i 2184 oraz z 2016 r. poz. 195, 615, 846, 1228, 1579,
1933 i 1948.
5)
Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 287 z 29.10.2013,
str. 90.
11.06.2018
©Telksinoe s. 16/262
2. Uproszczeń, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu
celnego, nie stosuje się w odniesieniu do:
1) alkoholu etylowego, z wyłączeniem przypadków gdy procedurą wywozu jest
obejmowany alkohol etylowy zawarty w kosmetykach objętych pozycjami
CN 3304, 3305, 3306 i 3307, perfumach i wodach toaletowych objętych
pozycją CN 3303, olejkach eterycznych objętych pozycją CN 3301
i mieszaninach substancji zapachowych objętych pozycją CN 3302;
2) paliw silnikowych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.
3. Uproszczenia, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu
celnego, mają zastosowanie do podmiotów, których wysokość obrotu paliwami
silnikowymi przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40 mln zł.
4. W przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność w zakresie paliw
silnikowych warunkiem stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 166
i art. 182 unijnego kodeksu celnego, jest:
1) w roku rozpoczęcia działalności – złożenie oświadczenia, w którym podmiot
zadeklaruje osiągnięcie w danym roku obrotu przekraczającego wymaganą
wysokość obrotu zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy
prowadzenia działalności;
2) w roku następującym po roku rozpoczęcia działalności – uzyskanie w roku
rozpoczęcia działalności obrotu przekraczającego wymaganą wysokość
obrotu zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia
działalności.
DZIAŁ IA
Wiążąca informacja akcyzowa
Art. 7d. 1. WIA jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania wyrobu
akcyzowego albo samochodu osobowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami
akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów, która określa:
1) klasyfikację wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego w układzie
odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) albo
2) rodzaj wyrobu akcyzowego przez opis tego wyrobu w takim stopniu
szczegółowości, który jest wystarczający do określenia opodatkowania
11.06.2018
©Telksinoe s. 17/262
wyrobu akcyzowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub
oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, WIA wydaje się, gdy podanie
kodu klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) nie
jest wystarczające do określenia opodatkowania wyrobów akcyzowych akcyzą,
organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych
wyrobów.
3. WIA wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, na rzecz którego została
wydana, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych,
wobec których czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą zostały dokonane po
dniu, w którym została wydana.
Art. 7e. 1. WIA jest wydawana na wniosek i obejmuje tylko jeden wyrób
akcyzowy albo jeden samochód osobowy.
2. Wniosek o wydanie WIA powinien zawierać w szczególności:
1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, jego adres zamieszkania lub
siedziby;
2) imię, nazwisko i adres zamieszkania pełnomocnika wnioskodawcy, o ile
został ustanowiony;
3) szczegółowy opis wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego
pozwalający na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej
z Nomenklaturą Scaloną (CN) lub określić rodzaj wyrobu akcyzowego;
4) opis składu wyrobu akcyzowego oraz metody badań lub analiz stosowanych
dla jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego dokonanie jego
klasyfikacji lub określenie jego rodzaju.
3. Do wniosku o wydanie WIA załącza się dokumenty odnoszące się do
wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych, w szczególności próbki,
fotografie, plany, schematy, katalogi, atesty, instrukcje, informacje od producenta,
lub inne dostępne dokumenty umożliwiające organowi podatkowemu dokonanie
właściwej klasyfikacji wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego lub
określenie rodzaju wyrobu akcyzowego.
4. Jeżeli wniosek o wydanie WIA nie spełnia wymogów, o których mowa
w ust. 2 i 3, organ podatkowy wzywa do uzupełnienia braków w terminie 7 dni,
11.06.2018
©Telksinoe s. 18/262
z pouczeniem, że nieuzupełnienie wniosku spowoduje pozostawienie go bez
rozpatrzenia.
5. W sprawie pozostawienia wniosku o wydanie WIA bez rozpatrzenia
wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie WIA, mając na uwadze zakres danych
określonych w ust. 2 oraz ujednolicenie przekazywanych wniosków.
Art. 7f. 1. Wnioskodawca jest obowiązany do uiszczenia opłaty z tytułu
przeprowadzonych badań lub analiz wyrobów akcyzowych albo samochodów
osobowych, w przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o wydanie WIA wymaga
przeprowadzenia badania lub analizy.
2. Badania lub analizy wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych
mogą być wykonywane przez laboratoria celne lub inne akredytowane laboratoria,
a także przez instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze lub
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębn ych
przepisów, działające na terytorium kraju, dysponujące wyposażeniem niezbędnym
dla danego rodzaju badań lub analiz.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, pobierana za badania lub analizy
wykonywane przez laboratoria celne stanowi dochód budżetu państwa.
4. Na wezwanie organu podatkowego wnioskodawca jest obowiązany do
uiszczenia, w terminie nie krótszym niż 7 dni, zaliczki na pokrycie opłaty za
badania lub analizy, o których mowa w ust. 1. W przypadku nieuiszczenia zaliczki
w określonym terminie organ podatkowy wydaje postanowienie o pozostawieniu
wniosku o wydanie WIA bez rozpatrzenia.
5. Kwota opłaty, o której mowa w ust. 1, i termin jej uiszczenia są określane
przez organ podatkowy w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
6. Kwota opłaty, o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać rzeczywistym
wydatkom poniesionym z tytułu przeprowadzonych badań lub analiz. W przypadku
gdy badania lub analizy są przeprowadzane przez laboratoria celne kwota opłaty,
o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać ryczałtowym stawkom opłat
określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 92 ust. 4 ustawy z dnia
19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1880 i 1948), jeżeli stawki
te zostały określone w tych przepisach.
11.06.2018
©Telksinoe s. 19/262
7. W przypadku gdy kwota zaliczki uiszczonej na pokrycie opłaty, o której
mowa w ust. 1, jest wyższa niż kwota opłaty określona w postanowieniu wydanym
na podstawie ust. 5, a także w przypadku gdy opłata jest nienależna, zwrot kwoty
nienależnej następuje nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia
postępowania w sprawie WIA.
Art. 7g. Organ podatkowy wydaje WIA bez zbędnej zwłoki, jednak nie
później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o wydanie WIA. Do
tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Art. 7h. 1. WIA traci ważność w przypadku zmiany przepisów prawa
podatkowego w zakresie akcyzy odnoszących się do wyrobu akcyzowego albo
samochodu osobowego, w wyniku której WIA staje się niezgodna z tymi
przepisami.
2. Podmiot, na rzecz którego wydano WIA, która traci ważność zgodnie
z ust. 1, może ją stosować nie dłużej niż przez okres sześciu miesięcy od daty utraty
ważności, pod warunkiem że dotyczy ona wyrobu akcyzowego albo samochodu
osobowego, będącego przedmiotem działalności gospodarczej posiadacza WIA.
Art. 7i. Organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wydania WIA, jeżeli
wniosek o wydanie WIA:
1) nie dotyczy wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego;
2) (uchylony)
3) dotyczy informacji o rodzaju wyrobu akcyzowego, dla którego podmiot, na
rzecz którego ma być wydana WIA, posiada w tym zakresie interpretację
indywidualną w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa.
Art. 7j. Organ podatkowy w celu wykonywania zadań w zakresie wydawania
WIA może przetwarzać dane zawarte we wniosku o wydanie WIA, z zachowaniem
przepisów o ochronie danych osobowych oraz tajemnic ustawowo chronionych.
Art. 7k. WIA wraz z wnioskiem o jej wydanie, po usunięciu danych
identyfikujących wnioskodawcę i inne podmioty wskazane w treści wniosku
o wydanie WIA oraz danych objętych tajemnicą przedsiębiorcy, są zamieszczane
11.06.2018
©Telksinoe s. 20/262
w Biuletynie Informacji Publicznej organu podatkowego właściwego w zakresie
WIA.
DZIAŁ II
Opodatkowanie akcyzą wyrobów akcyzowych
Rozdział 1
Przedmiot opodatkowania i powstanie obowiązku podatkowego
Art. 8. 1. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) produkcja wyrobów akcyzowych;
2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych
wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego
importerem tych wyrobów;
4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem
nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone
w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa,
dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu
podatkowego nie nastąpiło;
5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu
prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych
objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez
podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez
zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
2. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:
1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich
przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
11.06.2018
©Telksinoe s. 21/262
a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od
akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od
akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania
warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich
przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków
uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została
zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej,
kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że
podatek został zapłacony.
3. Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów
akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już
zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.
4. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:
1) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których
mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;
2) napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez
podmiot zużywający.
5. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż lub oferowanie
na sprzedaż papierosów lub tytoniu do palenia poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, z odpłatnością powyżej maksymalnej ceny detalicznej, w tym
w połączeniu z innym towarem lub usługą lub w połączeniu z przyznaniem
nabywcy nieodpłatnej premii w postaci innych towarów lub usług, a w przypadku
papierosów lub tytoniu do palenia oznaczonych jednocześnie podatkowymi oraz
legalizacyjnymi znakami akcyzy, jeżeli odpłatność przekracza kwotę równą sumie
11.06.2018
©Telksinoe s. 22/262
maksymalnej ceny detalicznej i kwoty 1,30 zł, stanowiącej należność za
legalizacyjne znaki akcyzy.
6. Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury
zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości,
chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Art. 9. 1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę
końcowego;
2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,
w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie,
dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę
energię;
3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której
mowa w pkt 2;
4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której
mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od
niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu,
który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej
w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej
nielegalnie.
3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności
11.06.2018
©Telksinoe s. 23/262
podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub
zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Art. 9a. 1. W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
węglowemu;
2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego
nabywcę węglowego;
3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do
celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za
takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa
w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę
wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę
węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a
ust. 1,
b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów
węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego
nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu
zabronionego pod groźbą kary;
7) powstanie ubytków wyrobów węglowych.
2. Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579);
2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny;
3) wydanie w zamian za wierzytelności;
4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
11.06.2018
©Telksinoe s. 24/262
5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny;
6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników,
udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników,
członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
3. Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą,
to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana
w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
4. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany
ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy
finalnemu nabywcy węglowemu.
5. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczącemu
podmiotowi węglowemu sprzedawca może zażądać od niego przedstawienia
potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności
gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a w razie odmowy jego
przedstawienia może odmówić sprzedaży wyrobów węglowych po cenie
nieuwzględniającej akcyzy.
Art. 9b. 1. W przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż
podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do
produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, lub
pośredniczący podmiot tytoniowy;
2) sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący
skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów
tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot
tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot prowadzący skład
11.06.2018
©Telksinoe s. 25/262
podatkowy, grupę producentów suszu tytoniowego utworzoną na podstawie
ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich
związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. poz. 983, z późn. zm.6)),
zwaną dalej „grupą producentów”, oraz pośredniczący podmiot tytoniowy,
którzy jednocześnie z tą sprzedażą dokonują dostawy wewnątrzwspólnotowej
lub eksportu suszu tytoniowego;
3) import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład
podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych
lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
4) zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5) zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do
innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów
nowatorskich;
6) nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot
prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji
wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, pośredniczący podmiot
tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została
od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić
podmiotu, który dokonał jego sprzedaży.
2. Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1–8.
2a. Sprzedaż suszu tytoniowego grupie producentów oraz nabycie lub
posiadanie suszu tytoniowego przez grupę producentów nie podlega
opodatkowaniu akcyzą pod warunkiem:
1) posiadania przez grupę producentów statusu podatnika podatku od towarów
i usług;
2) zrzeszania przez grupę producentów wyłącznie producentów suszu
tytoniowego;
3) nabywania przez grupę producentów suszu tytoniowego wyłącznie od
zrzeszonych w niej członków i wyłącznie na podstawie umowy dostawy;
6)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. poz. 2273, z 2004 r.
poz. 1694, z 2005 r. poz. 1462, z 2006 r. poz. 1847, z 2008 r. poz. 634, z 2015 r. poz. 1888 oraz
z 2017 r. poz. 624.
11.06.2018
©Telksinoe s. 26/262
4) niekaralności osób, które zgodnie z aktem założycielskim są upoważnione do
reprezentowania grupy producentów, za przestępstwo przeciwko
wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi
gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi
lub przestępstwo skarbowe.
3. Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana
w należnej wysokości.
4. W przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany
ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub
pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu.
5. W sytuacji, o której mowa w ust. 4, sprzedawca suszu tytoniowego może
zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu
podatkowego albo decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru, o której mowa w art. 20a
ust. 4, a w razie odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić
sprzedaży suszu tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy.
6. Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz przedsiębiorca zagraniczny
posiadający oddział z siedzibą na terytorium kraju przekazują Dyrektorowi
Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa informacje o masie suszu
tytoniowego, wyrażonej w kilogramach, pochodzącego z poprzedniego roku
zbiorów, łącznie oraz z podziałem na grupy odmian tytoniu, o których mowa
w ust. 7 załącznika III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1185
z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzeń
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013
w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień o informacjach
i dokumentach oraz zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia Komisji
(Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 113), skupionego od producentów surowca
tytoniowego, wraz z wykazem tych producentów, w terminie do dnia 30 czerwca
każdego roku kalendarzowego.
Art. 9c. 1. W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
11.06.2018
©Telksinoe s. 27/262
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę
gazowego;
2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych
wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego
nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1–4, do
innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za
takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa
w art. 31b ust. 5–7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę
wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę
gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b
ust. 1– 4.
2. Za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się
czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1–8.
3. Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana
w należnej wysokości.
4. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany
ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy
finalnemu nabywcy gazowemu.
5. Sprzedawca wyrobów gazowych może zażądać od nabywcy przedstawienia
potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności
gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego
przedstawienia przez nabywcę – może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po
cenie nieuwzględniającej akcyzy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 28/262
Art. 10. 1. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności
lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że
przepisy ustawy stanowią inaczej.
1a. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na
terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także
przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2–9,
z dniem wykonania tych czynności.
1b. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą,
obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7.
dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.
2. Obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje
z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego.
3. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem,
w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym
zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.
4. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności
gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów
akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia
dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od
dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe
przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.
5. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych
stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych
i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem
otrzymania tych wyrobów przez podatnika.
5a. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje w dniu ich
przemieszczenia na terytorium kraju.
11.06.2018
©Telksinoe s. 29/262
6. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonanego przez osobę fizyczną nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą,
przeznaczonych na cele handlowe, o których mowa w art. 34, powstaje w dniu ich
przemieszczenia na terytorium kraju.
7. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, o którym
mowa w art. 79 ust. 1, powstaje z dniem odbioru dostarczonych wyrobów
akcyzowych przez odbiorcę na terytorium kraju.
8. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której
mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust. 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy.
9. Jeżeli sprzedaż, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3, powinna być
potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia
faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania wyrobu
akcyzowego.
10. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub
wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11.
11. W przypadku organów administracji rządowej, które weszły w posiadanie
wyrobów akcyzowych określonych w art. 8 ust. 2 pkt 4, podlegających na mocy
przepisów odrębnych czynnościom określonym w przepisach o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji wykonywanym przez te organy, obowiązek
podatkowy powstaje z dniem zużycia lub sprzedaży przez nie tych wyrobów.
12. Na żądanie nabywcy podatnik akcyzy wykazuje w fakturze lub
oświadczeniu załączanym do faktury kwotę akcyzy zawartą w cenie wyrobów
akcyzowych wykazanych w tej fakturze.
13. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 12, powinno zawierać:
1) dane dotyczące podatnika, w tym nazwę oraz adres siedziby albo
zamieszkania, a także numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2) kwotę akcyzy zawartej w cenie wyrobów akcyzowych wykazanych
w fakturze;
3) datę i miejsce złożenia oświadczenia;
4) czytelny podpis składającego oświadczenie.
11.06.2018
©Telksinoe s. 30/262
Art. 11. 1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy
powstaje:
1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez
nabywcę końcowego;
2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu,
w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa
w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej
przez nabywcę końcowego.
2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy
końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego
dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika
energię elektryczną.
Art. 11a. W przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje
z dniem:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego suszu tytoniowego;
2) wydania suszu tytoniowego w przypadku dokonania jego sprzedaży;
3) zużycia suszu tytoniowego;
4) nabycia lub wejścia w posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż
podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy,
grupę producentów lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli
nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można
ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego;
5) powstania długu celnego, w przypadku importu suszu tytoniowego.
Art. 11b. 1. W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy
powstaje z dniem:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego
nabywcę gazowego;
2) wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku
ich sprzedaży na terytorium kraju;
11.06.2018
©Telksinoe s. 31/262
3) powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez
finalnego nabywcę gazowego;
4) użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa
w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.
2. Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym
dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika
wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest
związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu.
Art. 12. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek
podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu
akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym organ podatkowy
stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego.
Rozdział 2
Podatnik akcyzy.
Właściwość organów podatkowych
Art. 13. 1. Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz
jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności
podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny
podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:
1) nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona
akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli
celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek
został zapłacony;
2) będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej
energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić
podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy
końcowemu;
2a) będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem
prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym,
grupą producentów lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli
11.06.2018
©Telksinoe s. 32/262
nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można
ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego;
3) u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego
zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20,
również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;
4) będący przedstawicielem podatkowym;
5) będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzow ych
jako zarejestrowany odbiorca – z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu;
6) będący zarejestrowanym wysyłającym, jeżeli wysyła z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe z miejsca importu;
7) dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał
w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8) będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz
tytoniowy;
9) będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz
tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów
nowatorskich;
10) będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów
węglowych;
11) będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa
w art. 9a ust. 1 pkt 5;
12) będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów
gazowych;
13) będący finalnym nabywcą gazowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9c
ust. 1 pkt 5.
1a. Podatnikiem z tytułu produkcji:
1) papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,
2) płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,
3) wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1
11.06.2018
©Telksinoe s. 33/262
– niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która produkuje te wyroby
akcyzowe, oraz każda inna osoba, która uczestniczy w ich produkcji.
1b. Jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu produkcji:
1) papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,
2) płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,
3) wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1
– niezgodnej z art. 47, ciąży na kilku podatnikach, podatnicy ci ponoszą solidarną
odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.
2. Podatnikiem jest również podmiot niebędący importerem, jeżeli ciąży na
nim obowiązek uiszczenia cła.
3. Podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących
własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący
właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu
skarbowego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.
4. Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania
czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3
oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata
akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje
wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.
5. Podatnikiem w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego:
1) energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,
2) wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego
– od podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub
stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jest podmiot
reprezentujący wyznaczony przez podmiot zagraniczny.
5a. W przypadku prowadzenia działalności w zakresie suszu tytoniowego
przez przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
i powstania zobowiązania podatkowego w stosunku do suszu tytoniowego
podatnikiem akcyzy jest podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego.
6. W przypadku:
1) niewyznaczenia podmiotu reprezentującego lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 34/262
2) odmowy przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podmiotu reprezentującego
przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, lub
3) nieprzesłania w terminie przez nabywcę końcowego podmiotowi
reprezentującemu kopii faktury, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1
– podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej od
podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub stałego
miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jest nabywca końcowy, który
dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej.
6a. W przypadku:
1) niewyznaczenia podmiotu reprezentującego lub
2) odmowy przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podmiotu reprezentującego
przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, lub
3) nieprzesłania w terminie przez finalnego nabywcę gazowego podmiotowi
reprezentującemu kopii faktury, o której mowa w art. 24b ust. 1 pkt 1
– podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych od
podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub stałego
miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jest finalny nab ywca gazowy,
który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych.
7. (uchylony)
Art. 14. 1. Organami podatkowymi właściwymi w zakresie akcyzy są
naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-skarbowego i dyrektor izby
administracji skarbowej, z zastrzeżeniem ust. 1b.
1a. Organem podatkowym właściwym w zakresie WIA jest dyrektor izby
administracji skarbowej.
1b. Naczelnik urzędu celno-skarbowego jest organem podatkowym
właściwym w zakresie akcyzy z tytułu importu i eksportu, z wyłączeniem poboru,
oraz w zakresie wydania decyzji w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości
w wyniku kontroli celno-skarbowej.
2. Zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju wykonują odpowiednio
naczelnicy urzędów skarbowych, naczelnicy urzędów celno-skarbowych
i dyrektorzy izb administracji skarbowych wyznaczeni przez ministra właściwego
do spraw finansów publicznych.
11.06.2018
©Telksinoe s. 35/262
3. Właściwość miejscową naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu
celno-skarbowego i dyrektora izby administracji skarbowej ustala się ze względu
na miejsce wykonania czynności lub wystąpienia stanu faktycznego, podlegających
opodatkowaniu akcyzą, z zastrzeżeniem ust. 3a–5b i 8–10.
3a. Właściwymi w zakresie akcyzy z tytułu importu są naczelnik urzędu
celno-skarbowego właściwy, na podstawie przepisów prawa celnego, do obliczenia
i zaksięgowania kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu
celnego i właściwy dla tego naczelnika dyrektor izby administracji skarbowej oraz
naczelnik urzędu skarbowego, właściwy na podstawie przepisów prawa celnego,
do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu
celnego.
4. Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą są wykonywane lub
stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą występują na obszarze
właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, właściwość
miejscową, z zastrzeżeniem ust. 4a–5, ustala się dla:
1) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej – ze względu na adres ich siedziby;
2) osób fizycznych – ze względu na adres ich zamieszkania.
4a. W przypadku gdy czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą są
wykonywane lub stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą występują na
obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych,
organem podatkowym właściwym miejscowo, z zastrzeżeniem ust. 3a, 5–6 i 9,
może być jeden z tych organów, wybrany przez podatnika i wskazany
w oświadczeniu złożonym do wybranego organu podatkowego oraz organu
podatkowego właściwego dla podatnika zgodnie z ust. 4.
4b. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 4a, przez
podatnika po rozpoczęciu działalności, organ podatkowy wskazany
w oświadczeniu jest organem właściwym miejscowo począwszy od pierwszego
dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone to
oświadczenie.
4c. Jeżeli w okresie ostatnich 12 miesięcy, licząc od dnia wykonania na
obszarze właściwości miejscowej organu podatkowego wybranego przez podatnika
zgodnie z ust. 4a ostatniej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 36/262
wystąpienia na tym obszarze ostatniego stanu faktycznego podlegającego
opodatkowaniu akcyzą, podatnik ten nie wykonywał na tym obszarze takich
czynności lub nie występowały w przypadku tego podatnika na tym obszarze takie
stany faktyczne, podatnik jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia upływu tego
okresu, złożyć oświadczenie o niewykonywaniu na tym obszarze takich czynności
lub o niewystępowaniu na tym obszarze takich stanów faktycznych. Oświadczenie
składa się do organu podatkowego wybranego zgodnie z ust. 4a oraz organu
podatkowego właściwego dla podatnika zgodnie z ust. 4.
4d. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 4c,
właściwość miejscową ustala się ponownie zgodnie z ust. 3, 4 albo 4a. Przepis
ust. 4b stosuje się odpowiednio.
4e. Organ podatkowy wybrany przez podatnika zgodnie z ust. 4a, do którego
w okresie ostatnich 12 miesięcy, licząc od dnia złożenia przez tego podatnika
oświadczenia, o którym mowa w ust. 4a, lub od dnia złożenia przez niego do tego
organu po raz ostatni deklaracji podatkowej, informacji lub innego dokumentu,
których obowiązek złożenia wynika z ustawy, nie zostały przez tego podatnika
złożone deklaracje podatkowe, informacje lub inne dokumenty, których obowiązek
złożenia wynika z ustawy, ani oświadczenie, o którym mowa w ust. 4c, wzywa tego
podatnika do złożenia, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania:
1) informacji o wykonanych w tym okresie na obszarze właściwości miejscowej
tego organu podatkowego czynnościach podlegających opodatkowaniu
akcyzą lub o wystąpieniu w tym okresie na tym obszarze stanów faktycznych
podlegających opodatkowaniu akcyzą albo
2) oświadczenia o niewykonywaniu w tym okresie na obszarze właściwości
miejscowej tego organu podatkowego czynności podlegających
opodatkowaniu akcyzą lub o niewystępowaniu w tym okresie na tym obszarze
stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu akcyzą.
4f. W przypadku niezłożenia informacji albo oświadczenia, o których mowa
w ust. 4e, albo złożenia przez podatnika oświadczenia, o którym mowa w ust. 4e
pkt 2, właściwość miejscową ustala się zgodnie z ust. 3 albo 4 począwszy od
pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął
termin do złożenia tej informacji albo tego oświadczenia albo w którym złożono
oświadczenie, o którym mowa w ust. 4e pkt 2. Właściwość ustalona zgodnie
11.06.2018
©Telksinoe s. 37/262
z ust. 3 albo 4 może zostać ponownie ustalona na podstawie ust. 4a. Przepis ust. 4b
stosuje się odpowiednio.
5. W sytuacjach:
1) ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub
dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych,
2) przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy,
3) powiadamiania naczelnika urzędu skarbowego przez podmiot prowadzący
skład podatkowy o zamiarze wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu
podatkowego,
4) (uchylony)
– właściwość miejscową ustala się ze względu na miejsce wykonywania czynności
podlegających opodatkowaniu akcyzą lub występowania stanów faktycznych
podlegających opodatkowaniu akcyzą, z którymi związane są czynności, o których
mowa w pkt 1–3.
5a. Właściwość miejscową organu podatkowego w sprawach odnotowania
obciążenia lub zwolnienia zabezpieczenia generalnego z obciążenia ustala się ze
względu na miejsce dokonania czynności lub wystąpienia stanu faktycznego,
stanowiących podstawę do tego odnotowania.
5b. W przypadku gdy zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty
paliwowej, o której mowa w art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r.
o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r.
poz. 641, z późn. zm.7)), zwanej dalej „opłatą paliwową”, wygasa na skutek zapłaty
tego zobowiązania podatkowego lub tej opłaty paliwowej, organem właściwym do
odnotowania zwolnienia zabezpieczenia generalnego z obciążenia jest naczelnik
urzędu skarbowego, któremu podatnik składa deklarację podatkową.
5c. Na wniosek podatnika zwolnienie zabezpieczenia generalnego
z obciążenia na skutek zapłaty zobowiązania podatkowego lub zapłaty opłaty
paliwowej może odnotować inny niż określony w ust. 5b naczelnik urzędu
skarbowego, pod warunkiem że posiada on informację, że zobowiązanie podatkowe
7)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 901
oraz z 2016 r. poz. 615, 770, 1020, 1250, 1920 i 1948.
11.06.2018
©Telksinoe s. 38/262
lub opłata paliwowa zostały zapłacone, lub podatnik przedstawi mu dokumenty
potwierdzające dokonanie tej zapłaty.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 4–4f, na wniosek właściwego
naczelnika urzędu skarbowego lub właściwego dyrektora izby administracji
skarbowej, określone we wniosku czynności: sprawdzające, kontroli podatkowej,
kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego wykonuje odpowiednio
naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-skarbowego lub dyrektor
izby administracji skarbowej, na którego obszarze właściwości miejscowej są
wykonywane czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą lub występują stany
faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą.
7. (uchylony)
8. W przypadku osób fizycznych, które dokonują nabycia
wewnątrzwspólnotowego, z wyjątkiem nabycia wewnątrzwspólnotowego
w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, organami podatkowymi
właściwymi miejscowo są naczelnik urzędu skarbowego i dyrektor izby
administracji skarbowej, właściwi ze względu na adres zamieszkania tych osób.
9. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu
akcyzy, o którym mowa w art. 42 ust. 4 i 8 oraz art. 82 ust. 1, 2 i 2e, są naczelnik
urzędu skarbowego, któremu została złożona deklaracja podatkowa dla tej akcyzy
lub który wydał decyzję określającą wysokość tej akcyzy, i właściwy dla tego
naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
9a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu
zwrotu akcyzy na wniosek organu podatkowego, który określił wysokość kwoty
zwrotu akcyzy.
10. Jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób określony w ust. 3–5, 8 i 9,
właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego
Warszawa-Śródmieście w Warszawie i Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
w Warszawie.
11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wykaz urzędów skarbowych i izb administracji skarbowej, których
odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań
w zakresie akcyzy na terytorium kraju, oraz terytorialny zasięg ich działania,
11.06.2018
©Telksinoe s. 39/262
uwzględniając liczbę podatników prowadzących działalność na danym
obszarze,
2) właściwy urząd skarbowy lub właściwe urzędy skarbowe, na których
rachunek bankowy dokonuje się wpłaty kwot z tytułu zapłaty akcyzy,
przedpłat akcyzy i wpłat dziennych oraz z których rachunku bankowego
dokonuje się wypłaty kwot z tytułu zwrotu akcyzy, a także określi terytorialny
zasięg ich działania w tym zakresie
– uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru i zwrotu akcyzy.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze
rozporządzenia, dyrektora lub dyrektorów izb administracji skarbowej właściwych
do prowadzenia spraw, o których mowa w ust. 1a, oraz dyrektora izby administracji
skarbowej właściwego do prowadzenia tych spraw jako organ odwoławczy,
uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania zadań oraz zapewnienia
jednolitości postępowania.
13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wykaz dokumentów potwierdzających dokonanie zapłaty
zobowiązania podatkowego i opłaty paliwowej, o których mowa w ust. 5c,
uwzględniając konieczność zapewnienia właściwego stosowania zabezpieczenia
akcyzowego.
Art. 15. 1. Organami właściwymi w zakresie spraw dotyczących znaków
akcyzy są naczelnik urzędu skarbowego i dyrektor izby administracji skarbowej,
wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zwani
dalej odpowiednio „właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego w sprawach
znaków akcyzy” oraz „właściwym dyrektorem izby administracji skarbowej
w sprawach znaków akcyzy”, których właściwość miejscową ustala się ze względu
na adres siedziby lub zamieszkania podmiotu obowiązanego do oznaczania
wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.
1a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu
zwrotu:
1) kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
2) kwoty na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy,
3) należności za legalizacyjne znaki akcyzy,
11.06.2018
©Telksinoe s. 40/262
4) należności za legalizacyjne znaki akcyzy pomniejszonych o koszty ich
wytworzenia
– na wniosek organu podatkowego, który odpowiednio wydał decyzję o odmowie
wydania lub sprzedaży znaków akcyzy lub wydał upoważnienie do odbioru znaków
akcyzy w razie wystąpienia strat lub zwrotu tych znaków akcyzy.
2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób określony
w ust. 1, właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy
i właściwym dyrektorem izby administracji skarbowej w sprawach znaków akcyzy
jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa–Śródmieście
w Warszawie i Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wykaz urzędów skarbowych i izb administracji skarbowej, których
odpowiednio naczelnicy i dyrektorzy są właściwi w zakresie spraw
dotyczących znaków akcyzy, a także terytorialny zasięg ich działania,
uwzględniając terytorialne rozmieszczenie podmiotów obowiązanych do
oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;
2) właściwy urząd skarbowy lub właściwe urzędy skarbowe, na których
rachunek bankowy lub z których rachunku bankowego dokonuje się
odpowiednio:
a) wpłaty:
– kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
– kwoty na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy,
– należności za legalizacyjne znaki akcyzy,
b) wypłaty z tytułu zwrotu kwot lub należności, o których mowa w lit. a,
oraz należności, o których mowa w ust. 1a pkt 4
– a także określi terytorialny zasięg ich działania w tym zakresie,
uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego rozliczania kwot
stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy, kwot na pokrycie
kosztów wytworzenia znaków akcyzy i należności za legalizacyjne znaki
akcyzy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 41/262
Rozdział 3
Rejestracja podmiotów
Art. 16. 1. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany,
przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą
lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie
rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Obowiązek, o którym
mowa w zdaniu poprzedzającym, ma zastosowanie również do podmiotu
prowadzącego działalność gospodarczą, który dokonuje nabycia
wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem
skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii
Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez
państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na
podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r.
w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu
etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.
2. Zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu
i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię
i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz
określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku
działalności gospodarczej z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem
od akcyzy – również adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie
rodzaju i przewidywanej średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu
akcyzowego.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, bez zbędnej zwłoki, nie później
niż w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie
potwierdza jego przyjęcie. Potwierdzenie powinno zawierać dane dotyczące
zarejestrowanego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej
w zakresie wyrobów akcyzowych, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę
podmiotu, adres jego zamieszkania lub siedziby, numer identyfikacji podatkowej
(NIP) oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych, w zakresie których prowadzi
on działalność gospodarczą.
11.06.2018
©Telksinoe s. 42/262
3a. Podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako
pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy, zamiast
złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany
powiadomić o tym pisemnie właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed
dniem rozpoczęcia tej działalności. Powiadomienie powinno zawierać dane
dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub
adres jego siedziby, numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer
identyfikacyjny używany w państwie zamieszkania lub siedziby podmiotu oraz
określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
3b. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego bez zbędnej zwłoki pisemnie
potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności
gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot
gazowy. Potwierdzenie powinno zawierać dane, o których mowa w ust. 3a.
3c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub upoważniony przez
niego organ publikuje, bez zbędnej zwłoki, na stronie podmiotowej Biuletynu
Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw
finansów publicznych aktualną listę pośredniczących podmiotów węglowych oraz
pośredniczących podmiotów gazowych, obejmującą ich następujące dane: imię
i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania, jeżeli jest on taki sam jak adres
miejsca wykonywania działalności gospodarczej, lub adres siedziby, numer
identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny używany
w państwie zamieszkania lub siedziby podmiotu oraz określenie rodzaju
prowadzonej działalności gospodarczej.
4. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym lub powiadomieniu
o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot
węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy ulegną zmianie, podmiot jest
obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego
w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana.
4a. Pośredniczący podmiot węglowy oraz pośredniczący podmiot gazowy są
obowiązane poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego
o zaprzestaniu prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 43/262
pośredniczący podmiot gazowy w terminie 7 dni od dnia, w którym zaprzestano
prowadzenia działalności.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Przepisy ust. 1–4a nie mają zastosowania do podmiotów prowadzących
działalność z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie, niemających na terytorium kraju siedziby, miejsca
zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
7a. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię
elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest
dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do
przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od
wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej
została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
8. (uchylony)
Art. 16a. (uchylony)
Art. 17. 1. Podmiotem reprezentującym, o którym mowa w art. 13 ust. 5,
może być jedynie podmiot posiadający siedzibę na terytorium kraju, spełniający
warunki, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4, i który złożył zgłoszenie
rejestracyjne zgodnie z art. 16. Podmiot reprezentujący w zgłoszeniu
rejestracyjnym powinien wskazać ponadto reprezentowany przez niego podmiot
zagraniczny.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zgłoszenia
rejestracyjnego podmiotu reprezentującego, który nie spełnia warunków, o których
mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4.
3. Nabywca końcowy jest obowiązany przesyłać kopie faktur, o których
mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1, podmiotowi reprezentującemu w terminie 14 dni od
dnia ich otrzymania.
3a. Finalny nabywca gazowy jest obowiązany przesyłać kopie faktur,
o których mowa w art. 24b ust. 1 pkt 1, podmiotowi reprezentującemu w terminie
14 dni od dnia ich otrzymania.
11.06.2018
©Telksinoe s. 44/262
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z rejestru podmiot
reprezentujący w przypadku naruszenia któregokolwiek z warunków określonych
w art. 48 ust. 1 pkt 2–4. Przepis art. 52 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 18. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego prowadzi rejestr
podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1. Rejestr zawiera dane zawarte
w zgłoszeniu rejestracyjnym tych podmiotów.
2. Na wniosek zainteresowanego podmiotu właściwy naczelnik urzędu
skarbowego jest obowiązany do wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy dany
podmiot jest zarejestrowanym podmiotem. Zainteresowanym podmiotem może być
zarówno sam podmiot zarejestrowany, jak i inny podmiot mający interes prawny
w uzyskaniu informacji o zarejestrowaniu.
2a. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera dane dotyczące
zarejestrowanego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej
w zakresie wyrobów akcyzowych, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę
podmiotu, adres jego zamieszkania lub siedziby oraz określenie rodzaju wyrobów
akcyzowych, w zakresie których prowadzi on działalność gospodarczą.
3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi ewidencję w formie
elektronicznej, która zawiera:
1) dane identyfikacyjne podmiotów prowadzących składy podatkowe,
zarejestrowanych odbiorców, zarejestrowanych wysyłających oraz
podmiotów pośredniczących, adresy ich siedzib lub zamieszkania oraz adresy
ich poczty elektronicznej;
2) określenie rodzaju prowadzonej działalności przez podmioty, o których mowa
w pkt 1, oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych objętych tą
działalnością;
3) adresy, pod którymi zlokalizowane są składy podatkowe, miejsca odbioru
wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanych odbiorców oraz miejsca,
w których jest wykonywana działalność podmiotów pośredniczących, oraz
ich adresy poczty elektronicznej;
4) numery akcyzowe składów podatkowych, podmiotów prowadzących składy
podatkowe, zarejestrowanych odbiorców, zarejestrowanych wysyłających,
a także numery podmiotów pośredniczących.
11.06.2018
©Telksinoe s. 45/262
4. Dane z ewidencji, o których mowa w ust. 3 pkt 4, są potwierdzane na
wniosek zainteresowanych podmiotów albo udostępniane właściwym organom
państw członkowskich Unii Europejskiej oraz są wykorzystywane przez System.
Art. 19. 1. Jeżeli podmiot zaprzestał wykonywania czynności, o których
mowa w art. 16 ust. 1, jest obowiązany w terminie 7 dni złożyć zgłoszenie
o zaprzestaniu wykonywania tych czynności właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego.
2. W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu zarejestrowanego na
podstawie odrębnych przepisów oraz zaprzestania prowadzenia działalności
gospodarczej, zgłoszenie o zaprzestaniu działalności składa następca prawny
podmiotu zarejestrowanego lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki,
w terminie, o którym mowa w ust. 1.
3. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią podstawę do
wykreślenia podmiotu z rejestru przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
4. W przypadku niezłożenia zgłoszeń zgodnie z ust. 1 i 2, właściwy naczelnik
urzędu skarbowego, który dokonał rejestracji, z urzędu wykreśla z rejestru podmiot
zarejestrowany.
5. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego powiadamia o wykreśleniu
z rejestru:
1) podmiot zarejestrowany, chyba że okaże się, że podmiot nie istnieje;
2) Agencję Rezerw Materiałowych, w przypadku podmiotów zarejestrowanych,
obowiązanych do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy
naftowej lub paliw na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz
zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1899, 1948
i 1986).
6. (uchylony)
Art. 20. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia przyjęcia
zgłoszenia rejestracyjnego oraz wzór zgłoszeń, o których mowa w art. 19 ust. 1 i 2,
uwzględniając konieczność zapewniania organom podatkowym informacji
11.06.2018
©Telksinoe s. 46/262
o podatnikach lub podmiotach dokonujących czynności z wykorzystaniem
wyrobów akcyzowych.
Rozdział 3a
Rejestracja pośredniczących podmiotów tytoniowych
Art. 20a. 1. Prowadzenie działalności gospodarczej jako pośredniczący
podmiot tytoniowy wymaga wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych.
2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej albo upoważniony przez niego
organ publikuje bez zbędnej zwłoki aktualny rejestr pośredniczących podmiotów
tytoniowych.
3. Rejestr pośredniczących podmiotów tytoniowych jest publikowany na
stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego
ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
4. Wpis podmiotu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, jego
zmiana oraz wykreślenie pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru
następują na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
5. Decyzje, o których mowa w ust. 4, są natychmiast wykonalne.
6. Informację o wydaniu decyzji, o których mowa w ust. 4, właściwy
naczelnik urzędu skarbowego niezwłocznie przekazuje Szefowi Krajowej
Administracji Skarbowej albo upoważnionemu przez niego organowi w celu
dokonania odpowiednio wpisu pośredniczącego podmiotu tytoniowego do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych, zmiany wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych lub wykreślenia pośredniczącego
podmiotu tytoniowego z tego rejestru.
7. Decyzję o:
1) dokonaniu wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych –
wydaje się na wniosek złożony według ustalonego wzoru;
2) zmianie wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych – wydaje
się na wniosek złożony według ustalonego wzoru albo z urzędu;
3) wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych – wydaje się na wniosek albo
z urzędu.
11.06.2018
©Telksinoe s. 47/262
8. Wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych powinien
zawierać dane dotyczące podmiotu i prowadzonej przez ten podmiot działalności,
o których mowa w art. 20d pkt 1, z wyłączeniem adresu zamieszkania, jeżeli nie
jest on taki sam jak adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej.
Art. 20b. 1. Do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych może
zostać wpisany podmiot posiadający miejsce zamieszkania lub siedzibę na
terytorium kraju lub przedsiębiorcy zagraniczni, o których mowa w art. 20d pkt 1
lit. b i c.
2. Przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
zamierzający prowadzić na terytorium kraju działalność gospodarczą w zakresie
suszu tytoniowego obowiązany jest do wyznaczenia dla celów akcyzy podmiotu go
reprezentującego na terytorium kraju.
Art. 20c. 1. Podmiotem reprezentującym przedsiębiorcę zagranicznego może
być wyłącznie podmiot posiadający siedzibę na terytorium kraju, spełniający
warunki, o których mowa w art. 20e ust. 1 pkt 1 i 2, i który złożył zgłoszenie
rejestracyjne zgodnie z art. 16. Podmiot reprezentujący przedsiębiorcę
zagranicznego w zgłoszeniu rejestracyjnym powinien wskazać ponadto
reprezentowanego przez niego przedsiębiorcę zagranicznego.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zgłoszenia
rejestracyjnego podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego, który
nie spełnia warunków, o których mowa w art. 20e ust. 1 pkt 1 i 2.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z rejestru, o którym
mowa w art. 18, podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego
w przypadku naruszenia któregokolwiek z warunków określonych w art. 20e ust. 1
pkt 1 i 2.
4. Działalność gospodarczą w zakresie suszu tytoniowego prowadzoną przez
przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, uznaje się na
potrzeby akcyzy za działalność prowadzoną przez podmiot reprezentujący
przedsiębiorcę zagranicznego.
Art. 20d. Wniosek o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych powinien zawierać:
11.06.2018
©Telksinoe s. 48/262
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez ten podmiot działalności
gospodarczej obejmujące:
a) w przypadku podmiotu krajowego: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu,
adres zamieszkania lub adres jego siedziby, miejsce i adres
wykonywania działalności w zakresie suszu tytoniowego, miejsce i adres
magazynowania suszu tytoniowego na terytorium kraju, numer
w Krajowym Rejestrze Sądowym lub informację o wpisie w Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, numer identyfikacji
podatkowej (NIP),
b) w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego posiadającego oddział
z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres
jego siedziby, numer identyfikacyjny używany w państwie
zamieszkania lub siedziby oraz informacje o prowadzonej przez ten
podmiot działalności,
– nazwy oddziałów z siedzibą na terytorium kraju, w ramach których
przedsiębiorca zagraniczny prowadzi działalność gospodarczą na
terytorium kraju, adresy ich siedzib, numer w Krajowym Rejestrze
Sądowym, numer identyfikacji podatkowej (NIP),
– miejsce i adres wykonywania działalności w zakresie suszu
tytoniowego na terytorium kraju oraz miejsce i adres
magazynowania suszu tytoniowego na terytorium kraju,
– imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania
oddziału przedsiębiorcy zagranicznego oraz ich adresy,
c) w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego nieposiadającego oddziału
z siedzibą na terytorium kraju utworzonego na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
11.06.2018
©Telksinoe s. 49/262
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres
jego siedziby, numer identyfikacyjny używany w państwie
zamieszkania lub siedziby oraz informacje o prowadzonej przez ten
podmiot działalności,
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu reprezentującego
przedsiębiorcę zagranicznego, adres zamieszkania lub adres jego
siedziby, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, numer
identyfikacji podatkowej (NIP),
– miejsce i adres wykonywania działalności w zakresie suszu
tytoniowego na terytorium kraju oraz miejsce i adres
magazynowania suszu tytoniowego na terytorium kraju,
d) informację o rodzaju działalności gospodarczej w zakresie suszu
tytoniowego, w tym wskazanie, czy podmiot zamierza susz tytoniowy:
– sprzedawać na terytorium kraju,
– eksportować,
– dostarczać wewnątrzwspólnotowo,
– nabywać wewnątrzwspólnotowo,
– importować,
– zużywać,
– przetwarzać, wraz z informacją, na czym będzie polegało to
przetwarzanie;
2) proponowane zabezpieczenie akcyzowe.
Art. 20e. 1. Warunkiem wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych jest:
1) niekaralność osób, które kierują działalnością podmiotu lub osób
upoważnionych do reprezentowania oddziału przedsiębiorcy zagranicznego
z siedzibą na terytorium kraju, za przestępstwo przeciwko wiarygodności
dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu,
przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo
skarbowe;
2) nieposiadanie przez podmiot lub oddział przedsiębiorcy zagranicznego
z siedzibą na terytorium kraju zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących
dochód budżetu państwa oraz składek na ubezpieczenia społeczne
11.06.2018
©Telksinoe s. 50/262
i zdrowotne oraz nieprowadzenie wobec podmiotu lub oddziału postępowania
egzekucyjnego, likwidacyjnego lub upadłościowego;
3) złożenie zabezpieczenia akcyzowego przez podmiot, który złożył wniosek
o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, a w przypadku
przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c – przez
podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego.
2. Do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych nie może zostać
wpisany podmiot, któremu:
1) cofnięto, ze względu na naruszenie przepisów prawa, którekolwiek
z zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1;
2) cofnięto koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej;
3) wydano decyzję o zakazie wykonywania działalności regulowanej w zakresie
wyrobów akcyzowych.
3. Przy ocenie spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, bierze się pod
uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wpis do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych.
4. Do wniosku o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku oraz spełnienie
warunków dokonania wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych.
Art. 20f. 1. Decyzja o dokonaniu wpisu do rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych zawiera dane dotyczące pośredniczącego podmiotu
tytoniowego i prowadzonej przez ten podmiot działalności oraz formy i terminu
obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku przedsiębiorcy
zagranicznego – również dane dotyczące oddziałów tego przedsiębiorcy na
terytorium kraju oraz osób uprawnionych do reprezentowania tych oddziałów lub
podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego.
2. Pośredniczący podmiot tytoniowy jest obowiązany do powiadamiania
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o:
1) planowanych zmianach danych zawartych we wniosku o wpis do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych lub w decyzji o dokonaniu wpisu
do tego rejestru, przed dokonaniem tych zmian;
2) innych niż planowane zmianach danych zawartych we wniosku o wpis do
rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych lub w decyzji o dokonaniu
11.06.2018
©Telksinoe s. 51/262
wpisu do tego rejestru, niezwłocznie po ich dokonaniu, nie później jednak niż
w terminie 3 dni od dnia, w którym zmiany te nastąpiły.
3. Do powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, dołącza się dokumenty
potwierdzające dane w nim zawarte.
4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2, stanowi jednocześnie wniosek
o dokonanie zmiany wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych.
Do zmiany danych zawartych we wniosku o dokonanie zmiany wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5. Pośredniczący podmiot tytoniowy lub jego następca prawny są obowiązani
do powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu
prowadzenia działalności przez pośredniczący podmiot tytoniowy niezwłocznie po
zaprzestaniu prowadzenia tej działalności, nie później jednak niż w terminie 3 dni
od dnia, w którym nastąpiło zaprzestanie prowadzenia tej działalności.
6. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 5, stanowi jednocześnie wniosek
o wykreślenie pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych.
7. Zmiana polegająca na wstąpieniu, na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa, następcy prawnego lub podmiotu
przekształconego w prawa lub obowiązki przewidziane w przepisach prawa
podatkowego pośredniczącego podmiotu tytoniowego nie wymaga wykreślenia
dotychczasowego pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych i wpisania do tego rejestru jego następcy
prawnego lub podmiotu przekształconego. Zmiana ta wymaga dokonania zmiany
wpisu do rejestru.
Art. 20g. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje decyzję o odmowie
dokonania wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
w przypadku:
1) podania we wniosku o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych nieprawdziwych danych, w szczególności dotyczących
prowadzenia przez podmiot wskazanej we wniosku działalności gospodarczej
pod wskazanym w nim adresem;
2) niespełnienia przez podmiot warunków dokonania wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych.
11.06.2018
©Telksinoe s. 52/262
Art. 20h. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje z urzędu decyzję
o wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych w przypadku:
1) prowadzenia przez pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot
reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego działalności niezgodnie
z przepisami prawa podatkowego lub decyzją o dokonaniu wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych, w szczególności przez:
a) sprzedaż suszu tytoniowego nieoznaczonego znakami akcyzy innemu
podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa
susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów
nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem
sprzedaży przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje
dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego,
b) nieprowadzenie ewidencji suszu tytoniowego lub prowadzenie tej
ewidencji w sposób nierzetelny,
c) nieodnotowywanie obciążenia zabezpieczenia generalnego kwotą
powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego,
o którym mowa w art. 65 ust. 7, albo odnotowywanie tego obciążenia lub
zwolnienia zabezpieczenia z tego obciążenia w sposób nierzetelny,
d) niedopełnienie obowiązku informowania właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o zmianach danych zawartych we wniosku o wpis do
rejestru,
e) prowadzenie działalności w zakresie suszu tytoniowego w innym
miejscu niż wskazane w decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru;
2) naruszenia warunków, których spełnienie jest wymagane do dokonania wpisu
do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, w szczególności gdy
zabezpieczenie akcyzowe złożone przez pośredniczący podmiot tytoniowy
lub podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego utraciło ważność
lub nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty
powstałych lub mogących powstać zobowiązań podatkowych;
3) wykreślenia podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego
z rejestru, o którym mowa w art. 18.
11.06.2018
©Telksinoe s. 53/262
2. Ponowne wpisanie do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
podmiotu, wobec którego została wydana decyzja, o której mowa w ust. 1, jest
możliwe po upływie 3 lat od dnia doręczenia tej decyzji.
Art. 20i. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w art. 20a ust. 7 pkt 1 i 2, oraz
wykaz dokumentów, które dołącza się do tych wniosków, uwzględniając potrzebę
uzyskania dostatecznych informacji o podmiotach, w szczególności wpływających
na określenie zabezpieczenia akcyzowego i potrzebę prawidłowego działania
pośredniczącego podmiotu tytoniowego.
Rozdział 4
Deklaracja podatkowa.
Terminy płatności akcyzy
Art. 21. 1. Podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe
według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że
przepisy szczególne stanowią inaczej.
2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy,
podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje
podatkowe, według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury
zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:
1) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji
uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1
pkt 3;
11.06.2018
©Telksinoe s. 54/262
2) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji
podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których
mowa w art. 24 ust. 1;
3) do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów
akcyzowych objętych zerową stawką akc yzy lub objętych zwolnieniem od
akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych
przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub
całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30
ust. 3;
4) do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27–29.
4. (uchylony)
5. Zobowiązanie podatkowe przyjmuje się w wysokości wynikającej
z deklaracji podatkowej lub z deklaracji uproszczonej, chyba że organ podatkowy
określi inną wysokość tego zobowiązania.
6. (uchylony)
7. Z zastrzeżeniem art. 23 ust. 4 oraz art. 27 ust. 2, kwotę akcyzy obniża się
o kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo
naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów
akcyzowych, nie wcześniej jednak niż:
1) następnego dnia po naniesieniu tych znaków na dany wyrób akcyzowy lub
opakowanie jednostkowe – w przypadku oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy w składzie podatkowym na terytorium kraju, z zastrzeżeniem
pkt 4 lit. b;
2) po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku:
a) produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2,
4 lub 5,
b) zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe
nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
c) podatnika nabywającego wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe
z zapłaconą akcyzą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby
wykonywanej działalności gospodarczej,
11.06.2018
©Telksinoe s. 55/262
d) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą
akcyzą, dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego,
o którym mowa w art. 79 ust. 1,
e) podmiotu dokonującego czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1
pkt 1 i 2;
3) następnego dnia po wprowadzeniu wyrobów akcyzowych do składu
podatkowego na terytorium kraju – w przypadku importu albo nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy
wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy na terytorium państwa
trzeciego albo na terytorium państwa członkowskiego;
4) następnego dnia po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku:
a) zarejestrowanego odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
b) właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
8. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych
wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym
zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych
do ich wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.
9. W przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających normy
dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1
lit. a oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7, a także całkowitego
zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20,
z wyłączeniem ubytków i całkowitego zniszczenia, o których mowa w art. 30
ust. 3, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać
deklarację podatkową, obliczać oraz wpłacać akcyzę za dzienny okres
rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym powstał ten ubytek lub powstało całkowite zniszczenie.
Art. 21a. 1. W przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany,
bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe
według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
11.06.2018
©Telksinoe s. 56/262
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego
w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy,
z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.
2. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów węglowych może być obniżona
o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów
węglowych.
3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów dokonujących czynności
podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów węglowych zwolnionych od
akcyzy.
Art. 22. 1. Z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1–4 i 6, w przypadku produkcji
poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku
nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2
do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest
obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie
przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwego urzędu
skarbowego, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych
wyrobów akcyzowych w danym miesiącu
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca
poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.
2. Wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za
miesiąc rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1.
3. Wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej,
o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1.
4. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej
akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, od tej różnicy
należne są odsetki jak od zaległości podatkowej, za okres od ostatniego dnia
miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostały
wyprodukowane, do dnia, w którym powinna zostać zapłacona należna akcyza za
te wyroby. Przepisy o zaległościach podatkowych stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest większa od należnej
akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, nadwyżkę
11.06.2018
©Telksinoe s. 57/262
przedpłaty akcyzy wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21
ust. 1 pkt 1, rozlicza się przy przedpłatach akcyzy za następne okresy
rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących
zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości
albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.
Art. 23. 1. Zarejestrowani odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego
odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca, podmioty prowadzące składy podatkowe oraz
podatnicy, o których mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani, bez wezwania organu
podatkowego, do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne, na
rachunek właściwego urzędu skarbowego.
2. Wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne, zwanych dalej „wpłatami
dziennymi”, dokonuje się nie później niż 25. dnia po dniu, w którym powstał
obowiązek podatkowy, a w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy –
po dniu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy
i powstało zobowiązanie podatkowe.
3. Wpłaty dzienne dokonane za miesiąc rozliczeniowy są uwzględniane
w deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1.
4. Wpłaty dzienne obniża się o:
1) kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo
naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów
akcyzowych, nie wcześniej jednak niż:
a) następnego dnia po naniesieniu tych znaków na dany wyrób akcyzowy
lub opakowanie jednostkowe – w przypadku oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy w składzie podatkowym na terytorium
kraju, z zastrzeżeniem lit. c tiret pierwsze,
b) następnego dnia po wprowadzeniu wyrobów akcyzowych do składu
podatkowego na terytorium kraju – w przypadku importu albo nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy
wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy na terytorium
państwa trzeciego albo na terytorium państwa członkowskiego,
c) następnego dnia po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku:
11.06.2018
©Telksinoe s. 58/262
– zarejestrowanego odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego
odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
– właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
2) kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy.
5. Nadpłatę wpłat dziennych wykazaną w deklaracji podatkowej, o której
mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, rozlicza się przy wpłatach dziennych
za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości
podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku
o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań
podatkowych.
6. Wpłaty dzienne stanowią zaliczkę na akcyzę.
Art. 24. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać
i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25.
dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został
określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku
nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę
końcowego;
2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń
z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony
w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego
dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata
należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin
płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym
dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną
sprzedaną w tym okresie – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten
dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy
końcowemu na terytorium kraju;
3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa
w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
11.06.2018
©Telksinoe s. 59/262
2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających
koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, które zużywają energię
elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są
podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.
Art. 24a. W przypadku suszu tytoniowego podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać
i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne
okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.
Art. 24b. 1. W przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać
i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne
okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym:
1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został
określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku
nabycia wewnątrzwspólnotowego;
2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń
z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został
określony w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury lub
innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata
należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin
płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym
dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za wyroby gazowe
sprzedane w tym okresie – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten
dokument – w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy
gazowemu;
3) nastąpiło użycie wyrobów gazowych – w przypadkach, o których mowa
w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.
11.06.2018
©Telksinoe s. 60/262
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów dokonujących
czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów gazowych
zwolnionych od akcyzy.
3. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów gazowych może być obniżona
o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów
gazowych.
Art. 24c. (uchylony)
Art. 25. (uchylony)
Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie
przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania
tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem
podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu
wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości
akcyzy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb lub warunki dokonywania rozliczeń akcyzy,
w szczególności w przypadkach obniżenia kwoty akcyzy o kwotę akcyzy
zapłaconą w cenie zakupu wyrobów akcyzowych zużytych do wytworzenia
innych wyrobów akcyzowych,
2) wyroby akcyzowe, w przypadku których podatnicy mogą stosować dłuższe
niż wymienione w art. 21 ust. 1, 2 i 9, w art. 21a ust. 1, w art. 23 ust. 2,
w art. 24 ust. 1 i w art. 24b ust. 1 okresy rozliczeniowe, terminy składania
deklaracji lub wpłaty akcyzy, lub warunki, które muszą spełniać podmioty
stosujące te okresy lub terminy
– uwzględniając zasadę jednokrotnego opodatkowania akcyzą, częstotliwość
powstawania obowiązku podatkowego w akcyzie oraz konieczność zapewnienia
prawidłowego wykonania obowiązku podatkowego i zapłaty akcyzy.
11.06.2018
©Telksinoes. 61/262
Rozdział 5
Postępowanie w przypadku importu
Art. 27. 1. W przypadku importu podatnik jest obowiązany, z zastrzeżeniem
ust. 3 i 3a, do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy, z uwzględnieniem
obowiązujących stawek akcyzy:
1) w zgłoszeniu celnym;
2) w przypadku stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 166 i art. 182
unijnego kodeksu celnego, w:
a) zgłoszeniu uproszczonym lub
b) wpisie do rejestru zgłaszającego
– oraz w zgłoszeniu uzupełniającym, w rozumieniu przepisów prawa celnego;
3) w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia
delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r.
uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych
przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1,
z późn. zm.8)), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2446”.
2. Kwotę akcyzy przypadającą do zapłaty z tytułu importu wyrobów
akcyzowych obniża się o wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo
naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów
akcyzowych, objęte zgłoszeniem celnym.
3. W przypadku objęcia importowanych wyrobów akcyzowych procedurą
zawieszenia poboru akcyzy lub w przypadku importu wyrobów akcyzowych
objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, podatnik jest
obowiązany zamieścić w dokumentach, o których mowa w ust. 1, informację
o kwocie akcyzy, która byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte
procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub zwolnieniem od akcyzy.
3a. W przypadku gdy importowane wyroby energetyczne, bezpośrednio po
dopuszczeniu do obrotu z zastosowaniem zgłoszenia uproszczonego na podstawie
uzyskanego przez podmiot pozwolenia w rozumieniu przepisów prawa celnego, są
8)
Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 69 z 15.03.2016,
str. 1, Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016, str. 35 oraz Dz. Urz. UE L 111 z 27.04.2016, str. 1.
11.06.2018
©Telksinoe s. 62/262
przemieszczane, z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, przy
użyciu rurociągu, z miejsca importu bezpośrednio do składu podatkowego na
terytorium kraju:
1) w zgłoszeniu uproszczonym nie zamieszcza się informacji o kwocie akcyzy,
która byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą
zawieszenia poboru akcyzy;
2) zgłoszenie uzupełniające, zawierające informację o kwocie akcyzy, która
byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, przesyła się nie później niż w momencie
przesłania do Systemu projektu e-AD.
4. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego stwierdzi, że
w zgłoszeniu celnym kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo, wydaje
decyzję określającą kwotę akcyzy w należnej wysokości.
5. Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do właściwego
naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej kwotę akcyzy
w należnej wysokości.
6. W przypadkach innych niż określone w ust. 1, 4 i 5, właściwy naczelnik
urzędu celno-skarbowego określa kwotę akcyzy z tytułu importu wyrobów
akcyzowych w drodze decyzji.
7. W przypadku określenia kwoty akcyzy w decyzji naczelnika urzędu celno-
-skarbowego podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia
doręczenia tej decyzji, zapłacić różnicę między akcyzą wynikającą z tej decyzji
a akcyzą pobraną przez ten organ wraz z należnymi odsetkami za zwłokę od
niepobranej kwoty akcyzy, liczonymi od dnia następnego po dniu powstania
obowiązku podatkowego do dnia powiadomienia o wysokości należności
podatkowych. W odniesieniu do zasad poboru i wysokości tych odsetek przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio,
z zastrzeżeniem ust. 7a.
7a. Odsetki pobiera się w wysokości:
1) 50% stawki odsetek za zwłokę, o której mowa w art. 56 § 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, jeżeli po przyjęciu zgłoszenia
celnego zgłaszający:
11.06.2018
©Telksinoe s. 63/262
a) wystąpi do właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie
decyzji określającej kwotę akcyzy w należnej wysokości, nie później niż
w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego, oraz
b) uiści w terminie 10 dni od dnia powiadomienia niepobraną na podstawie
zgłoszenia celnego kwotę akcyzy wraz z odsetkami;
2) 150% stawki odsetek za zwłokę, o której mowa w art. 56 § 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, jeżeli kwota akcyzy została
określona w decyzji, o której mowa w ust. 6, albo w wyniku kontroli
zgłoszenia celnego dokonanej z urzędu stwierdzono zaniżenie kwoty akcyzy
w wysokości przekraczającej 25% kwoty należnej i wyższej niż pięciokrotna
wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozumieniu ustawy z dnia
10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U.
z 2015 r. poz. 2008 oraz z 2016 r. poz. 1265), obowiązującego w dniu
następującym po dniu upływu terminu płatności należności.
8. W przypadku stosowania uproszczenia, o którym mowa w art. 182
unijnego kodeksu celnego, zarejestrowany wysyłający przekazuje właściwemu
naczelnikowi urzędu celno-skarbowego kopię wpisu lub wydruku z ewidencji
towarów dopuszczonych do obrotu, niezwłocznie po przesłaniu do Systemu
projektu e-AD dotyczącego wyrobów akcyzowych będących przedmiotem wpisu,
z wyłączeniem sytuacji, gdy po przesłaniu projektu e-AD niezwłocznie zostanie
przesłane zgłoszenie uzupełniające, w rozumieniu przepisów prawa celnego.
Art. 28. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, w odniesieniu do
terminów i sposobu zapłaty akcyzy z tytułu importu stosuje się odpowiednio
przepisy prawa celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych,
z wyjątkiem przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia
terminu płatności oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami.
2. Podatnik jest obowiązany do zapłaty akcyzy również wtedy, gdy wyroby
akcyzowe zostały zwolnione od należności celnych przywozowych lub stawki
celne zostały zawieszone albo obniżone do stawki celnej zerowej.
3. Właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego zabezpiecza kwotę akcyzy
lub opłaty paliwowej, jeżeli nie zostały one zapłacone, w przypadkach i trybie
stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisó w
prawa celnego, z wyjątkiem przypadków, gdy wyroby akcyzowe zostały:
11.06.2018
©Telksinoe s. 64/262
1) objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i zostało złożone zabezpieczenie
akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 63 ust. 1a;
2) objęte czasowym składowaniem lub procedurą: składowania celnego,
uszlachetniania czynnego lub odprawy czasowej, a podmiot zobowiązany do
złożenia zabezpieczenia należności celnych na podstawie przepisów prawa
celnego spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 4.
4. Wymóg spełnienia przez podmiot, o którym mowa w ust. 3 pkt 2,
warunków określonych w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 4 uważa się za spełniony
w przypadku złożenia przez ten podmiot oświadczenia, że:
1) ma on swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, opłaty paliwowej, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne
oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne,
likwidacyjne lub upadłościowe.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:
„Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych zeznań.
6. Oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, nie składa się, jeżeli właściwy
naczelnik urzędu celno-skarbowego dysponuje takim oświadczeniem,
przedstawionym nie wcześniej niż 6 miesięcy przed objęciem wyrobów
akcyzowych czasowym składowaniem lub procedurą: składowania celnego,
uszlachetniania czynnego lub odprawy czasowej.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, właściwy naczelnik urzędu
celno-skarbowego może w każdym czasie zażądać złożenia zabezpieczenia, jeżeli
uzna, że istnieje ryzyko, że kwota akcyzy lub opłaty paliwowej nie zostanie
zapłacona w przewidzianym terminie.
Art. 29. Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego powiadomienie dłużnika
o wysokości długu celnego nie może nastąpić z uwagi na przedawnienie, a istnieje
podstawa do obliczenia lub zweryfikowania należności podatkowych, właściwy
naczelnik urzędu celno-skarbowego może określić elementy kalkulacyjne według
11.06.2018
©Telksinoe s. 65/262
zasad określonych w przepisach prawa celnego na potrzeby prawidłowego
określenia kwoty akcyzy z tytułu importu.
Art. 29a. W przypadku gdy produktem przetworzonym uzyskiwanym
w ramach procedury uszlachetniania czynnego jest wyrób akcyzowy:
1) nie stosuje się szczególnych przypadków zamknięcia tej procedury, o których
mowa w art. 324 rozporządzenia 2015/2447;
2) kwotę akcyzy z tytułu importu określa się w każdym przypadku na podstawie
elementów kalkulacyjnych, w szczególności klasyfikacji taryfowej, rodzaju,
ilości i stawki, właściwych dla produktu przetworzonego.
Rozdział 6
Zwolnienia
Art. 30. 1. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną
z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego
umorzenie świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa
energetycznego lub przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych
źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925 i 1579).
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się nie wcześniej niż z chwilą
otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia
energii, poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe
okresy rozliczeniowe.
3. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite
zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, powstałe
wskutek zdarzenia losowego lub siły wyższej, pod warunkiem że podatnik wykaże
zaistnienie okoliczności uprawniających do zwolnienia.
4. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:
1) ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
2) określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.
5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 i 4, nie ma zastosowania w przypadku
ubytków lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, wynikających
z popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu.
11.06.2018
©Telksinoe s. 66/262
6. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji
energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych
procesów produkcyjnych.
7. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji
energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.
7a. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną:
1) do celów redukcji chemicznej;
2) w procesach elektrolitycznych;
3) w procesach metalurgicznych;
4) w procesach mineralogicznych.
7b. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:
1) wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem
akcyzy od tej energii;
2) przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do
właściwego naczelnika urzędu skarbowego, do 15. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię
elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej
wykorzystania.
7c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:
1) nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz
jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2) ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3) sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4) datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby
składającej oświadczenie.
8. Zwalnia się od akcyzy zużycie do celów żeglugi, w tym rejsy rybackie,
energii elektrycznej wytwarzanej na statku.
9. Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:
1) całkowicie skażony:
a) produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo
oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem
skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich
Unii Europejskiej,
11.06.2018
©Telksinoe s. 67/262
b) nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony
dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo
członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
c) produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został
całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi
dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską
– na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada
1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia
alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym
zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;
2) zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych
do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez
państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu;
3) zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez
ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;
4) zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. poz. 271,
z późn. zm.9));
5) zawarty w olejkach eterycznych lub mieszaninach substancji zapachowych,
stosowanych do wytwarzania artykułów spożywczych i napojów
bezalkoholowych o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
nieprzekraczającej 1,2% objętości;
6) zawarty w artykułach spożywczych lub półproduktach, o których mowa
w art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d.
Art. 31. 1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu,
których przedmiotem są wyroby akcyzowe mające być wykorzystywane:
1) przez instytucje Unii Europejskiej;
9)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. poz. 1505,
1570, z 2009 r. poz. 97, 206, 753, 788 i 817, z 2010 r. poz. 513 i 679, z 2011 r. poz. 322, 451,
622, 654, 657 i 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544, z 2013 r. poz. 1245, z 2014 r. poz. 822 i 1491,
z 2015 r. poz. 28, 277, 788, 875, 1771, 1830, 1918, 1926 i 1991 oraz z 2016 r. poz. 823, 960,
1579, 1648 i 2003.
11.06.2018
©Telksinoe s. 68/262
2) w ramach stosunków dyplomatycznych lub konsularnych, w odniesieniu do
osób, które nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego miejsca pobytu na
terytorium kraju;
3) przez organizacje międzynarodowe uznawane przez właściwe organy na
terytorium kraju oraz członków takich organizacji, w granicach i na
warunkach określonych w konwencjach międzynarodowych ustanawiających
takie organizacje lub w umowach w sprawie ich siedzib;
4) przez siły zbrojne państwa będącego stroną Traktatu Północnoatlantyckiego,
innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, na terytorium którego
podatek akcyzowy jest wymagalny, a także przez siły zbrojne uczestniczące
w Partnerstwie dla Pokoju, Kwaterę Główną Wielonarodowego Korpusu
Północno-Wschodniego oraz przez dowództwa sojusznicze, w szczególności
Centrum Szkolenia Sił Połączonych, do użytku tych sił zbrojnych lub
towarzyszącego personelu cywilnego lub w celu zaopatrzenia ich mes lub
kantyn;
5) do konsumpcji zgodnie z umową zawartą z państwami trzecimi lub
organizacjami międzynarodowymi, pod warunkiem że wyroby te są
zwolnione od podatku od towarów i usług.
2. (uchylony)
3. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie stosuje się do Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane również przez
zwrot zapłaconej kwoty akcyzy.
5. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej
kwoty akcyzy, wyznaczony naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze
decyzji, wysokość kwoty zwrotu akcyzy.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze
rozporządzenia:
1) określi szczegółowy zakres oraz warunki i tryb stosowania zwolnień od
akcyzy, o których mowa w ust. 1,
2) wyznaczy naczelników urzędów skarbowych właściwych w sprawach
zwrotu zapłaconej kwoty akcyzy
11.06.2018
©Telksinoe s. 69/262
– uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy,
konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia
przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy.
Art. 31a. 1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu,
których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:
1) w procesie produkcji energii elektrycznej;
2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3) przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym
mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z
2017 r. poz. 59), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia
4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz.
157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia
15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638,
1948 i 2260), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa
w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U.
z 2016 r. poz. 930, 1583, 1948 i 2174 oraz z 2017 r. poz. 38 i 60), organizacje,
o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz.
1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60);
4) do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do
redukcji chemicznej;
8) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym
wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów
dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności
energetycznej;
9) (uchylony)
2. Zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy węglowego straty
wyrobów węglowych, nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1,
jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania
11.06.2018
©Telksinoe s. 70/262
podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż
wskazane w ust. 1.
3. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:
1) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu
nabywcy węglowemu – wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby
węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN
wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie
uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia
tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2) w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez
finalnego nabywcę węglowego – udokumentowanie nabycia
wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów
węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie
i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3) w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę
węglowego – udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez
przepisy prawa celnego.
4. Podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego
nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:
1) na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2) w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym
nabywcą węglowym.
5. W przypadku zwrotu przez finalnego nabywcę węglowego wyrobów
węglowych, nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, do
podmiotu, który sprzedał mu te wyroby, zwrot tych wyrobów odbywa się na
podstawie dokumentu dostawy lub faktury korygującej.
6. (uchylony)
7. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się
podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji
sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu
do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący
wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa
rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
11.06.2018
©Telksinoe s. 71/262
przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym
zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,
który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie
realizujące te zadania.
8. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe uznaje się
także podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą z wykorzystaniem
wyrobów węglowych lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który
uruchamia nową instalację wykorzystującą wyroby węglowe, pod warunkiem
złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia
o planowanym osiągnięciu w pierwszym roku działalności procentowego udziału,
o którym mowa w ust. 7.
9. W przypadku nieosiągnięcia na koniec pierwszego roku działalności
procentowego udziału, o którym mowa w ust. 7, podmiot określony w ust. 8 jest
obowiązany do zapłaty w pierwszym kwartale kolejnego roku akcyzy od zużytych
wyrobów węglowych, od których nie została zapłacona akcyza, wraz z odsetkami.
Art. 31b. 1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu,
których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:
1) do przewozu towarów i pasażerów koleją;
2) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
3) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie;
4) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do
redukcji chemicznej;
5) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym
wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów
dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności
energetycznej.
2. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których
przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00
i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:
1) gospodarstwa domowe;
2) organy administracji publicznej;
3) jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
11.06.2018
©Telksinoe s. 72/262
4) podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia
2016 r. – Prawo oświatowe;
5) żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r.
o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;
6) podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia
2011 r. o działalności leczniczej;
7) jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 5 pkt 5
ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;
8) organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
3. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których
przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do:
1) napędu:
a) statków powietrznych,
b) w żegludze, włączając rejsy rybackie
– z wyłączeniem prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze
rekreacyjnym, o których mowa w art. 32 ust. 2;
2) użycia w procesie produkcji energii elektrycznej;
3) użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.
4. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których
przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń
lub do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, użyte:
1) w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, lub
2) na potrzeby przesyłania, dystrybucji lub magazynowania tych wyrobów.
5. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień,
o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2–8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom,
które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem
zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że
wyroby te będą użyte do tych celów.
5a. W przypadku gdy umowa, o której mowa w ust. 5, dotyczy wyrobów
gazowych zwolnionych od akcyzy oraz wyrobów gazowych niepodlegających
zwolnieniu, których sprzedaż jest rozliczana okresowo, w umowie określa się
wstępnie ilość wyrobów podlegających zwolnieniu. Ilość wyrobów podlegających
11.06.2018
©Telksinoe s. 73/262
zwolnieniu określona wstępnie w umowie może zostać skorygowana, w drodze
pisemnego oświadczenia nabywcy stanowiącego załącznik do tej umowy,
najpóźniej do dnia wystawienia przez sprzedawcę faktury za okres rozliczeniowy,
jeżeli rzeczywista ilość wyrobów gazowych podlegających zwolnieniu, zużytych
w tym okresie, różni się od ilości określonej wstępnie w umowie.
6. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:
1) w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 – sprzedaż tych
wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
a) 10 m^3/h – gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż
8000 metrów sześciennych rocznie, albo
b) 25 m^3/h – gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln
albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie;
2) w przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 – sprzedaż tych
wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
a) 10 m^3/h – wyrobu gazowego propan-butan-powietrze, nie więcej niż
5000 metrów sześciennych rocznie, albo
b) 10 m^3/h – wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony, nie więcej niż
1000 metrów sześciennych rocznie;
3) w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:
a) o kodach CN 2705 00 00 i 2711 11 00,
b) o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1,
c) o kodzie ex CN 2711 29 00 w ilościach większych niż określone w pkt 2
– uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych
wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym
na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia
o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone
gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności
gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na
te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń
grzewczych.
7. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych propan-butan o kodzie ex CN
2711 29 00 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest ponadto
11.06.2018
©Telksinoe s. 74/262
wprowadzenie tych wyrobów do sieci dystrybucyjnej w rozumieniu ustawy z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.
8. Na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za
gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej
na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów,
o których mowa w ust. 5 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych
przepisach.
9. W przypadku sprzedaży wyrobów, o których mowa w ust. 3 pkt 1,
podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tym przepisie,
warunkiem zwolnienia jest faktura wystawiona przez sprzedawcę oraz
oświadczenie nabywcy o przeznaczeniu wyrobów gazowych do tych celów.
10. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się
podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji
sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do
którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący
wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa
rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym
zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,
który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie
realizujące te zadania.
10a. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe uznaje się
także podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą z wykorzystaniem
wyrobów gazowych lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który
uruchamia nową instalację wykorzystującą wyroby gazowe, pod warunkiem
złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia
o planowanym osiągnięciu w pierwszym roku działalności procentowego udziału,
o którym mowa w ust. 10.
10b. W przypadku nieosiągnięcia na koniec pierwszego roku działalności
procentowego udziału, o którym mowa w ust. 10, podmiot określony w ust. 10a
jest obowiązany do zapłaty w pierwszym kwartale kolejnego roku akcyzy od
zużytych wyrobów gazowych, od których nie została zapłacona akcyza, wraz
z odsetkami.
11.06.2018
©Telksinoes. 75/262
11. Zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy gazowego straty
wyrobów gazowych nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1–4,
jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania
podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż
określone w tych przepisach.
Art. 31c. Za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony
środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa
w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:
1) Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca
2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych
(Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami
wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2) system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym
systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);
3) uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których
mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej
(Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250)10), przez
podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia
do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian
opłaty zastępczej;
4) system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną
i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO
14001:2004;
5) system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną
w tym zakresie jednostkę akredytującą cert yfikatem ISO 50001:2011.
Art. 31d. 1. Zakładowi energochłonnemu wykorzystującemu energię
elektryczną, który łącznie spełnia następujące warunki:
1) wykonuje działalność gospodarczą oznaczoną następującymi kodami Polskiej
Klasyfikacji Działalności (PKD): 0510, 0729, 0811, 0891, 0893, 0899, 1032,
10)
Utraciła moc z dniem 1 października 2016 r. na podstawie art. 59 ustawy z dnia 20 maja 2016 r.
o efektywności energetycznej (Dz. U. poz. 831), która weszła w życie z dniem 1 października
2016 r.
11.06.2018
©Telksinoe s. 76/262
1039, 1041, 1062, 1104, 1106, 1310, 1320, 1394, 1395, 1411, 1610, 1621,
1711, 1712, 1722, 1920, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2060, 2110,
2221, 2222, 2311, 2312, 2313, 2314, 2319, 2320, 2331, 2342, 2343, 2349,
2399, 2410, 2420, 2431, 2432, 2434, 2441, 2442, 2443, 2444, 2445, 2446,
2720, 3299, 2011, 2332, 2351, 2352, 2451, 2452, 2453, 2454, 2611, 2680 lub
3832,
2) prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości,
3) nie korzysta w stosunku do tej energii elektrycznej ze zwolnienia od akcyzy,
o którym mowa w art. 30 ust. 7a
– przysługuje zwolnienie od akcyzy, realizowane przez zwrot części zapłaconej
akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład.
2. Przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie
się podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej
w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest
wniosek, o którym mowa w ust. 5, wynosi ponad 3%. Zakład energochłonny
wykorzystujący energię elektryczną nie może być mniejszy niż zorganizowana
część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony
w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych
i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych
zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo
samodzielnie realizujące te zadania.
3. Kwotę zwrotu części zapłaconej akcyzy, o której mowa w ust. 1, zwanej
dalej „kwotą zwracanej częściowo akcyzy”, oblicza się według następującego
wzoru:
??% ? 3%
?? = × (20 ? 0,5 × ??) × ?? × 0,85
??%
w którym poszczególne symbole oznaczają:
Z– kwotę zwracanej częściowo akcyzy (w złotych),
K– udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości
produkcji sprzedanej, wyrażony w procentach (%), w roku
podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa
w ust. 5,
11.06.2018
©Telksinoe s. 77/262
W– kurs euro w stosunku do złotego, obowiązujący w pierwszym dniu
roboczym października roku poprzedzającego rok, w którym
rozpoczął się rok podatkowy, za który składany jest wniosek,
o którym mowa w ust. 5, opublikowany w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej,
E– łączne zużycie energii elektrycznej wyrażone w megawatogodzinach
(MWh) w roku podatkowym, za który składany jest wniosek,
o którym mowa w ust. 5.
4. W przypadku podmiotów, których rok podatkowy jest inny niż rok
kalendarzowy, przy obliczaniu kwoty zwracanej częściowo akcyz y za rok
podatkowy uwzględnia się, oddzielnie dla każdego roku kalendarzowego:
1) kurs euro w stosunku do złotego, opublikowany w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej, obowiązujący w pierwszym dniu roboczym października
roku poprzedzającego dany rok kalendarzowy;
2) łączne zużycie energii elektrycznej wyrażone w megawatogodzinach (MWh)
w odpowiedniej części roku podatkowego, przypadającej w danym roku
kalendarzowym.
5. Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na wniosek
zakładu, o którym mowa w ust. 1, za okres roku podatkowego. O zwrocie tym
orzeka, w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu skarbowego.
6. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu
zwrotu kwoty zwracanej częściowo akcyzy.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, powinien zawierać:
1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, adres zamieszkania lub jego
siedziby;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy;
3) numer wnioskodawcy w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze
Sądowym albo informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej;
4) (uchylony)
5) określenie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, o zwrot której ubiega się
wnioskodawca;
11.06.2018
©Telksinoe s. 78/262
6) numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot kwoty
zwracanej częściowo akcyzy;
7) określenie roku podatkowego, za który składany jest wniosek;
8) oświadczenie wnioskodawcy o:
a) wykonywaniu działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1 pkt 1,
z podaniem kodu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),
b) prowadzeniu ksiąg rachunkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
8. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się dokumenty, na podstawie
których określono koszty wykorzystanej energii elektrycznej przy obliczaniu kwoty
zwracanej częściowo akcyzy, oraz opinię biegłego rewidenta, potwierdzającą
prawidłowość wyliczenia udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej
w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest
wniosek.
9. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, jest składany za okres roku
podatkowego, w terminie do dnia 31 grudnia roku następującego po roku,
w którym zakończył się rok podatkowy.
10. Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na rachunek
bankowy, o którym mowa w ust. 7 pkt 6, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
wniosku, o którym mowa w ust. 5, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 8.
11. Kwota zwracanej częściowo akcyzy nie może być wyższa od kwoty
akcyzy zapłaconej od energii elektrycznej wykorzystanej przez zakład
energochłonny w trakcie roku podatkowego, za który składany jest wniosek,
o którym mowa w ust. 5.
11a. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu
części zapłaconej akcyzy, o którym mowa w ust. 1, są dla:
1) osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania
zadań w zakresie akcyzy ze względu na adres ich zamieszkania, i właściwy
dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej – naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania zadań
w zakresie akcyzy ze względu na adres ich siedziby, i właściwy dla tego
naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
11.06.2018
©Telksinoe s. 79/262
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze
rozporządzenia, może wyznaczyć naczelnika lub naczelników urzędów
skarbowych właściwych w sprawie orzekania o zwrocie kwoty zwracanej
częściowo akcyzy, uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania
zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, oraz zapewnienia właściwej
kontroli i przepływu informacji dotyczących tego zwolnienia.
Art. 32. 1. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące
wyroby akcyzowe:
1) używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN
2710 11 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN
2710 11 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 lub
oleje smarowe do silników lotniczych – w przypadkach, o których mowa
w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13;
2) używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne –
w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki,
o których mowa w ust. 5–13;
3) używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN
od 2711 12 11 do 2711 19 00 – w przypadkach, o których mowa w ust. 3,
jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13;
4) używane do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1, wyroby energetyczne
o kodzie CN 2901 10 00 w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli
spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–13;
5) używane do napędu stacjonarnych urządzeń w procesie łącznego wytwarzania
ciepła i energii elektrycznej pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od
2711 12 11 do 2711 19 00, w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli
spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–13.
1a. Zwalnia się od akcyzy olej opałowy, inny niż określony w art. 90 ust. 1
pkt 1, wykorzystywany do prowadzenia prób zdawczych u producentów silników
dla morskich jednostek pływających, w przypadkach o których mowa w ust. 3
pkt 1, 3, 4 lub 7, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13.
2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się w przypadku
prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa
się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę
11.06.2018
©Telksinoe s. 80/262
fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy
o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności
innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za
wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.
3. Zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się
wyłącznie w przypadku ich:
1) dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu
zużywającego lub
2) dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu
pośredniczącego, lub
3) dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
4) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę,
z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
5) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę,
z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
6) importu przez podmiot pośredniczący, lub
7) importu przez podmiot zużywający, lub
8) zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako
podmiot zużywający, lub
9) zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający.
4. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również:
1) wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej –
wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5, jeżeli są
spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–13;
2) alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych
do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na
podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz
11.06.2018
©Telksinoe s. 81/262
wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 103 i 1893),
i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia
przez ludzi – wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8,
jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–13; w przypadku
podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości
nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85
ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 3;
3) napoje alkoholowe używane:
a) do produkcji octu objętego pozycją CN 2209 00,
b) do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9
pkt 4,
c) do produkcji olejków eterycznych, mieszanin substancji zapachowych,
o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 5,
d) bezpośrednio do wytwarzania artykułów spożywczych – rozlewanych
lub innych, lub jako składnik do półproduktów służących do
wytwarzania artykułów spożywczych – rozlewanych lub innych, pod
warunkiem że w każdym przypadku zawartość alkoholu etylowego
w tych artykułach spożywczych nie przekracza 8,5 litra alkoholu
etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych
i 5 litrów alkoholu etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla
wszystkich innych wyrobów
– wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli
spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–13; w przypadku podmiotu
zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających
dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b
oraz ust. 2 pkt 3;
4) alkohol etylowy, dla którego podmiot zużywający udowodni zużycie zgodnie
z przeznaczeniem – w przypadku przekroczenia norm zużycia alkoholu
etylowego, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b i ust. 2 pkt 3.
5. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich
przeznaczenie jest również:
1) objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia
zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu – zabezpieczeniem
11.06.2018
©Telksinoe s. 82/262
złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na
podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot
prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego
odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego
zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego
powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem
uprawniającym do zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków
zwolnienia – do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez,
odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten
nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;
2) dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy.
3) (uchylony)
6. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich
przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 5, jest ponadto
przedstawienie przez mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce
prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiot zużywający
prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi
dostarczającemu te wyroby akcyzowe, pisemnego potwierdzenia przyjęcia
zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. Dokument dostawy, na podstawie którego przemieszczane są wyroby
akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, może
być zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie
same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy i znajduje swoją podstawę
w porozumieniach międzynarodowych lub w przepisach prawa Unii Europejskiej.
Do dokumentu zastępującego dokument dostawy, stosuje się odpowiednio przepisy
o dokumencie dostawy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 83/262
11. Odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na
dokumencie dostawy.
12. Podmiot zużywający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności
gospodarczej nabywającą wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie jest obowiązany do okazania dostarczającemu dowodu
osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, w celu
potwierdzenia jego tożsamości.
13. Podmiot, który dostarcza wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie podmiotowi zużywającemu, o którym mowa
w ust. 12, jest obowiązany odmówić wydania tych wyrobów w przypadku, gdy
podmiot zużywający odmawia okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu
stwierdzającego jego tożsamość lub gdy dane podane przez podmiot zużywający
do dokumentu dostawy nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dowodu
osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość.
14. W przypadku zwrotu wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze
względu na przeznaczenie przez:
1) podmiot zużywający do podmiotu pośredniczącego,
2) podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający do składu podatkowego
– przemieszczanie tych wyrobów odbywa się na podstawie dokumentu dostawy.
Art. 33. 1. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw
silnikowych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych
w standardowych zbiornikach:
1) użytkowych pojazdów silnikowych;
2) zamontowanych w pojemnikach specjalnego przeznaczenia;
3) statków powietrznych lub jednostek pływających.
2. Za użytkowy pojazd silnikowy uważa się silnikowy pojazd drogowy,
włączając ciągniki z przyczepą lub bez, który ze względu na konstrukcję lub
wyposażenie jest przeznaczony i nadaje się do transportu, odpłatnego
i nieodpłatnego, towarów lub więcej niż dziewięciu osób, włączając kierowcę, oraz
każdy pojazd drogowy specjalnego przeznaczenia innego niż transport.
3. Za standardowy zbiornik uważa się:
11.06.2018
©Telksinoe s. 84/262
1) zbiornik paliwa na stałe zamontowany przez producenta we wszystkich
środkach transportu tego samego rodzaju oraz którego zamontowanie na stałe
umożliwia bezpośrednie wykorzystanie paliwa zarówno do napędu, jak i,
w odpowiednim przypadku, do funkcjonowania w trakcie transportu systemu
chłodzącego i innych systemów;
2) zbiornik na stałe zamontowany przez producenta we wszystkich pojemnikach
takiego samego typu i którego zamontowanie na stałe pozwala na
bezpośrednie wykorzystanie paliwa do funkcjonowania w trakcie transportu
systemu chłodzenia i innych systemów, w które może być wyposażony
pojemnik specjalnego przeznaczenia.
4. Za pojemnik specjalnego przeznaczenia uważa się pojemnik wyposażony
w układy chłodzenia, systemy tlenowe, izolacji termicznej oraz inne systemy.
5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, pod warunkiem że
paliwa silnikowe:
1) są wykorzystywane wyłącznie przez środek transportu, w którym zostały
przywiezione;
2) nie zostaną usunięte z tego środka transportu ani nie będą magazynowane,
chyba że jest to konieczne w przypadku jego naprawy;
3) nie zostaną odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione przez osobę korzystającą ze
zwolnienia.
6. W przypadku naruszenia warunków, o których mowa w ust. 5, wysokość
akcyzy określa się według stanu z dnia naruszenia tych warunków, a jeżeli tego
dnia nie da się ustalić – z dnia stwierdzenia ich naruszenia.
Art. 34. 1. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów
akcyzowych z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego
dokonywane przez osobę fizyczną, gdy wyroby te są przemieszczane przez tę osobę
osobiście na jej własny użytek i jeżeli wyroby te nie są przeznaczone na cele
handlowe.
1a. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe płynu do
papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich dokonywane przez osobę
fizyczną, jeżeli wyroby te są przemieszczane przez tę osobę osobiście na jej własny
użytek i nie są przeznaczone na cele handlowe.
11.06.2018
©Telksinoe s. 85/262
2. W celu ustalenia przeznaczenia handlowego nabywanych
wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1 i 1a,
organy podatkowe biorą pod uwagę:
1) ilość wyrobów akcyzowych;
2) status handlowy osoby fizycznej nabywającej wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe;
3) miejsce, gdzie wyroby akcyzowe są umieszczone, lub, w razie wątpliwości,
sposób transportu;
4) każdy dokument odnoszący się do wyrobów akcyzowych;
5) rodzaj wyrobów akcyzowych.
3. Na przeznaczenie handlowe wskazuje w szczególności nabycie
wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych w ilościach przekraczających:
1) wyroby tytoniowe:
a) papierosy – 800 sztuk,
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) –
400 sztuk,
c) cygara – 200 sztuk,
d) tytoń do palenia – 1 kilogram;
2) napoje alkoholowe:
a) alkohol etylowy – 10 litrów,
b) wino i napoje fermentowane – 90 litrów, w tym wino musujące –
60 litrów,
c) piwo – 110 litrów,
d) produkty pośrednie – 20 litrów;
3) płyn do papierosów elektronicznych – 200 mililitrów;
4) wyroby nowatorskie – 0,16 kilograma.
4. Nabycie wewnątrzwspólnotowe przez osobę fizyczną, w każdej ilości,
wyrobów energetycznych z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa
członkowskiego wskazuje na przeznaczenie handlowe tych wyrobów, jeżeli
wyroby te są transportowane nietypowymi rodzajami transportu.
5. Za nietypowy rodzaj transportu uważa się:
1) transport paliw silnikowych, w inny sposób niż w zbiornikach paliwowych
pojazdów samochodowych, montowanych na stałe przez producenta we
11.06.2018
©Telksinoe s. 86/262
wszystkich pojazdach samochodowych, które pozwalają na bezpośrednie
wykorzystanie paliwa do napędu pojazdu samochodowego, lub
przystosowanych do pojazdów samochodowych, pozwalających na
bezpośrednie wykorzystanie gazu jako paliwa, lub w odpowiednich
pojemnikach zapasowych (kanistrach) zawierających paliwa silnikowe,
przeznaczone do zużycia w tych pojazdach, w ilości nieprzekraczającej
10 litrów;
2) transport paliw opałowych, w inny sposób niż za pomocą cystern używanych
przez podmioty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Art. 35. 1. Zwalnia się od akcyzy import:
1) paliw silnikowych przewożonych w standardowych zbiornikach:
a) pojazdów silnikowych, w ilości nieprzekraczającej 600 litrów na pojazd,
b) pojemników specjalnego przeznaczenia, w ilości nieprzekraczającej
200 litrów na pojemnik,
c) statków powietrznych lub jednostek pływających;
2) paliw silnikowych znajdujących się w kanistrach przewożonych przez
pojazdy silnikowe i w ilości nieprzekraczającej 10 litrów na pojazd zgodnie
z warunkami określonymi w przepisach dotyczących przechowywania
i transportu paliw;
3) smarów znajdujących się w środkach transportu, o których mowa w pkt 1,
niezbędnych do ich eksploatacji.
2. Przepisy art. 33 ust. 3–6 stosuje się odpowiednio.
Art. 36. 1. Zwalnia się od akcyzy import wyrobów tytoniowych, napojów
alkoholowych, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich,
przywożonych w bagażu osobistym podróżnego, który ukończył 17 lat, w ramach
następujących norm:
1) wyroby tytoniowe – w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub
morskim:
a) papierosy – 200 sztuk albo
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) –
100 sztuk, albo
c) cygara – 50 sztuk, albo
11.06.2018
©Telksinoe s. 87/262
d) tytoń do palenia – 250 gramów, albo
e) zestaw wyrobów określonych w lit. a–d, pod warunkiem że suma
wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu
do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
2) wyroby tytoniowe – w przypadku podróżnych w transporcie innym niż
lotniczy lub morski:
a) papierosy – 40 sztuk albo
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) –
20 sztuk, albo
c) cygara – 10 sztuk, albo
d) tytoń do palenia – 50 gramów, albo
e) zestaw wyrobów określonych w lit. a–d, pod warunkiem że suma
wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu
do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
3) następujące napoje alkoholowe:
a) alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
przekraczającej 22% objętości – 1 litr albo
b) alkohol etylowy, napoje fermentowane, wina musujące i wyroby
pośrednie, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
nieprzekraczającej 22% objętości – łącznie 2 litry, albo
c) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w lit. a i b, pod warunkiem że
suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych
w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
4) następujące napoje alkoholowe:
a) wina niemusujące – łącznie 4 litry,
b) piwo – 16 litrów;
5) płyn do papierosów elektronicznych:
a) 50 mililitrów – w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub
morskim,
b) 10 mililitrów – w przypadku podróżnych w transporcie innym niż
lotniczy lub morski;
6) wyroby nowatorskie:
11.06.2018
©Telksinoe s. 88/262
a) 0,04 kilograma – w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub
morskim,
b) 0,008 kilograma – w przypadku podróżnych w transporcie innym niż
lotniczy lub morski;
7) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w pkt 5 lit. a i pkt 6 lit. a, pod
warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych
w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
8) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w pkt 5 lit. b i pkt 6 lit. b, pod
warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych
w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%.
2. Za bagaż osobisty uważa się cały bagaż, który podróżny jest w stanie
przedstawić urzędom celno-skarbowym, przybywając na terytorium kraju, jak
również bagaż, który zostanie przedstawiony urzędom celno-skarbowym
w terminie późniejszym, pod warunkiem przedstawienia tym organom dowodu, że
bagaż był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący przez podmiot, który był
odpowiedzialny za jego przewóz w momencie rozpoczęcia podróży.
3. Przez podróżnych w transporcie lotniczym rozumie się wszystkich
pasażerów podróżujących drogą powietrzną z wyłączeniem prywatnych lotów
o charakterze rekreacyjnym.
4. Przez podróżnych w transporcie morskim rozumie się wszystkich
pasażerów podróżujących drogą morską z wyłączeniem prywatnych rejsów
o charakterze rekreacyjnym.
5. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, są stosowane pod warunkiem, że:
1) charakter lub ilość przywożonych wyrobów akcyzowych nie wskazuje na
przywóz w celach handlowych;
2) przywóz tych wyrobów ma charakter okazjonalny;
3) wyroby te są przeznaczone wyłącznie na własny użytek podróżnego lub jego
rodziny lub są przeznaczone na prezenty.
6. Przepisy ust. 1–5 mają również zastosowanie, jeżeli podróż obejmuje
tranzyt przez terytorium państwa trzeciego, a podróżny nie jest w stanie wykazać,
że towary przewożone w jego bagażu osobistym zostały nabyte na ogólnych
zasadach opodatkowania na terytorium Unii Europejskiej i nie dotyczy ich zwrot
akcyzy. Przelot bez lądowania nie jest uważany za tranzyt.
11.06.2018
©Telksinoe s. 89/262
Art. 37. 1. Zwalnia się od akcyzy import wyrobów tytoniowych lub napojów
alkoholowych, umieszczonych w przesyłce wysyłanej z terytorium państwa
trzeciego przez osobę fizyczną i przeznaczonej dla osoby fizycznej przebywającej
na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) przesyłka ma charakter okazjonalny;
2) przesyłka zawiera wyroby akcyzowe przeznaczone wyłącznie do użytku
osobistego odbiorcy lub jego rodziny;
3) całkowita wartość wyrobów akcyzowych zawartych w przesyłce nie
przekracza równowartości 45 euro;
4) ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych nie wskazują na ich przeznaczenie
handlowe;
5) odbiorca nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek opłat na rzecz
nadawcy w związku z otrzymaniem przesyłki.
2. Wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są zwolnione od akcyzy
w ramach następujących norm:
1) wyroby tytoniowe:
a) papierosy – 50 sztuk albo
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) –
25 sztuk, albo
c) cygara – 10 sztuk, albo
d) tytoń do palenia – 50 gramów;
2) napoje alkoholowe:
a) alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
przekraczającej 22% objętości – 1 litr albo
b) alkohol etylowy, napoje fermentowane i wyroby pośrednie,
o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 22%
objętości, wina musujące – 1 litr, albo
c) wina niemusujące – 2 litry.
3. W przypadku gdy ilość wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1,
przekracza normy, o których mowa w ust. 2, opodatkowaniu podlegają wszystkie
wyroby tytoniowe i napoje alkoholowe importowane w przesyłce, o której mowa
w ust. 1.
11.06.2018
©Telksinoe s. 90/262
4. Równowartość kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wyrażonej w euro
ustala się w złotych na każdy rok kalendarzowy według kursu obowiązującego
w pierwszym dniu roboczym października poprzedniego roku, ogłaszanego
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, z tym że kwotę wynikającą
z przeliczenia zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot
wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej
groszy podwyższa się do pełnych złotych.
Art. 37a. 1. Zwalnia się od akcyzy import płynu do papierosów
elektronicznych lub wyrobów nowatorskich, umieszczonych w przesyłce
wysyłanej z terytorium państwa trzeciego przez osobę fizyczną i przeznaczonej dla
osoby fizycznej przebywającej na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnione są
następujące warunki:
1) przesyłka ma charakter okazjonalny;
2) przesyłka zawiera wyroby akcyzowe przeznaczone wyłącznie do użytku
osobistego odbiorcy lub jego rodziny;
3) ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych nie wskazują na ich przeznaczenie
handlowe;
4) odbiorca nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek opłat na rzecz
nadawcy w związku z otrzymaniem przesyłki.
2. Wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są zwolnione od akcyzy
w ramach następujących norm:
1) płyn do papierosów elektronicznych – 10 mililitrów albo
2) wyroby nowatorskie – 0,008 kilograma.
3. W przypadku gdy ilość wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1,
przekracza normy, o których mowa w ust. 2, opodatkowaniu podlegają wszystkie
te wyroby akcyzowe importowane w przesyłce, o której mowa w ust. 1.
Art. 38. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1) wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy, w tym w przypadkach,
o których mowa w art. 31a ust. 5, art. 42 ust. 1a i 1b oraz w art. 89 ust. 2 pkt 2
i 3, oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy,
2) (uchylony)
11.06.2018
©Telksinoe s. 91/262
3) środki skażające, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, ich ilość oraz warunki
stosowania,
4) warunki i sposób zwrotu wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze
względu na przeznaczenie
– uwzględniając konieczność zapewnienia skutecznego funkcjonowania zwolnień
od akcyzy, właściwej kontroli oraz przepływu informacji dotyczących wyrobów
zwolnionych od akcyzy i wyrobów akcyzowych opodatkowanych zerową stawką
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) dodatkowe warunki i tryb stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30,
art. 31a i art. 32, w szczególności w zakresie ewidencjonowania
i dokumentowania uprawnienia do stosowania zwolnień,
2) sytuacje, w których do zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być
spełnione niektóre albo wszystkie warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3
oraz w art. 32 ust. 3 lub 5–13,
3) przypadki, o których mowa w art. 31a ust. 3 oraz w art. 32 ust. 3 pkt 1–3 i 5–
7, w których nie stosuje się dokumentu dostawy,
4) sposób stosowania do celów zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych ze
względu na ich przeznaczenie innych dokumentów niż dokument dostawy,
o których mowa w art. 31a ust. 3
– uwzględniając specyfikę obrotu wyrobami akcyzowymi objętymi zwolnieniem
oraz konieczność zapewnienia właściwej kontroli stosowania zwolnień od akcyzy.
Art. 39. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może,
w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia od akcyzy w przypadku, gdy:
1) uzasadnia to ważny interes związany z bezpieczeństwem publicznym,
obronnością państwa, bezpieczeństwem paliwowym państwa lub ochroną
środowiska,
2) wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej,
3) wynika to z umów międzynarodowych,
4) wynika to z konieczności uniknięcia wielokrotnego opodatkowania wyrobów
akcyzowych,
11.06.2018
©Telksinoe s. 92/262
5) na podstawie przepisów prawa celnego wyroby akcyzowe są zwolnione od
należności celnych przywozowych
– określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając
specyfikę obrotu zwolnionymi wyrobami akcyzowymi oraz konieczność
zapewnienia właściwej kontroli.
2. Zwolnienia od akcyzy mogą być:
1) całkowite albo częściowe;
2) realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy;
3) wprowadzane ze względu na przeznaczenie, ilość lub sposób produkcji.
3. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej
kwoty akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji,
wysokość kwoty zwrotu akcyzy.
DZIAŁ III
Organizacja obrotu wyrobami akcyzowymi
Rozdział 1
Procedura zawieszenia poboru akcyzy
Art. 40. 1. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli:
1) wyroby akcyzowe są:
a) w składzie podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu przez
podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający,
b) przemieszczane między składami podatkowymi na terytorium kraju,
c) przemieszczane, w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na
terytorium kraju do urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który
nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej;
1a) wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane
zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, są w składzie
podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu lub dostarczenia przez
podmiot, który posiadał te wyroby w celu zużycia w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej
stawki akcyzy i który nie zużył ich do celów uprawniających do zastosowania
zerowej stawki akcyzy;
11.06.2018
©Telksinoe s. 93/262
2) wyroby akcyzowe importowane i dopuszczone do obrotu są przemieszczane
przez zarejestrowanego wysyłającego z miejsca importu na terytorium kraju
do:
a) składu podatkowego na terytorium kraju,
b) urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej,
c) podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31
ust. 1.
3) (uchylony)
2. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma również zastosowanie, jeżeli
wyroby akcyzowe są przemieszczane:
1) ze składu podatkowego na terytorium kraju do składu podatkowego na
terytorium państwa członkowskiego;
2) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do składu
podatkowego na terytorium kraju;
3) w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na terytorium kraju przez
terytorium państw członkowskich do organu celnego, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej;
4) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do urzędu
celno-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne
wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej;
5) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego przez
terytorium kraju do organu celnego na terytorium innego państwa
członkowskiego, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów
poza terytorium Unii Europejskiej;
6) ze składu podatkowego na terytorium kraju do nabywcy na terytorium
państwa członkowskiego będącego podmiotem upoważnionym przez
właściwe władze podatkowe tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej
do otrzymywania wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia
poboru akcyzy lub do podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy
wynikającym z art. 31 ust. 1;
11.06.2018
©Telksinoe s. 94/262
7) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do
określonego we właściwym zezwoleniu miejsca ich odbioru przez
zarejestrowanego odbiorcę na terytorium kraju lub do podmiotów objętych
zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1;
8) przez terytorium kraju między składami podatkowymi na terytorium państw
członkowskich;
9) przez terytorium kraju ze składu podatkowego na terytorium państwa
członkowskiego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego
będącego podmiotem upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania wyrobów
akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub do
podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1;
10) w przypadku importu i dopuszczenia do obrotu, z miejsca importu na
terytorium kraju, przez zarejestrowanego wysyłającego do:
a) składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego,
b) nabywcy na terytorium państwa członkowskiego będącego podmiotem
upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania wyrobów
akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy,
c) podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31
ust. 1,
d) organu celnego na terytorium państwa członkowskiego, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej;
11) w przypadku importu i dopuszczenia do obrotu, z miejsca importu na
terytorium państwa członkowskiego, przez zarejestrowanego wysyłającego
do:
a) składu podatkowego na terytorium kraju,
b) określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru tych wyrobów
przez zarejestrowanego odbiorcę,
c) podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31
ust. 1,
11.06.2018
©Telksinoe s. 95/262
d) urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej,
e) organu celnego na terytorium państwa członkowskiego, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej, przez terytorium kraju.
2a. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma również zastosowanie, jeżeli
w ramach przemieszczania wyrobów akcyzowych, o którym mowa w ust. 2,
wyroby te są przemieszczane przez terytorium państwa trzeciego.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych
określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1.
W przypadku wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 11 21,
2710 11 25 oraz 2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się,
jeżeli wyroby te są przemieszczane luzem.
6. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju
również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do
ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47
ust. 1 pkt 1 i 5.
7. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii
elektrycznej, wyrobów gazowych, wyrobów węglowych oraz suszu tytoniowego.
8. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się w przypadku
przemieszczania między terytorium kraju i terytorium państwa członkowskiego
wyrobów akcyzowych dla sił zbrojnych wymienionych w art. 31 ust. 1 pkt 4, jeżeli
do tego przemieszczania znajdzie zastosowanie procedura bezpośrednio oparta na
Traktacie Północnoatlantyckim, chyba że inne postanowienia wynikają
z porozumienia zawartego z państwem członkowskim Unii Europejskiej.
Art. 41. 1. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana
z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:
1) zastosowanie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
2) złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego.
11.06.2018
©Telksinoe s. 96/262
1a. Warunek złożenia zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa w ust. 1
pkt 2, nie dotyczy wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
2. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy dostawy
wewnątrzwspólnotowej do podmiotu nieprowadzącego składu podatkowego,
warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest upoważnienie
wydane przez właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego Unii
Europejskiej do odbioru przez nabywcę wyrobów akcyzowych w ramach
procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadku podmiotów objętych
zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1 – zastosowanie świadectwa
zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia
10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego
(Dz. Urz. UE L 8 z 11.01.1996, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 9, t. l, str. 297). Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez podmioty objęte zwolnieniem od akcyzy
wynikającym z art. 31 ust. 1, warunkiem zastosowania procedury zawieszenia
poboru akcyzy jest zastosowanie świadectwa zwolnienia, o którym mowa
w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie
świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego. Przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio.
4. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunki, o których mowa w ust. 1,
mają zastosowanie tylko przy przemieszczaniu tych wyrobów na terytorium kraju,
a w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach
nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej warunkiem
zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest wyłącznie dołączenie do
przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych zamiast e-AD.
5. Przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy nie powstaje zobowiązanie podatkowe i wygasa
powstały w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu
obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego:
1) raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 97/262
2) raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu, lub
3) alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy
– w części objętej potwierdzeniem.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Procedura zawieszenia poboru akcyzy nie ma zastosowania wobec
wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy przemieszczanych:
1) w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej;
2) w celu dokonania eksportu;
3) między składami podatkowymi na terytorium kraju, z wyjątkiem
przemieszczania:
a) między składami podatkowymi tego samego podmiotu,
b) ze składu podatkowego producenta wyrobów akcyzowych, niebędącego
właścicielem tych wyrobów, do składu podatkowego właściciela tych
wyrobów,
c) ze składu podatkowego producenta wyrobów akcyzowych, niebędącego
właścicielem tych wyrobów, do składu podatkowego, którego dotyczy
wydane właścicielowi tych wyrobów zezwolenie, o którym mowa
w art. 54 ust. 1,
d) ze składu podatkowego właściciela wyrobów akcyzowych do innego
składu podatkowego, którego dotyczy wydane właścicielowi tych
wyrobów zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. (uchylony)
14. (uchylony)
15. W przypadku dokonania kontroli lub wystąpienia w trakcie
przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy innego zdarzenia, które może mieć wpływ na przemieszczanie
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem tej procedury lub na jej dokumentowanie,
11.06.2018
©Telksinoe s. 98/262
właściwy naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego
zamieszcza w Systemie informację o dokonanej kontroli lub o takim zdarzeniu.
Art. 41a. 1. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy rozpoczyna się z chwilą:
1) wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego
w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz ust. 2
pkt 1–9;
2) dopuszczenia wyrobów akcyzowych do obrotu w przypadkach, o których
mowa w art. 40 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 10 i 11, pod warunkiem że dane
dotyczące wyrobów akcyzowych zawarte w zgłoszeniu celnym zgadzają się
z danymi zawartymi w e-AD, sprawdzonym pod względem kompletności
i prawidłowości danych i któremu został nadany numer referencyjny.
1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, porównania danych
dotyczących wyrobów akcyzowych zawartych w zgłoszeniu celnym z danymi
zawartymi w e-AD dokonuje naczelnik urzędu celno-skarbowego, który dopuścił
wyroby akcyzowe do obrotu.
2. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy kończy się z chwilą:
1) odbioru wyrobów akcyzowych przez podmiot odbierający w przypadkach,
o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. a i c oraz ust. 2 pkt 1, 2,
6–9, pkt 10 lit. a–c i pkt 11 lit. a–c;
2) wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej
w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit. b oraz
ust. 2 pkt 3–5, pkt 10 lit. d i pkt 11 lit. d i e.
3. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy może być rozpoczęte po:
1) przesłaniu przez podmiot wysyłający do Systemu projektu e-AD i uzyskaniu
z Systemu e-AD, z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod
względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym
dokumencie, albo
2) sporządzeniu przez podmiot wysyłający dokumentu zastępującego e-AD oraz
przekazaniu kopii tego dokumentu właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego oraz właściwemu naczelnikowi urzędu celno-skarbowego.
11.06.2018
©Telksinoe s. 99/262
3a. W przypadku przemieszczania z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, projekt
e-AD powinien zawierać informację, że przemieszczane wyroby opodatkowane są
zerową stawką akcyzy.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zarejestrowany wysyłający
przesyła do Systemu projekt e-AD przed dopuszczeniem do obrotu wyrobów
akcyzowych, których e-AD dotyczy.
4a. W przypadku gdy wyroby energetyczne są przemieszczane,
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, przy użyciu rurociągu:
1) bezpośrednio po dopuszczeniu do obrotu z zastosowaniem zgłoszenia
uproszczonego w rozumieniu przepisów prawa celnego, z miejsca importu
bezpośrednio do składu podatkowego na terytorium kraju,
2) pomiędzy składami podatkowymi na terytorium kraju
– podmiot wysyłający przesyła do Systemu projekt e-AD niezwłocznie po
zakończeniu tłoczenia.
5. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy odbywa się z załączonym:
1) wydrukiem e-AD z nadanym numerem referencyjnym albo z załączonym
innym dokumentem handlowym, w którym umieszczono numer referencyjny
nadany w Systemie e-AD związanemu z przemieszczaniem danych wyrobów
akcyzowych, albo
2) dokumentem zastępującym e-AD.
6. Z chwilą zweryfikowania projektu e-AD, przed przesłaniem e-AD zgodnie
z art. 41b ust. 1, następuje automatyczne odnotowanie obciążenia zabezpieczenia
generalnego kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi
z ilości i rodzaju przemieszczanych wyrobów akcyzowych, innych niż określone
w załączniku nr 2 do ustawy i opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu
na ich przeznaczenie, albo następuje automatyczne odnotowanie objęcia tych
wyrobów zabezpieczeniem ryczałtowym.
7. Jeżeli System jest niedostępny, podmiot wysyłający przed rozpoczęciem
przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy jest obowiązany:
11.06.2018
©Telksinoe s. 100/262
1) przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego wraz
z dokumentem, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, kopię dokumentu
potwierdzającego złożenie zabezpieczenia akcyzowego, którym zostanie
objęte zobowiązanie podatkowe albo zobowiązanie podatkowe oraz opłata
paliwowa, dotyczące przemieszczanych wyrobów;
2) złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie
w sprawie zabezpieczenia akcyzowego, którym zostanie objęte zobowiązanie
podatkowe albo zobowiązanie podatkowe oraz opłata paliwowa, dotyczące
przemieszczanych wyrobów, o terminie ważności i kwocie wolnej
zabezpieczenia generalnego lub o wysokości i terminie ważności
zabezpieczenia ryczałtowego;
3) złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie
przewoźnika lub spedytora, który złożył zabezpieczenie generalne, albo
podmiotu odbierającego, o wyrażeniu zgody na objęcie zobowiązania
podatkowego podmiotu wysyłającego albo zobowiązania podatkowego
podmiotu wysyłającego oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty może być on
obowiązany, ich zabezpieczeniem akcyzowym – w przypadkach, o których
mowa w art. 63 ust. 3 pkt 1 i ust. 4.
Art. 41b. 1. Jeżeli projekt e-AD zawiera prawidłowe i kompletne dane,
w Systemie jest mu automatycznie nadawany numer referencyjny, a następnie
dokument ten jest automatycznie przesyłany do podmiotu wysyłającego oraz do:
1) podmiotu odbierającego, w przypadku przemieszczeń wyrobów akcyzowych
na terytorium kraju, albo
2) właściwych władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej podmiotu
odbierającego, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu
dokonywanego przez organ celny znajdujący się w państwie członkowskim
Unii Europejskiej.
2. Jeżeli projekt e-AD zawiera niekompletne lub nieprawidłowe dane, do
podmiotu wysyłającego jest automatycznie wysyłana z Systemu informacja
o błędach.
3. Podmiot wysyłający może unieważnić e-AD do momentu rozpoczęcia
przemieszczania wyrobów akcyzowych.
11.06.2018
©Telksinoe s. 101/262
4. Podmiot wysyłający może w czasie przemieszczania wyrobów
akcyzowych dokonać zmiany miejsca przeznaczenia wyrobów za pośrednictwem
Systemu.
5. Uprawnione organy mają prawo wglądu do Systemu w każdej chwili,
w celu sprawdzenia zgodności danych zawartych w e-AD ze stanem faktycznym,
oraz prawo żądania przedstawienia im, załączonego do przemieszczanych
wyrobów akcyzowych, wydruku e-AD z nadanym numerem referencyjnym albo
innego dokumentu handlowego, w którym umieszczono numer referencyjny e-AD,
a w przypadku gdy System jest niedostępny w momencie rozpoczęcia
przemieszczania wyrobów akcyzowych, organy te mają prawo żądania
przedstawienia im dokumentu zastępującego e-AD. Podmiot wezwany do
przedstawienia dokumentów jest obowiązany do ich okazania.
6. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy e-AD jest przekazywany
do Systemu przez właściwe dla podmiotu wysyłającego władze państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, a następnie jest przekazywany automatycznie
do podmiotu odbierającego.
Art. 41c. 1. W przypadku przemieszczania wyrobów energetycznych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy drogą morską podmiot
wysyłający może nie wskazywać w projekcie e-AD podmiotu odbierającego, jeżeli
nie jest on znany w momencie przesyłania do Systemu projektu e-AD.
2. Niezwłocznie po uzyskaniu danych dotyczących podmiotu odbierającego,
nie później jednak niż w momencie zakończenia przemieszczania, podmiot
wysyłający uzupełnia w Systemie dane dotyczące podmiotu odbierającego.
Art. 41d. 1. Podmiot wysyłający ma obowiązek dokonania zmiany miejsca
przeznaczenia w przypadkach:
1) odmowy przyjęcia całości lub części wyrobów akcyzowych przez podmiot
odbierający po zakończeniu przemieszczania tych wyrobów albo
2) otrzymania z Systemu informacji o odmowie wyprowadzenia wyrobów
akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku
niedostępności Systemu – otrzymania dokumentu zastępującego raport
11.06.2018
©Telksinoe s. 102/262
wywozu stwierdzającego odmowę wyprowadzenia wyrobów poza terytorium
Unii Europejskiej, albo
3) utraty przez podmiot odbierający, wskazany w dokumencie zastępującym
e-AD, uprawnienia do odbioru wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. Podmiot odbierający po otrzymaniu e-AD z Systemu może poinformować,
że może nie przyjąć albo że nie przyjmie wyrobów akcyzowych.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, inne przypadki, w których podmiot wysyłający ma obowiązek
dokonania zmiany miejsca przeznaczenia wyrobów akcyzowych, uwzględniając
konieczność właściwego i skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia
poboru akcyzy.
Art. 41e. 1. W przypadku otrzymania z Systemu informacji o zamiarze
przeprowadzenia przez naczelnika urzędu celno-skarbowego kontroli celno-
-skarbowej odebranych wyrobów akcyzowych podmiot odbierający ma obowiązek
przesłania do Systemu powiadomienia o przybyciu przemieszczanych wyrobów
akcyzowych niezwłocznie po ich odbiorze. Podmiot odbierający nie dokonuje
rozładunku wyrobów do momentu przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej.
2. Podmiot odbierający przesyła do Systemu projekt raportu odbioru
niezwłocznie po:
1) przeprowadzeniu kontroli odebranych wyrobów akcyzowych albo
2) odbiorze wyrobów akcyzowych, w przypadku nieotrzymania, do momentu
odbioru tych wyrobów, informacji z Systemu o zamiarze przeprowadzenia
kontroli odebranych wyrobów akcyzowych
– nie później jednak niż w ciągu 5 dni roboczych od dnia zakończenia
przemieszczania.
3. Jeżeli projekt raportu odbioru zawiera kompletne i prawidłowe dane oraz,
w przypadku wyrobów akcyzowych objętych stawką akcyzy inną niż stawka
zerowa – zostało odnotowane obciążenie zabezpieczenia generalnego podmiotu
odbierającego kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi
z ilości i rodzaju przemieszczanych wyrobów akcyzowych, albo zostało
odnotowane objęcie tych wyrobów zabezpieczeniem ryczałtowym albo objęcie ich
zwolnieniem z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonym
11.06.2018
©Telksinoe s. 103/262
podmiotowi odbierającemu, raport odbioru jest automatycznie przesyłany
z Systemu do podmiotu odbierającego oraz do:
1) podmiotu wysyłającego, w przypadku przemieszczeń wyrobów akcyzowych
na terytorium kraju, albo
2) właściwych władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej podmiotu
wysyłającego, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego.
3a. Jeżeli projekt raportu odbioru zawiera kompletne i prawidłowe dane oraz,
w przypadku wyrobów akcyzowych objętych stawką akcyzy inną niż stawka
zerowa – nie zostało odnotowane obciążenie zabezpieczenia generalnego podmiotu
odbierającego kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi
z ilości i rodzaju przemieszczanych wyrobów akcyzowych, albo nie zostało
odnotowane objęcie tych wyrobów akcyzowych zabezpieczeniem ryczałtowym
albo objęcie ich zwolnieniem z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego
udzielonym podmiotowi odbierającemu, raport odbioru jest przesyłany z Systemu
do podmiotów, o których mowa w ust. 3, po potwierdzeniu w Systemie przez
właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że zobowiązanie podatkowe podmiotu
odbierającego lub obowiązek zapłaty przez niego opłaty paliwowej, dotyczące
przemieszczanych wyrobów, w całości lub w części wygasły lub że nie mogą już
powstać.
4. W przypadku gdy:
1) projekt raportu odbioru albo projekt raportu wywozu sporządzony przez
organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3–4
rozporządzenia 2015/2447, zawiera niekompletne lub nieprawidłowe dane,
albo
2) z wykorzystaniem Systemu przemieszczane są wyroby akcyzowe objęte
stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, i nie jest możliwe odnotowanie
obciążenia w należnej wysokości zabezpieczenia generalnego podmiotu
odbierającego, albo odnotowanie objęcia wyrobów akcyzowych
zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu odbierającego albo objęcia ich
zwolnieniem z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonym
podmiotowi odbierającemu
– informacja o błędach jest automatycznie wysyłana z Systemu odpowiednio do
podmiotu odbierającego albo do właściwego organu celnego.
11.06.2018
©Telksinoe s. 104/262
5. W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych przez urząd celno-skarbowy
wyprowadzenia znajdujący się na terytorium kraju w Systemie jest tworzony raport
wywozu na podstawie informacji uzyskanej z elektronicznego systemu obsługi
eksportu, potwierdzającej wyjście wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej.
Raport wywozu po sprawdzeniu pod względem kompletności i prawidłowości
danych w nim zawartych jest automatycznie przesyłany z Systemu do podmiotu
wysyłającego albo do właściwych dla podmiotu wysyłającego władz państwa
członkowskiego Unii Europejskiej.
6. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu
dokonywanego przez terytorium państwa członkowskiego wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy System otrzymuje od
właściwych dla podmiotu odbierającego władz państwa członkowskiego Unii
Europejskiej raport odbioru albo raport wywozu, który następnie jest
automatycznie przesyłany z Systemu do podmiotu wysyłającego.
7. W momencie zarejestrowania w Systemie:
1) raportu odbioru – następuje automatyczne odnotowanie zwolnienia
zabezpieczenia generalnego podmiotu wysyłającego z obciążenia albo
automatyczne odnotowanie zwolnienia wyrobów akcyzowych z objęcia ich
zabezpieczeniem ryczałtowym oraz, w przypadku odbioru na terytorium kraju
wyrobów akcyzowych objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa,
automatyczne odnotowanie obciążenia zabezpieczenia generalnego podmiotu
odbierającego kwotą akcyzy albo kwotą akcyz y i opłaty paliwowej,
wynikającymi z ilości i rodzaju odebranych wyrobów akcyzowych, albo
automatyczne odnotowanie objęcia tych wyrobów zabezpieczeniem
ryczałtowym podmiotu odbierającego albo objęcia ich zwolnieniem
z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonym podmiotowi
odbierającemu;
2) raportu wywozu – następuje automatyczne odnotowanie zwolnienia
zabezpieczenia generalnego z obciążenia albo automatyczne odnotowanie
zwolnienia wyrobów akcyzowych z objęcia zabezpieczeniem ryczałtowym.
8. W przypadku braku raportu odbioru albo gdy raport odbioru potwierdza
dostarczenie tylko części przemieszczanych wyrobów akcyzowych do podmiotu
odbierającego, odnotowanie zwolnienia:
11.06.2018
©Telksinoe s. 105/262
1) zabezpieczenia generalnego z obciążenia, w całości lub w części, jest
dokonywane w Systemie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego,
po uzyskaniu przez niego potwierdzenia, że zobowiązanie podatkowe lub
obowiązek zapłaty opłaty paliwowej dotyczące przemieszczanych wyrobów
w całości lub w części wygasły lub że zobowiązanie podatkowe nie może już
powstać;
2) wyrobów z objęcia zabezpieczeniem ryczałtowym jest dokonywane
w Systemie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, po uzyskaniu
przez niego potwierdzenia, że zobowiązanie podatkowe oraz obowiązek
zapłaty opłaty paliwowej dotyczące przemieszczanych wyrobów w całości
wygasły lub że zobowiązanie podatkowe nie może już powstać.
9. Podmiot objęty zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1
dostarcza do właściwego naczelnika urzędu skarbowego dokument zastępując y
raport odbioru wraz ze świadectwem zwolnienia w ciągu 5 dni od dnia zakończenia
przemieszczania. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego niezwłocznie
wprowadza raport odbioru do Systemu w imieniu tego podmiotu.
Art. 41f. 1. System jest niedostępny, jeżeli użytkownik Systemu poinformuje
właściwy organ o niemożności przesyłania do Systemu dokumentów, a ten organ
potwierdzi niedostępność Systemu.
2. Po przywróceniu dostępności Systemu, niezwłocznie po nadaniu e-AD
numeru referencyjnego w trybie art. 41b ust. 1, dokument ten zastępuje dokument
zastępujący e-AD.
3. Podmiot wysyłający przechowuje kopię dokumentu zastępującego e-AD
z przyporządkowanym do niego numerem referencyjnym nadanym po
przywróceniu dostępności Systemu.
4. W przypadku gdy System jest niedostępny, podmiot wysyłający i podmiot
odbierający przekazują właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego albo
naczelnikowi urzędu celno-skarbowego informacje, które w przypadku dostępności
Systemu przesyłają do Systemu.
5. W przypadku gdy dostępność Systemu zostanie przywrócona, podmiot
wysyłający i podmiot odbierający przesyłają do Systemu informacje, które nie
mogły być przesłane wcześniej z powodu niedostępności Systemu.
11.06.2018
©Telksinoe s. 106/262
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze
rozporządzenia:
1) wyznaczy organ właściwy w sprawie, o której mowa w ust. 1,
2) może określić szczegółowe zasady postępowania podmiotów wysyłających,
podmiotów odbierających oraz organów podatkowych w przypadku
niedostępności Systemu oraz po przywróceniu jego dostępności
– uwzględniając konieczność monitorowania przemieszczania wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
Art. 41g. 1. Jeżeli w momencie zakończenia przemieszczania wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy System jest
niedostępny lub do tego momentu nie uzyskano e-AD, podmiot odbierający, który
złożył zabezpieczenie generalne, którego kwota wolna pokrywa kwotę akcyzy albo
kwotę akcyzy i opłaty paliwowej, wynikające z ilości i rodzaju przemieszczanych
wyrobów akcyzowych objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, albo złożył
zabezpieczenie ryczałtowe, albo został zwolniony z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego, które obejmują te wyroby akcyzowe, przedstawia
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 5 dni od
dnia zakończenia przemieszczania, dokument zastępujący raport odbioru,
potwierdzający, że przemieszczanie zostało zakończone.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego po uzyskaniu potwierdzenia, że
podmiot odbierający, o którym mowa w ust. 1, złożył zabezpieczenie generalne lub
zabezpieczenie ryczałtowe obejmujące odebrane wyroby akcyzowe albo został
zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego obejmującego
odebrane wyroby akcyzowe, przesyła otrzymany dokument zastępujący raport
odbioru właściwemu dla podmiotu wysyłającego naczelnikowi urzędu skarbowego,
a w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego – właściwym dla podmiotu
wysyłającego władzom państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Właściwy dla
podmiotu wysyłającego naczelnik urzędu skarbowego przesyła otrzymany
dokument zastępujący raport odbioru podmiotowi wysyłającemu.
3. Jeżeli, w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, System jest
niedostępny lub gdy nie uzyskano e-AD, naczelnik urzędu celno-skarbowego, który
nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej, przesyła dokument zastępujący raport wywozu właściwemu dla
11.06.2018
©Telksinoe s. 107/262
podmiotu wysyłającego naczelnikowi urzędu skarbowego albo właściwym dla
podmiotu wysyłającego władzom państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Właściwy naczelnik urzędu skarbowego przesyła otrzymany dokument zastępujący
raport wywozu podmiotowi wysyłającemu.
Art. 41h. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-
-skarbowego, podmiot wysyłający oraz podmiot odbierający są obowiązani
zapewnić aktualną informację o przemieszczanych wyrobach akcyzowych, jeżeli
informacja taka nie jest automatycznie zapewniana przez System.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres informacji, które zgodnie z ust. 1 powinny być
dostarczone do Systemu, oraz przypadki, w których informacje takie powinny być
dostarczone, uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej informacji
dotyczącej przemieszczanych wyrobów akcyzowych.
Art. 42. 1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje:
1) z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a; zobowiązanie
podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu
prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy
z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5;
2) z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie
podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób
akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również
w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli
ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu
akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych,
o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku
do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa,
a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia
wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
3) w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie
2 miesięcy od dnia wysyłki wyrobów akcyzowych, odpowiednio: raportu
11.06.2018
©Telksinoe s. 108/262
odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru, raportu wywozu albo
dokumentu zastępującego raport wywozu lub alternatywnego dowodu
zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli przemieszczanie
miało miejsce na terytorium kraju – następnego dnia po upływie tego terminu;
4) w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie
4 miesięcy od dnia wysyłki wyrobów akcyzowych, odpowiednio: raportu
odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru, raportu wywozu albo
dokumentu zastępującego raport wywozu lub alternatywnego dowodu
zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli przemieszczanie
miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez
terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego
terminu;
5) z dniem naruszenia innych niż określone w pkt 3 i 4 warunków procedury
zawieszenia poboru akcyzy, a gdy nie można ustalić dnia ich naruszenia –
z dniem stwierdzenia takiego naruszenia przez uprawniony organ;
6) w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia
wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 – z dniem
powstania ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia,
a gdy nie można ustalić tego dnia – z dniem stwierdzenia przez uprawniony
organ ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia;
7) w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 – z dniem otrzymania przez
podmiot wysyłający, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej albo
eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu
potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa
członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium Unii Europejskiej;
zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa powstały w wyniku
dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek
podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego tego
dokumentu, w części objętej potwierdzeniem;
8) w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie 4 miesięcy
od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, dokumentu,
o którym mowa w pkt 7, z potwierdzeniem dostawy tych wyrobów
11.06.2018
©Telksinoe s. 109/262
akcyzowych na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia ich
poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli przemieszczanie miało miejsce
w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium
państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego terminu.
1a. W przypadku powrotnego wprowadzenia do składu podatkowego
wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
niedostarczonych ze składu podatkowego do podmiotu pośredniczącego albo ze
składu podatkowego do podmiotu zużywającego, przemieszczanych na podstawie
dokumentu dostawy, uznaje się, że nie nastąpiło naruszenie warunków zwolnienia
oraz że nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy
w stosunku do tych wyrobów.
1b. W przypadku powrotnego wprowadzenia do składu podatkowego
wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych
zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, niedostarczonych do
podmiotu, który zużywa te wyroby do celów uprawniających do zastosowania
zerowej stawki akcyzy, przemieszczanych na podstawie dokumentu dostawy,
uznaje się, że nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy
w stosunku do tych wyrobów.
2. W przypadku gdy w stosunku do przemieszczanych przez terytorium Unii
Europejskiej wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru
akcyzy:
1) zostaną naruszone na terytorium kraju warunki tej procedury, co spowoduje
jej zakończenie, lub
2) nie można ustalić miejsca naruszenia warunków procedury zawieszenia
poboru akcyzy, a ich naruszenie zostanie stwierdzone na terytorium kraju
– właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera akcyzę obliczaną
z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym doszło do tego
naruszenia, a jeżeli tego dnia nie można ustalić – obowiązujących w dniu, w którym
stwierdzono to naruszenie.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2,
informuje za pomocą Systemu właściwe władze podatkowe państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, z terytorium którego dokonano wysyłki,
11.06.2018
©Telksinoe s. 110/262
o naruszeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz o powstaniu zobowiązania
podatkowego na terytorium kraju.
4. Podmiotowi wysyłającemu, który otrzymał:
1) raport odbioru albo dokument zastępujący raport odbioru, raport wywozu
albo dokument zastępujący raport wywozu lub alternatywny dowód
zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy po upływie terminów,
o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, albo
2) dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego, w którym doszło do naruszenia lub stwierdzono naruszenie
warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, w kwocie odpowiadającej
ilości wyrobów akcyzowych, których dotyczyło to naruszenie, albo
3) dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, z potwierdzeniem dostawy na
terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia poza terytorium
Unii Europejskiej wyrobów akcyzowych po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 8
– przysługuje zwrot kwoty akcyzy zapłaconej przez ten podmiot od tych wyrobów
na terytorium kraju, na jego pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika
urzędu skarbowego.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, może być złożony w terminie 5 lat,
licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy.
6. Jeżeli w wyniku stwierdzenia naruszenia warunków procedury zawieszenia
poboru akcyzy, skutkującego jej zakończeniem, akcyza zostanie pobrana na
terytorium państwa członkowskiego, a przed upływem 3 lat od daty rozpoczęcia
przemieszczania zostanie ustalone, że naruszenie tych warunków nastąpiło
faktycznie na terytorium kraju, właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera
akcyzę obliczaną z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu,
w którym warunki procedury zawieszenia poboru akcyzy powodujące jej
zakończenie zostały naruszone na terytorium kraju.
7. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 6, jest
obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, w którym pobrano akcyzę w związku ze stwierdzeniem
naruszenia warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, skutkującego jej
11.06.2018
©Telksinoe s. 111/262
zakończeniem, o fakcie naruszenia tych warunków oraz o pobraniu akcyzy na
terytorium kraju.
8. Jeżeli w wyniku stwierdzenia naruszenia warunków procedury zawieszenia
poboru akcyzy, skutkującego jej zakończeniem, powstało zobowiązanie podatkowe
na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty rozpoczęcia przemieszczania
zostanie ustalone, że naruszenie tych warunków nastąpiło faktycznie na terytorium
państwa członkowskiego, to w przypadku gdy akcyza:
1) została pobrana na terytorium kraju – podmiotowi, który zapłacił akcyzę na
terytorium kraju, przysługuje zwrot zapłaconej kwoty akcyzy,
2) nie została pobrana na terytorium kraju w całości lub w części – powstałe
zobowiązanie podatkowe podlega umorzeniu w całości lub w części
odpowiadającej kwocie niepobranej akcyzy
– pod warunkiem że akcyza została zapłacona na terytorium państwa
członkowskiego.
9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8, zwrot akcyzy następuje na pisemny
wniosek podmiotu, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz
z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego oraz na terytorium kraju, w terminie 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy na terytorium kraju.
Art. 43. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić,
w drodze rozporządzenia:
1) (uchylony)
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy w przypadkach, o których mowa
w art. 42 ust. 4 i 8.
7) (uchylony)
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględni:
1) (uchylony)
11.06.2018
©Telksinoe s. 112/262
2) konieczność skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru
akcyzy;
3) (uchylony)
4) konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących
przemieszczanych wyrobów akcyzowych;
4a) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy;
5) przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, które dane pozostawione do decyzji państw członkowskich Unii
Europejskiej umieszcza się obowiązkowo w e-AD lub w dokumencie zastępującym
e-AD, uwzględniając przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia
24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE
w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów
akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.
Art. 44. 1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje
również z dniem:
1) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub na wysyłanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający;
2) upływu okresu, na jaki zostało wydane zezwolenie na prowadzenie składu
podatkowego lub na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający, jeżeli podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia przed upływem
tego okresu;
3) zaprzestania przez podmiot prowadzący skład podatkowy lub
zarejestrowanego wysyłającego wykonywania czynności podlegających
opodatkowaniu akcyzą;
4) likwidacji przedsiębiorstwa podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub
zarejestrowanego wysyłającego;
5) utraty ważności zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli przed utratą ważności
podmiot prowadzący skład podatkowy albo zarejestrowany wysyłający nie
złożył nowego zabezpieczenia akcyzowego albo podmiot prowadzący skład
podatkowy nie uzyskał zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia
akcyzowego, o którym mowa w art. 64 ust. 1;
11.06.2018
©Telksinoe s. 113/262
6) utraty ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia
akcyzowego, o którym mowa w art. 64 ust. 1, jeżeli przed utratą ważności
podmiot prowadzący skład podatkowy nie złożył zabezpieczenia akcyzowego
lub nie uzyskał przedłużenia zwolnienia, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 5a.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podmiot prowadzący skład
podatkowy jest obowiązany do:
1) sporządzenia spisu z natury wyrobów akcyzowych, zwanego dalej „spisem
z natury”, według stanu na dzień zakończenia procedury zawieszenia poboru
akcyzy, w terminie 21 dni od tego dnia;
2) powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o sporządzeniu
spisu z natury i ustalonej ilości wyrobów akcyzowych, a także kwocie akcyzy
przypadającej do zapłaty od tych wyrobów, w terminie 7 dni od dnia
zakończenia sporządzenia tego spisu, nie później jednak niż w terminie
złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy, o którym mowa w art. 21
ust. 2.
3. Jeżeli spis z natury nie zostanie sporządzony w terminie, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1, lub zostanie sporządzony w sposób nierzetelny, właściwy naczelnik
urzędu skarbowego określa:
1) ilość wyrobów akcyzowych w drodze oszacowania;
2) wysokość zobowiązania podatkowego w akcyzie.
Art. 45. 1. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy,
zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że
przepisy ustawy stanowią inaczej.
2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do
obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy
obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.
Art. 46. 1. Systemem administruje minister właściwy do spraw finansów
publicznych.
2. Użytkownikami Systemu są podmioty prowadzące składy podatkowe,
zarejestrowani wysyłający, zarejestrowani odbiorcy, podmioty objęte zwolnieniem
od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1 i organy podatkowe.
11.06.2018
©Telksinoe s. 114/262
3. Zarejestrowany wysyłający, zarejestrowany odbiorca lub podmiot
prowadzący skład podatkowy każdorazowo dokonuje elektronicznego podpisu
dokumentów przesyłanych do Systemu.
4. Dokument przesyłany do Systemu podlega sprawdzeniu pod względem
kompletności i prawidłowości przesłanych danych, w szczególności w zakresie
zgodności z danymi z ewidencji, o której mowa w art. 18 ust. 3.
5. Po przesłaniu dokumentu do Systemu potwierdzenie jego otrzymania
z podaniem czasu otrzymania jest automatycznie wysyłane do podmiotu, który ten
dokument przesłał.
6. W Systemie jest prowadzona ewidencja wszystkich przemieszczeń
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
7. Z urzędu lub na wniosek złożony przez podmiot wysyłający lub podmiot
odbierający do właściwego naczelnika urzędu skarbowego albo naczelnika urzędu
celno-skarbowego są usuwane stwierdzone w Systemie nieprawidłowości
spowodowane niezgodnością czynności dokonywanych w Systemie z przepisami
niniejszej ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Odmowa
uwzględnienia wniosku następuje w drodze decyzji.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób komunikowania się użytkowników z Systemem, w szczególności
sposób podpisywania dokumentów przesyłanych do Systemu pocztą
elektroniczną, oraz sposób dostępu do Systemu przez użytkowników
Systemu;
2) strukturę lokalnego numeru referencyjnego;
3) warunki i sposób dostarczenia danych przez podmioty właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego celem wprowadzenia ich do Systemu.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, uwzględni konieczność:
1) skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy;
2) zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi;
3) zapewnienia przepływu informacji dotyczących przemieszczania wyrobów
akcyzowych, od których nie zapłacono akcyzy;
4) zapewnienia bezpieczeństwa przesyłanych informacji.
11.06.2018
©Telksinoe s. 115/262
Rozdział 2
Składy podatkowe
Art. 47. 1. Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2
do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2
do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się
wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:
1) wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych,
od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od
kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów
akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych
zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że
wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od
akcyzy ze względu na przeznaczenie;
2) mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych
z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3
ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich,
obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2016 r. poz. 859);
3) piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem
przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
4) mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego,
dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od
wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej
od innego podmiotu;
5) wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
6) energii elektrycznej;
7) wyrobów węglowych;
8) suszu tytoniowego;
9) wyrobów gazowych.
2. Magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru
akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.
11.06.2018
©Telksinoe s. 116/262
3. W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia
poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi
wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia
poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania
będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot
prowadzący skład podatkowy.
3a. W składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe
nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami
akcyzowymi, pod warunkiem że:
1) spełnione są warunki określone w ust. 3;
2) sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych
nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących
wyrobami akcyzowymi.
4. Przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze
zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym,
z wyłączeniem sytuacji:
1) losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe
tylko w miejscu zdarzenia losowego;
2) w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby
akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru
wskazanego w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD, a w przypadku
wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy,
objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, przemieszczanych na
terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy
wewnątrzwspólnotowej – do jednego miejsca odbioru wskazanego
w dokumencie handlowym.
5. (uchylony)
6. Podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego win gronowych
wyprodukowanych poza składem podatkowym jest obowiązany poinformować
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o odbiorze tych win oraz przedstawić
dokument handlowy towarzyszący produktom winiarskim, na którego podstawie
dokonano ich przemieszczenia na terytorium kraju.
11.06.2018
©Telksinoe s. 117/262
Art. 47a. 1. W składzie podatkowym w jednym zbiorniku mogą być
magazynowane wyroby energetyczne klasyfikowane do tego samego kodu CN,
posiadające różne parametry fizykochemiczne, pod warunkiem że parametry
fizykochemiczne nie mają wpływu na stawkę akcyzy.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do gazów propan-butan (LPG) objętych
pozycją CN 2711, które mogą być magazynowane w jednym zbiorniku niezależnie
od kodów CN, do których są klasyfikowane, i ich parametrów fizykochemicznych.
3. W składzie podatkowym w jednym zbiorniku mogą być magazynowane
wyroby energetyczne: objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, zwolnione od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie oraz z zapłaconą akcyzą, pod warunkiem że:
1) ubytki i inne straty tych wyrobów są rozliczane proporcjonalnie do ilości oraz
okresu ich magazynowania;
2) ewidencja wyrobów akcyzowych prowadzona przez podmiot prowadzący
skład podatkowy umożliwia identyfikację tych wyrobów.
Art. 48. 1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane
podmiotowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji,
przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym
będących również własnością innych podmiotów;
2) jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
3) jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane
prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności
dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu,
przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo
skarbowe;
4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec
niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub
upadłościowe;
5) złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1;
6) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne
z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
11.06.2018
©Telksinoe s. 118/262
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646), w zakresie wyrobów akcyzowych;
7) posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony
skład podatkowy.
2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie ma zastosowania do rolników występujących
z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego,
w którym będą wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r.
o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2015 r. poz. 775 oraz
z 2016 r. poz. 266, 1165, 1948 i 1986), wyłącznie czynności polegające na
wytwarzaniu na własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy.
3. W przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na
prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na
magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych
w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1,
dodatkowym warunkiem wydania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 4, jest dla:
1) wyrobów tytoniowych – minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna
od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia
poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie
działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku
kalendarzowym 222 mln zł;
1a) płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich –
minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od tych wyrobów
akcyzowych, gdyby nie zostały one objęte procedurą zawieszenia poboru
akcyzy w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na
podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym
w przypadku:
a) płynu do papierosów elektronicznych – 7 mln zł,
b) wyrobów nowatorskich – 1,8 mln zł;
2) napojów alkoholowych – minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna
od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia
11.06.2018
©Telksinoe s. 119/262
poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie
działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku
kalendarzowym w przypadku:
a) alkoholu etylowego – 23 mln zł,
b) wina i napojów fermentowanych – 3 mln zł,
c) wyrobów pośrednich – 5 mln zł,
d) piwa – 8 mln zł;
3) wyrobów energetycznych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa
w pkt 4–6 – pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie
podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie
wydanego zezwolenia, co najmniej na poziomie 2500 m3;
4) olejów smarowych – minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od
wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na
podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym 600 tys.
zł;
5) gazu – pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym,
w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego
zezwolenia, co najmniej na poziomie 250 m3;
6) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników
odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70, paliw do silników odrzutowych
o kodzie CN 2710 19 21 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 –
pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym,
w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego
zezwolenia, co najmniej na poziomie 400 m3.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 1a, 2 i 4, warunkiem
wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego jest złożenie przez
podmiot oświadczenia, że w składzie podatkowym, w którym będzie prowadzona
działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wysokość akcyzy, która byłaby
należna od magazynowanych lub przeładowywanych wyrobów, gdyby wyroby te
nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akc yzy, będzie osiągać w roku
kalendarzowym minimalne poziomy określone w ust. 3 pkt 1, 1a, 2 lub 4.
W przypadku gdy zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane
11.06.2018
©Telksinoe s. 120/262
w trakcie roku kalendarzowego, minimalną wysokość akcyzy oblicza się
proporcjonalnie do liczby pozostałych, kolejnych miesięcy roku kalendarzowego.
4a. W przypadku operatora logist ycznego, który ubiega się o wydanie
zezwolenia na prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej na
magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych
w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1,
dodatkowym warunkiem wydania zezwolenia jest minimalna wartość rynkowa
wszystkich towarów będących przedmiotem działalności tego podmiotu, jako
operatora logistycznego, w tym wyrobów akcyzowych w jednym miejscu
magazynowania w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym,
wynosząca dla:
1) wyrobów tytoniowych – 350 mln zł;
2) napojów alkoholowych – 50 mln zł;
3) olejów smarowych – 10 mln zł;
4) płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich –
350 mln zł.
4b. Za operatora logistycznego uznaje się podmiot prowadzący działalność
polegającą na kompleksowej obsłudze innych podmiotów w zakresie
magazynowania, przeładowywania, przewozu i konfekcjonowania towarów
należących do obsługiwanych podmiotów.
4c. Za wartość rynkową, o której mowa w ust. 4a, uznaje się całkowitą kwotę,
jaką nabywca, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłaciłby za te wyroby
niezależnemu sprzedawcy na terytorium kraju. W przypadku gdy nie można ustalić
porównywalnej sprzedaży, za wartość rynkową uznaje się kwotę nie mniejszą niż
cena nabycia podobnych towarów, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt ich
wytworzenia.
4d. W przypadku, o którym mowa w ust. 4a, warunkiem wydania zezwolenia
na prowadzenie składu podatkowego jest złożenie przez operatora logistycznego
oświadczenia, że minimalna wartość rynkowa wszystkich towarów będących
przedmiotem działalności operatora logistycznego będzie osiągać w roku
kalendarzowym minimalne poziomy określone w ust. 4a. W przypadku gdy
zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane w trakcie roku
11.06.2018
©Telksinoe s. 121/262
kalendarzowego, minimalną wartość rynkową oblicza się proporcjonalnie do liczby
pozostałych, kolejnych miesięcy roku kalendarzowego.
5. W przypadku podmiotu prowadzącego w składzie podatkowym działalność
polegającą wyłącznie na przeładowywaniu cystern kolejowych z gazem płynnym
nie stosuje się warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, jeżeli przeładowany gaz
płynny będzie przemieszczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.
6. Podmiot prowadzący skład podatkowy, w którym produkuje wyroby
akcyzowe, może w tym składzie podatkowym magazynować i przeładowywać
wyroby akcyzowe objęte zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego,
również wyprodukowane przez inny podmiot, bez konieczności spełnienia
warunków, o których mowa w ust. 3 i 4.
7. W przypadku gdy zmiana zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego
dotyczy zmiany grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 ust. 1 pkt 1
będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym i powoduje, że po
zmianie zezwolenia zabezpieczenie akcyzowe złożone przez podmiot prowadzący
skład podatkowy nie zapewniłoby pokrycia w należnej wysokości kwoty
zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty
paliwowej, warunkiem zmiany zezwolenia jest złożenie dodatkowego lub nowego
zabezpieczenia akcyzowego, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1.
8. Do zmiany zezwolenia przepisy ust. 3–4d stosuje się odpowiednio.
9. Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać nabycia
wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, na
rzecz innego podmiotu, pod warunkiem że podmiot, na rzecz którego nabywane są
te paliwa, łącznie spełnia następujące warunki:
1) posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą;
2) jest właścicielem nabywanych paliw;
3) posiada:
a) siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa te paliwa
na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju
albo
11.06.2018
©Telksinoe s. 122/262
b) oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na warunkach
i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach
uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności
gospodarczej na terytorium kraju przez ten oddział;
4) przekaże podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy numer identyfikacji
podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów
i usług przy przemieszczaniu na terytorium kraju paliw.
9a. Warunki, o których mowa w ust. 9, nie dotyczą podmiotów zużywających
paliwa, o których mowa w ust. 9, zwolnione od akcyzy w przypadkach, o których
mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2.
10. Podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie
miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych oraz ministra
właściwego do spraw finansów publicznych o podmiotach, na rzecz których
dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw, o których mowa
w ust. 9, oraz o nabytych paliwach.
11. Informacja, o której mowa w ust. 10, powinna zawierać określenie
rodzaju, kodu CN i ilości nabytego paliwa oraz:
1) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały paliwa, posiada
siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju: imię i nazwisko lub
nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, jego
numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL;
2) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały paliwa, jest
przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność w ramach oddziału
z siedzibą na terytorium kraju, utworzonego na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: imię i nazwisko lub
nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego siedziby, nazwę oddziału
z siedzibą na terytorium kraju, w ramach którego przedsiębiorca zagraniczny
prowadzi działalność gospodarczą na terytorium kraju, adres siedziby tego
oddziału, numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL oddziału
11.06.2018
©Telksinoe s. 123/262
użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczeniu na
terytorium kraju paliw, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym.
12. Podmiot prowadzący skład podatkowy nie przekazuje informacji, o której
mowa w ust. 10, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, jeżeli
dane, które powinny zostać zawarte w tej informacji, zamieści w raporcie odbioru.
Art. 48a. 1. Miejsce magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie
podatkowym powinno być dostosowane do bezpiecznego składowania tych
wyrobów, a proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość
pomieszczeń, w których ma być prowadzony skład podatkowy, lub ich
wyposażenie powinny umożliwiać sprawowanie kontroli.
2. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być udzielone po
zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym
mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej (Dz. U. 1947).
3. Zmiana zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego może być
dokonana po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego
sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada
2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, w zakresie zmiany.
Art. 49. 1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje
właściwy naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podmiotu.
2. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być wydane na czas
oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony.
3. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego
powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego
działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu,
adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców
w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer
identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju
i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym, jak
również wskazanie planowanej lokalizacji składu podatkowego, proponowanego
zabezpieczenia akcyzowego oraz liczby już prowadzonych przez podmiot składów
podatkowych.
11.06.2018
©Telksinoe s. 124/262
4. Przepis ust. 3 w zakresie numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym nie ma zastosowania do rolników występujących z wnioskiem
o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym będą
wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny
użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11
lit. c tej ustawy.
5. Wniosek o zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego
stanowi również wniosek o nadanie podmiotowi numeru akcyzowego podmiotu
prowadzącego skład podatkowy.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się plan składu
podatkowego, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych
w art. 48 oraz dokumenty określone w przepisach wykonawczych wydanych na
podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej, które są wymagane do przeprowadzenia urzędowego
sprawdzenia.
7. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do powiadamiania
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we
wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym
nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 8 i 10.
8. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 10.
9. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 8, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w zakresie dotyczącym
zgłoszonej zmiany.
10. Zmiana miejsca prowadzenia składu podatkowego lub podmiotu
prowadzącego skład podatkowy wymaga uzyskania nowego zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego, z wyłączeniem następców prawnych lub
podmiotów przekształconych w przypadkach wstąpienia przez nich
w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki,
określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
11. (uchylony)
11.06.2018
©Telksinoe s. 125/262
Art. 50. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na
prowadzenie pierwszego składu podatkowego, nadaje podmiotowi odrębną decyzją
numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy.
2. Dla każdego składu podatkowego wydaje się odrębne zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego oraz określa się odrębny numer akcyzowy składu
podatkowego.
3. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności:
1) numer akcyzowy składu podatkowego;
2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy;
3) rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym;
4) rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie
podatkowym;
5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku
zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia –
przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego albo
przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego oraz opłaty
paliwowej podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności
zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który wydał zezwolenie,
wskazuje w nim numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy,
nadany na podstawie ust. 1.
5. (uchylony)
Art. 51. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany
umieszczać w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD numer akcyzowy
składu podatkowego, z którego są wyprowadzane wyroby akcyzowe.
2. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany wykazywać
w deklaracji podatkowej wszystkie numery akcyzowe składów podatkowych,
których deklaracja ta dotyczy.
Art. 52. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania
zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w przypadku gdy:
11.06.2018
©Telksinoe s. 126/262
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu
podatkowego nie spełnia warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1, 3 lub 4,
przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1
pkt 6, bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia
wniosku o wydanie zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu
publicznego;
3) nie zostaną zatwierdzone akta weryfikacyjne w wyniku urzędowego
sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia
16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie
z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło
ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości
kwoty jego zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty może być on
obowiązany, a w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został
zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego – jeżeli to
zwolnienie utraciło ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał
nowego zwolnienia lub nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej
wysokości, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 5a;
4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48,
z zastrzeżeniem ust. 3;
5) w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot,
o którym mowa w art. 48 ust. 4, nie osiągnął zadeklarowanych minimalnych
wysokości obrotu.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego, jeżeli podmiot dokona zapłaty zaległości
z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na
ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia
11.06.2018
©Telksinoe s. 127/262
zaległości, z tym że w przypadku gdy wysokość zobowiązania podatkowego
została określona przez organ podatkowy – w terminie 7 dni, licząc od dnia
doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie na prowadzenie
składu podatkowego również na wniosek podmiotu prowadzącego skład
podatkowy.
5. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego
lub upływu okresu, na który zostało ono wydane i niewydania przed upływem tego
okresu nowego zezwolenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przesyła
informację o cofnięciu lub wygaśnięciu tego zezwolenia, odpowiednio,
właściwemu organowi prowadzącemu rejestr działalności regulowanej, organowi
rejestrowemu, o którym mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r.
o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, organowi koncesyjnemu lub organowi
zezwalającemu na prowadzenie działalności gospodarczej.
Art. 53. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
4a. (uchylony)
4b. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
Art. 54. 1. Zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego
składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika,
o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”,
dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie
dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia
łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia powinien zawierać dane
dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
11.06.2018
©Telksinoe s. 128/262
w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub
zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze
Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej
(NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych,
a także adres, pod którym jest zlokalizowany skład podatkowy, z którego będzie
następowało wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszeni a
poboru akcyzy, oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego.
3. Do wniosku o wydanie zezwolenia wyprowadzenia załącza się pisemną
zgodę podmiotu prowadzącego skład podatkowy na magazynowanie w tym
składzie wyrobów akcyzowych podmiotu występującego z wnioskiem oraz
dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1
pkt 2–6.
4. Zezwolenie wyprowadzenia określa w szczególności:
1) adres siedziby lub zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy, z którego będzie
następowało wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego;
3) rodzaj wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze składu podatkowego poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
5. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany do
powiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych
zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia,
w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
wyprowadzenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem
ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia wyprowadzenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany.
Do zmiany zezwolenia wyprowadzenia przepis art. 48 ust. 7 stosuje się
odpowiednio.
8. Zmiana podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub miejsca
prowadzenia składu podatkowego, którego dotyczy zezwolenie wyprowadzenia,
lub podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, wymaga uzyskania nowego
11.06.2018
©Telksinoe s. 129/262
zezwolenia wyprowadzenia, z wyłączeniem następców prawnych lub podmiotów
przekształconych w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane
w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych
w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
9. (uchylony)
10. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania zezwolenia
wyprowadzenia, w przypadku gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie wyprowadzenia nie spełnia
warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, przy czym przy ocenie
spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6, bierze się pod
uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie
zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia wyprowadzenia może powodować zagrożenie ważnego
interesu publicznego.
11. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie
wyprowadzenia, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podatnik prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego
lub uzyskanym zezwoleniem;
3) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48 ust. 1
pkt 2–6, z zastrzeżeniem ust. 12.
12. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia
wyprowadzenia, jeżeli podatnik dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków
stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że
w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ
podatkowy – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę
zobowiązania.
13. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie wyprowadzenia
również na wniosek podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
14. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany przekazać
kopię zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy
11.06.2018
©Telksinoe s. 130/262
przed pierwszym wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z tego składu poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
15. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany przekazać
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację zawierającą
dane o wyrobach akcyzowych i podmiotach, które wyprowadziły te wyroby ze
składu podatkowego w ramach posiadanych zezwoleń wyprowadzenia, w terminie
do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wyprowadzono te
wyroby ze składu podatkowego.
16. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego doręcza kopię decyzji o zmianie
lub cofnięciu zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład
podatkowy, z którego następowało lub mogło nastąpić wyprowadzanie wyrobów
akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, określonemu
w zezwoleniu wyprowadzenia.
Art. 55. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania przeładunku wyrobów
akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym,
uwzględniając specyfikę poszczególnych wyrobów akcyzowych oraz środków
transportu używanych do przemieszczania tych wyrobów, konieczność
skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz przepisy
prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, w przypadku podmiotów prowadzących w składzie podatkowym
działalność polegającą wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu
wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym,
sytuacje inne niż określona w art. 48 ust. 5, w których nie muszą być spełnione
warunki, o których mowa w art. 48 ust. 3, uwzględniając specyfikę obrotu
poszczególnymi wyrobami akcyzowymi, możliwości techniczne w zakresie
wykonywania działalności w zakresie wyrobów akcyzowych, konieczność
zapewnienia właściwej kontroli wyrobów akcyzowych oraz zasady bezpieczeństwa
zaopatrzenia na terytorium kraju w paliwa ciekłe wynikające z odrębnych
przepisów.
11.06.2018
©Telksinoe s. 131/262
Rozdział 3
Podmiot pośredniczący
Art. 56. 1. Zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot
pośredniczący jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na
czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie następujące
warunki:
1) jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
2) jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane
prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności
dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu,
przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo
skarbowe;
3) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec
niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub
upadłościowe;
4) złożył zabezpieczenie akcyzowe;
5) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne
z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące
podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub
zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze
Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej
(NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie zakresu działalności, która
będzie prowadzona przez podmiot, a także proponowane zabezpieczenie
akcyzowe.
11.06.2018
©Telksinoe s. 132/262
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 1.
4. Zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący
określa w szczególności:
1) numer podmiotu pośredniczącego;
2) adres siedziby lub zamieszkania podmiotu pośredniczącego;
3) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego;
4) zakres prowadzonej działalności;
5) rodzaj wyrobów akcyzowych.
5. Podmiot pośredniczący jest obowiązany umieszczać swój numer
w dokumencie dostawy.
6. Podmiot pośredniczący jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku, o którym
mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 7 i 9.
7. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 9.
8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 7, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący
w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany zezwolenia na prowadzenie
działalności jako podmiot pośredniczący przepis art. 48 ust. 7 stosuje się
odpowiednio.
9. Zmiana podmiotu prowadzącego działalność jako podmiot pośredniczący
wymaga uzyskania nowego zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot
pośredniczący, z wyłączeniem następców prawnych lub podmiotów
przekształconych w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane
w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych
w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
10. (uchylony)
11. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania zezwolenia na
prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący w przypadku, gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie działalności
jako podmiot pośredniczący nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1,
11.06.2018
©Telksinoe s. 133/262
przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5,
bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku
o wydanie zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu
publicznego.
12. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie na
prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podmiot pośredniczący prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa
podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu pośredniczącego utraciło ważność albo
nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego
zobowiązania podatkowego albo jego zobowiązania podatkowego oraz opłaty
paliwowej, do której zapłaty może być on obowiązany;
4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w ust. 1,
z zastrzeżeniem ust. 14.
13. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie na prowadzenie
działalności jako podmiot pośredniczący również na wniosek podmiotu
pośredniczącego.
14. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia na
prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli podmiot
pośredniczący dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących
dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne,
w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że w przypadku gdy
zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ podatkowy – w terminie
7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę zobowiązania.
Art. 56a. Do magazynowania wyrobów przez podmiot pośredniczący stosuje
się odpowiednio przepis art. 47a.
Rozdział 4
Zarejestrowani odbiorcy
Art. 57. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek
podmiotu spełniającego warunki wymienione:
11.06.2018
©Telksinoe s. 134/262
1) w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2–6 – wydaje zezwolenie na nabywanie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;
2) w art. 48 ust. 1 pkt 2–6 – wydaje zezwolenie na jednorazowe nabycie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.
1a. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może uzyskać więcej niż jedno
zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.
2. Zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, jest obowiązany posiadać tytuł prawny do korzystania
z wyodrębnionego miejsca przeznaczonego do odbierania wyrobów akcyzowych,
zwanego dalej „miejscem odbioru wyrobów akcyzowych”. Zezwolenie na
nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenie
na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca może
dotyczyć tylko jednego miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.
2a. Miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno być dostosowane do
bezpiecznego wprowadzenia tych wyrobów, a proponowana lokalizacja miejsca
odbioru tych wyrobów, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma znajdować
się to miejsce, lub ich wyposażenie powinny umożliwiać sprawowanie kontroli.
2b. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca, z wyłączeniem zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, może być udzielone po zatwierdzeniu
akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w dziale
V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji
Skarbowej.
2c. Zmiana zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zezwolenia na jednorazowe nabycie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, może być dokonana po
zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym
mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej, w zakresie zmiany.
3. Wniosek o wydanie zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca powinien zawierać:
11.06.2018
©Telksinoe s. 135/262
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres
jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców
w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer
identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także
planowaną lokalizację miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
2) informację o rodzaju wyrobów akcyzowych, które będą nabywane
wewnątrzwspólnotowo;
3) proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
4) informację o liczbie wydanych temu podmiotowi zezwoleń na nabywanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.
3a. Wniosek o wydanie zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca powinien zawierać:
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres
jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców
w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer
identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także
planowaną lokalizację miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
2) informację o rodzaju oraz ilości wyrobów akcyzowych, które będą nabyte
wewnątrzwspólnotowo;
3) proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
4) dane podmiotu, od którego będą nabyte wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, załącza się plan miejsca odbioru
wyrobów akcyzowych, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków
określonych w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2–6 oraz dokumenty mające znaczenie dla
przeprowadzenia kontroli określone w przepisach wykonawczych wydanych na
podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej.
4a. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3a, załącza się dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
11.06.2018
©Telksinoe s. 136/262
5. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas
nieoznaczony. Zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca powinno być wykorzystane jednorazowo, w terminie
3 miesięcy od daty wydania zezwolenia.
6. Zarejestrowany odbiorca jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku, o którym
mowa w ust. 3, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 7 i 9.
7. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca należy
dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 9.
8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 7, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany zezwolenia na
nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenia
na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca
przepis art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
9. Zmiana miejsca odbioru wyrobów akcyzowych lub zarejestrowanego
odbiorcy wymaga uzyskania nowego zezwolenia na nabywanie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca lub nowego zezwolenia na jednorazowe
nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem
następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach wstąpienia
przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa
i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa.
10. (uchylony)
11. Do:
1) odmowy wydania zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1;
2) odmowy wydania zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1
pkt 1 i 2;
11.06.2018
©Telksinoe s. 137/262
3) cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenia na jednorazowe nabycie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca stosuje się odpowiednio
przepis art. 52 ust. 2–5.
Art. 58. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na
nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca lub zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, nadaje
podmiotowi numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem
odbioru wyrobów akcyzowych.
2. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem odbioru
wyrobów akcyzowych;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego odbiorcy;
3) adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
4) rodzaj nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.
3. Zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem odbioru
wyrobów akcyzowych;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego odbiorcy;
3) dane podmiotu, od którego są nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe;
4) adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
5) rodzaj oraz ilość nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
6) wysokość zabezpieczenia akcyzowego.
Art. 59. 1. Zarejestrowany odbiorca nie może magazynować ani wysyłać
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. (uchylony)
3. Zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
11.06.2018
©Telksinoe s. 138/262
zarejestrowany odbiorca, może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki dotyczące miejsca odbioru wyrobów akcyzowych
nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę,
z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
1a) szczegółowe warunki prowadzenia składu podatkowego, w tym miejsca,
w którym wyroby akcyzowe są magazynowane
2) (uchylony)
– uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli, specyfikę
magazynowania i produkcji poszczególnych wyrobów akcyzowych i obrotu tymi
wyrobami, a także konieczność właściwego zabezpieczenia wyrobów akcyzowych
przed ich wyprowadzeniem ze składu podatkowego w sposób sprzeczny
z obowiązującymi przepisami.
8. Zarejestrowany odbiorca może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego
paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, których
wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, na rzecz innego
podmiotu, pod warunkiem że podmiot, na rzecz którego nabywane są te paliwa,
łącznie spełnia następujące warunki:
1) posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą;
2) jest właścicielem nabywanych paliw;
3) posiada:
a) siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa paliwa
na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju
albo
b) oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na warunkach
i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach
11.06.2018
©Telksinoe s. 139/262
uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i nabywa te paliwa na potrzeby prowadzenia działalności
gospodarczej na terytorium kraju przez ten oddział;
4) przekaże zarejestrowanemu odbiorcy numer identyfikacji podatkowej
poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy
przemieszczaniu na terytorium kraju paliw.
8a. Warunki, o których mowa w ust. 8, nie dotyczą podmiotów zużywających
paliwa, o których mowa w ust. 8, zwolnione od akcyzy w przypadkach, o których
mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2.
9. Zarejestrowany odbiorca, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje
Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych oraz ministra właściwego do spraw
finansów publicznych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu
nabyć wewnątrzwspólnotowych paliw, o których mowa w ust. 8, oraz o nabytych
paliwach.
10. Informacja, o której mowa w ust. 9, powinna zawierać określenie rodzaju,
kodu CN i ilości nabytego paliwa oraz:
1) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały paliwa, posiada
siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju: imię i nazwisko lub
nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, jego
numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL;
2) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały paliwa, jest
przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność w ramach oddziału
z siedzibą na terytorium kraju, utworzonego na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: imię i nazwisko lub
nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego siedziby, nazwę oddziału
z siedzibą na terytorium kraju, w ramach którego przedsiębiorca zagraniczny
prowadzi działalność gospodarczą na terytorium kraju, adres siedziby tego
oddziału, numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL oddziału
użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczeniu na
terytorium kraju paliw, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym.
11.06.2018
©Telksinoe s. 140/262
11. Zarejestrowany odbiorca nie przekazuje informacji, o której mowa
w ust. 9, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, jeżeli dane, które
powinny zostać zawarte w tej informacji, zamieści w raporcie odbioru.
Rozdział 5
(uchylony)
Rozdział 5a
Zarejestrowani wysyłający
Art. 62a. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek
podmiotu spełniającego warunki, wymienione w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, wydaje
zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający”.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający powinien zawierać:
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres
jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców
w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer
identyfikacji podatkowej (NIP) oraz adres poczty elektronicznej;
2) informację o rodzaju wyrobów akcyzowych, które będą wysyłane
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;
3) proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
4) informację o liczbie wydanych temu podmiotowi zezwoleń na wysyłanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający.
3. Do wniosku załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków
określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
4. Zezwolenie na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na
czas nieoznaczony.
5. Zarejestrowany wysyłający jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianach danych zawartych we wniosku,
11.06.2018
©Telksinoe s. 141/262
o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła
zmiana, z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający należy
dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany zezwolenia na
wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający przepis art. 48
ust. 7 stosuje się odpowiednio.
8. Zmiana zarejestrowanego wysyłającego wymaga uzyskania nowego
zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający,
z wyłączeniem następców prawnych lub podmiotów przekształconych
w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa
podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
9. (uchylony)
10. Do:
1) odmowy wydania zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1 pkt 1
i 2;
2) cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany wysyłający stosuje się odpowiednio przepis art. 52
ust. 2–5.
Art. 62b. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na
wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający, nadaje
podmiotowi numer akcyzowy zarejestrowanego wysyłającego.
2. Zezwolenie na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego wysyłającego;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego wysyłającego;
3) rodzaj wysyłanych wyrobów akcyzowych;
4) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.
11.06.2018
©Telksinoe s. 142/262
Art. 62c. 1. Zarejestrowany wysyłający nie może magazynować wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. Zarejestrowany wysyłający jest obowiązany:
1) po dopuszczeniu do obrotu wyrobów akcyzowych wysłać wyroby akcyzowe
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2) (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
Rozdział 6
Zabezpieczenie akcyzowe
Art. 63. 1. Do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej
powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące
powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty
powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) zarejestrowany odbiorca;
3) zarejestrowany wysyłający;
4) podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
5) podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 2a;
6) podmiot pośredniczący;
7) przedstawiciel podatkowy;
8) pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy
zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
9) podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa
w art. 20d pkt 1 lit. c.
1a. Obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego nie dotyczy wyrobów
akcyzowych opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie.
2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo
nieoznaczony, dla zagwarantowania pokrycia jednego lub wielu zobowiązań
11.06.2018
©Telksinoe s. 143/262
podatkowych, albo jednego lub wielu zobowiązań podatkowych oraz jednej lub
wielu opłat paliwowych.
3. Na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia
akcyzowego, z zastrzeżeniem ust. 3a, właściwy naczelnik urzędu skarbowego
przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe, w formach określonych w art. 67 ust. 1
pkt 1–3, złożone zamiast tego podmiotu lub łącznie z tym podmiotem przez:
1) przewoźnika lub spedytora – w przypadku przemieszczania przez nich
wyrobów akcyzowych podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia
akcyzowego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, dla
zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych oraz opłaty paliwowej,
mogących powstać w stosunku do tych wyrobów akcyzowych,
2) właściciela wyrobów akcyzowych,
3) odbiorcę wyrobów akcyzowych,
4) wszystkie lub kilka podmiotów, o których mowa w pkt 1–3
– w kwocie pokrywającej zabezpieczenie akcyzowe w wymaganej wysokości.
3a. Na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lub 9, właściwy
naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe, w formach
określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3, złożone przez osobę trzecią zamiast tego
podmiotu lub łącznie z tym podmiotem, w kwocie pokrywającej zabezpieczenie
akcyzowe w wymaganej wysokości.
4. W przypadku przemieszczania na terytorium kraju wyrobów akcyzowych
między składami podatkowymi oraz dostarczania wyrobów akcyzowych
zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie ze składu podatkowego
do podmiotu pośredniczącego, zobowiązanie podatkowe podmiotu wysyłającego
albo jego zobowiązanie podatkowe oraz opłata paliwowa, której obowiązek zapłaty
może powstać w stosunku do tych wyrobów akcyzowych, mogą być, na jego
wniosek, objęte zabezpieczeniem akcyzowym podmiotu odbierającego złożonym
na terytorium kraju w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3, za zgodą
podmiotu odbierającego.
5. Osoba, która złożyła zabezpieczenie akcyzowe zgodnie z ust. 3 lub której
zabezpieczeniem akcyzowym zostały objęte zobowiązanie podatkowe podmiotu
wysyłającego albo jego zobowiązanie podatkowe oraz opłata paliwowa, której
obowiązek zapłaty może powstać w stosunku do przemieszczanych wyrobów
11.06.2018
©Telksinoe s. 144/262
akcyzowych zgodnie z ust. 4, odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie
podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego oraz
opłatę paliwową, do której zapłaty jest obowiązany ten podmiot, wraz z odsetkami
za zwłokę, solidarnie z tym podmiotem, do wysokości kwoty:
1) złożonego zabezpieczenia akcyzowego – w przypadku, o którym mowa
w ust. 3;
2) którą zostało obciążone zabezpieczenie generalne podmiotu odbierającego,
lub kwoty zobowiązania podatkowego albo zobowiązania podatkowego oraz
opłaty paliwowej objętych zabezpieczeniem ryczałtowym tego podmiotu,
wraz z odsetkami za zwłokę – w przypadku, o którym mowa w ust. 4.
6. Osoba, która złożyła zabezpieczenie akcyzowe zgodnie z ust. 3a,
odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu
obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, wraz z odsetkami za
zwłokę, solidarnie z tym podmiotem, do wysokości kwoty złożonego
zabezpieczenia akcyzowego.
Art. 64. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego zwalnia podmiot
prowadzący skład podatkowy z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego,
jeżeli podmiot ten spełnia następujące warunki:
1) ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) stosuje procedurę zawieszenia poboru akcyzy co najmniej od roku;
3) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się
z zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej;
4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, opłaty paliwowej, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne
oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne,
likwidacyjne lub upadłościowe;
5) zobowiązał się do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie właściwego
naczelnika urzędu skarbowego, kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej,
przypadających do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania podatkowego
oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.
1a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego zwalnia podatnika, o którym
mowa w art. 13 ust. 3, z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli
podatnik ten spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz 3–5.
11.06.2018
©Telksinoe s. 145/262
2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 nie mają zastosowania do rolników prowadzących
skład podatkowy, w którym są wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia
2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności
polegające na wytwarzaniu na własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy.
3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest udzielane na czas oznaczony,
nie dłuższy niż 2 lata, w drodze decyzji, na pisemny wniosek podmiotu. Na
pisemny wniosek zwolnionego podmiotu zwolnienie może być przedłużone,
w drodze decyzji, na kolejne okresy nie dłuższe niż 2 lata.
4. Wnioski, o których mowa w ust. 3, powinny zawierać dane dotyczące
podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności
imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby podmiotu, a także
określenie przewidywanych maksymalnych kwot zobowiązań podatkowych oraz
opłat paliwowych, podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz terminu, na
jaki zwolnienie ma być udzielone lub przedłużone. Wniosek o udzielenie
zwolnienia, składany przez podmiot prowadzący skład podatkowy, powinien
zawierać ponadto określenie rodzaju działalności prowadzonej przez podmiot
w składzie podatkowym.
5. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, załącza się dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 1.
5a. W przypadku złożenia przez podmiot zwolniony z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego wniosku o przedłużenie tego zwolnienia,
spełniającego wymagania określone w ust. 4 i 5, nie później niż 3 miesiące przed
upływem terminu, na jaki zwolnienie zostało udzielone, zwolnienie to stosuje się
do dnia doręczenia temu podmiotowi decyzji właściwego naczelnika urzędu
skarbowego w sprawie przedłużenia albo odmowy przedłużenia zwolnienia, nie
dłużej jednak niż przez 90 dni od dnia, w którym upływa termin, na jaki zwolnienie
zostało udzielone.
6. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku
przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy
lub objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
11.06.2018
©Telksinoe s. 146/262
7. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane w przypadku
przemieszczania rurociągiem ropopochodnych wyrobów akcyzowych pomiędzy
składami podatkowymi prowadzonymi przez ten sam podmiot na terytorium kraju.
8. Podmiot zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest
obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego
o zmianach danych zawartych we wniosku o zwolnienie z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego lub we wniosku o przedłużenie zwolnienia, w terminie
7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.
9. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zwolnienie, o którym mowa
w ust. 1 lub 1a, w przypadku gdy podmiot, któremu udzielono zwolnienia, naruszy
którykolwiek z warunków określonych w ust. 1 pkt 1, 3 lub 4, z zastrzeżeniem
ust. 2.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób dokumentowania spełnienia warunków określonych
w ust. 1, w tym rodzaj dokumentów potwierdzających ich spełnienie, wzór
wniosków, o których mowa w ust. 3, a także szczegółowy sposób udzielania,
przedłużania i cofania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uwzględniając
konieczność właściwego zabezpieczenia zobowiązań podatkowych oraz opłaty
paliwowej, a także konieczność zapewnienia przepływu informacji o zwolnieniach
z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
Art. 65. 1. Podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy,
2) zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca,
3) zarejestrowany wysyłający,
4) podmiot pośredniczący,
5) podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
6) pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy
zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
7) podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa
w art. 20d pkt 1 lit. c
11.06.2018
©Telksinoe s. 147/262
– składają zabezpieczenie w formie zabezpieczenia generalnego w celu
zagwarantowania pokrycia wielu zobowiązań podatkowych albo wielu zobowiązań
podatkowych oraz wielu opłat paliwowych.
1a. Zabezpieczenie generalne może być również złożone na pisemny wniosek:
1) podatnika, o którym mowa w art. 78 ust. 1, z wyjątkiem przypadków,
o których mowa w art. 78 ust. 2a, lub przedstawiciela podatkowego, dla
zagwarantowania pokrycia ich zobowiązań podatkowych oraz opłat
paliwowych, do których zapłaty mogą być obowiązane te podmioty;
2) przewoźnika lub spedytora, dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań
podatkowych mogących powstać w stosunku do przemieszczanych przez
nich, z zastosowaniem procedury zawieszania poboru akcyzy, wyrobów
akcyzowych podmiotów obowiązanych do złożenia zabezpieczenia
akcyzowego oraz opłat paliwowych, do których zapłaty mogą być obowiązane
te podmioty.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia
generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, 3a lub 3b, na poziomie równym:
1) wysokości zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz
opłat paliwowych, gdy ich kwota może zostać dokładnie obliczona przy
przyjmowaniu zabezpieczenia;
2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać
zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których obowiązek zapłaty
może powstać.
3. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot
pośredniczący ustala się w kwocie równej wysokości maksymalnej kwoty
miesięcznego zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia
wyrobów akcyzowych niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia
od akcyzy lub naruszenia warunków tego zwolnienia oraz maksymalnej kwoty
opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty może powstać w stosunku do tych
wyrobów.
3a. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot,
o którym mowa w ust. 1a, ustala się w kwocie wskazanej przez ten podmiot we
wniosku o złożenie zabezpieczenia generalnego, oszacowanej przez ten podmiot na
11.06.2018
©Telksinoe s. 148/262
poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie zobowiązań podatkowych
oraz opłat paliwowych, które mają być objęte tym zabezpieczeniem.
3b. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez pośredniczący
podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego,
o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, ustala się w kwocie równej wysokości
maksymalnej kwoty miesięcznego zobowiązania podatkowego mogącego powstać
w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot
prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów
tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy lub
zużycia suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy, jednak nie
mniejszej niż 2 mln zł.
4. Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki
akcyzy oraz stawki opłaty paliwowej, obowiązujące w dniu powstania obowiązku
podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić – w dniu złożenia
zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy lub stawki opłaty paliwowej ulegną
zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy
naczelnik urzędu skarbowego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego
i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie.
5. W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne dla
zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań
podatkowych oraz opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie
z upływem czasu, podmioty, o których mowa w ust. 1 lub 1a, są obowiązane
wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym
na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat
paliwowych.
6. Podmiot pośredniczący, pośredniczący podmiot tytoniowy i podmiot
reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1
lit. c, są obowiązane aktualizować wysokość zabezpieczenia generalnego w sposób
zapewniający pokrycie mogących powstać w każdym czasie ich zobowiązań
podatkowych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego – także opłat
paliwowych, do których zapłaty może być on obowiązany.
7. Dokonanie czynności lub zaistnienie stanu faktycznego, powodujących
powstanie obowiązku podatkowego, a w przypadku pośredniczącego podmiotu
11.06.2018
©Telksinoe s. 149/262
tytoniowego oraz podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego,
o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, nabycie suszu tytoniowego, odpowiednio,
przez ten pośredniczący podmiot tytoniowy albo tego przedsiębiorcę
zagranicznego, wymaga odnotowania obciążenia zabezpieczenia generalnego
odpowiednio kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania
podatkowego albo kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może
powstać, po uprzednim ustaleniu stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego,
z zastrzeżeniem art. 63 ust. 1a.
7a. Z zastrzeżeniem art. 41a ust. 6, obciążenie zabezpieczenia generalnego
kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą
zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty
powstał lub może powstać, i jego zwolnienie z obciążenia w przypadkach,
o których mowa:
1) w ust. 1 pkt 1–3 i 5 oraz ust. 1a – odnotowuje właściwy naczelnik urzędu
skarbowego;
2) w ust. 1 pkt 4 – odnotowuje podmiot pośredniczący;
3) w ust. 1 pkt 6 – odnotowuje pośredniczący podmiot tytoniowy;
4) w ust. 1 pkt 7 – odnotowuje podmiot reprezentujący przedsiębiorcę
zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c.
7b. Obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub mogącego
powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania podatkowego oraz
opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, a także jego
zwolnienie z obciążenia, w przypadkach gdy to obciążenie lub zwolnienie nie jest
odnotowywane z wykorzystaniem Systemu, może odnotowywać podmiot
określony w ust. 1 pkt 1–3 i 5, pod warunkiem że sposób odnotowywania
obciążania zabezpieczenia generalnego oraz zwalniania go z tego obciążenia
zapewnia możliwość ustalenia w każdym czasie stanu wykorzystania tego
zabezpieczenia oraz został uzgodniony na piśmie z właściwym naczelnikiem
urzędu skarbowego.
8. Na wniosek podmiotu określonego w ust. 1, który spełnia warunki
określone w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego
wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia
11.06.2018
©Telksinoe s. 150/262
wykonania jego zobowiązań podatkowych albo wykonania jego zobowiązań
podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej przez ten podmiot.
Przepisy art. 64 ust. 3–5a, 8 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 64 ust. 10
dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków określonych w art. 64
ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie, stosuje się
odpowiednio.
9. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia
ryczałtowego na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego
złożenia jest obowiązany podmiot składający wniosek o złożenie zabezpieczenia
ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b.
9a. Na wniosek pośredniczącego podmiotu tytoniowego albo podmiotu
reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d
pkt 1 lit. c, który spełnia warunki, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4,
właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia
ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 9b, na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia
generalnego, do którego złożenia są obowiązane te podmioty, jednak nie większym
niż 15 mln zł.
9b. Na wniosek pośredniczącego podmiotu tytoniowego, który posiada
odpowiednią infrastrukturę do przechowywania suszu tytoniowego, zawarł umowy
z producentami suszu tytoniowego na dostarczenie co najmniej 100 ton suszu
tytoniowego w ciągu roku, spełnia odpowiednio warunki, o których mowa
w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz nie naruszył przepisów prawa podatkowego w ciągu
roku przed dniem złożenia wniosku, właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala
wysokość zabezpieczenia ryczałtowego z uwzględnieniem ilości suszu
tytoniowego nabytego na terytorium kraju, nabytego wewnątrzwspólnotowo lub
importowanego przez ten podmiot w ciągu roku przed dniem ustalenia tej
wysokości, na poziomie 1 mln zł od każdego pełnego tysiąca ton suszu
tytoniowego, jednak nie mniej niż 1 mln zł.
10. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego co najmniej raz w roku ustala
ponownie wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, w szczególności w przypadku
zmiany maksymalnych kwot zobowiązań podatkowych lub opłat paliwowych
podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu, zmiany ilości suszu tytoniowego
nabytego na terytorium kraju, nabytego wewnątrzwspólnotowo lub importowanego
11.06.2018
©Telksinoe s. 151/262
w okresie roku przez pośredniczący podmiot tytoniowy, o którym mowa w ust. 9b,
lub na wniosek podmiotu składającego zabezpieczenie ryczałtowe.
Art. 66. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o wyrażenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego
i wniosku o przedłużenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego,
2) szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego
i ryczałtowego,
3) szczegółowy sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego,
w tym:
a) sposób ustalania stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego oraz
odnotowywania jego obciążenia i zwolnienia z obciążenia kwotą
powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego oraz
opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać,
b) sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego przy
wykorzystaniu Systemu,
4) szczegółowy sposób objęcia zabezpieczeniem akcyzowym wyrobów
akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
o którym mowa w art. 32 ust. 5 pkt 1,
5) sposób i częstotliwość aktualizacji zabezpieczenia generalnego, o której
mowa w art. 65 ust. 6
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych
oraz opłaty paliwowej.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) inne niż określone w art. 63 ust. 4 przypadki, w których zobowiązania
podatkowe podmiotów, o których mowa w art. 63 ust. 1, oraz opłaty
paliwowe, do których zapłaty są lub mogą być obowiązane te podmioty, mogą
być, na ich wniosek, objęte zabezpieczeniem akcyzowym osoby trzeciej, za
zgodą tej osoby,
2) inne niż określone w art. 65 ust. 8 przypadki, w których może być złożone
zabezpieczenie ryczałtowe,
11.06.2018
©Telksinoe s. 152/262
3) przypadki, w których stosuje się dla niektórych wyrobów akcyzowych niższy
poziom zabezpieczenia akcyzowego niż określony w ustawie, oraz określić
ten poziom,
4) szczegółowe warunki odnotowywania przez podmiot, o którym mowa
w art. 65 ust. 7b, obciążenia zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego
lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, a także zwalniania go z tego obciążenia,
5) szczegółowy sposób odnotowywania przez podmiot, o którym mowa
w art. 65 ust. 7b, obciążenia zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego
lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, a także zwalniania go z tego obciążenia,
6) przypadki, w których nie odnotowuje się obciążenia zabezpieczenia
generalnego kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania
podatkowego albo kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania
podatkowego oraz kwotą opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał
lub może powstać
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych
oraz opłaty paliwowej, zapewnienia sprawnego stosowania zabezpieczeń
akcyzowych, a także uproszczenia obrotu wyrobami akcyzowymi.
Art. 67. 1. Zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie:
1) depozytu w gotówce;
2) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3) czeku potwierdzonego przez osobę prawną mającą siedzibę na terytorium
Unii Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym lub przez oddział banku zagranicznego, którzy
prowadzą na terytorium kraju działalność bankową w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2016 r.
poz. 1988, 1948 i 1997);
4) weksla własnego;
5) innego dokumentu mającego wartość płatniczą;
6) hipoteki na nieruchomości.
11.06.2018
©Telksinoe s. 153/262
2. Zabezpieczenie akcyzowe obowiązuje na całym terytorium Unii
Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego,
2) rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być
przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe,
3) sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego,
4) wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia
akcyzowego
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia wykonania zobowiązań
podatkowych w akcyzie oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.
Art. 68. Depozyt w gotówce składa się w walucie polskiej, chyba że przepis
szczególny stanowi inaczej.
Art. 69. 1. Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia,
solidarnie z podatnikiem, jego następcami prawnymi oraz osobą, której udzielił
gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, złożonej przez tę osobę jako
zabezpieczenie akcyzowe zamiast podmiotu obowiązanego do złożenia
zabezpieczenia akcyzowego lub łącznie z nim, bezwarunkowo i nieodwołalnie, na
każde wezwanie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, zabezpieczonej kwoty
zobowiązania podatkowego, zabezpieczonej kwoty opłaty paliwowej, albo obu
tych kwot, wraz z odsetkami za zwłokę, jeżeli ich zapłacenie stanie się wymagalne.
2. Gwarant odpowiada całym swoim majątkiem, solidarnie z podatnikiem,
jego następcami prawnymi oraz osobą, której udzielił gwarancji bankowej lub
ubezpieczeniowej, złożonej przez tę osobę jako zabezpieczenie akcyzowe zamiast
podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub łącznie
z nim, za zobowiązanie podatkowe objęte gwarancją do czasu jego wygaśnięcia
oraz za opłatę paliwową objętą gwarancją do czasu wygaśnięcia obowiązku jej
zapłaty, wraz z odsetkami za zwłokę – do wysokości kwoty gwarancji.
3. Gwarantem może być jedynie osoba prawna mająca siedzibę na terytorium
Unii Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
11.06.2018
©Telksinoe s. 154/262
Obszarze Gospodarczym, oddział banku zagranicznego oraz główny oddział
zakładu ubezpieczeń, które prowadzą na terytorium kraju działalność bankową lub
ubezpieczeniową, w rozumieniu przepisów, odpowiednio, ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe lub ustawy z dnia 11 września 2015 r.
o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r.
poz. 615 i 1948), oraz:
1) posiadają na podstawie tych przepisów uprawnienie do udzielania gwarancji
bankowych lub ubezpieczeniowych na całym terytorium kraju;
2) zawiadomią, w formie pisemnej, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych o zamiarze udzielania gwarancji bankowych lub
ubezpieczeniowych, składanych jako zabezpieczenie akcyzowe.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po uzgodnieniu
z Przewodniczącym Komisji Nadzoru Finansowego ogłasza, w drodze
obwieszczenia, wykaz gwarantów, o których mowa w ust. 3.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzory treści gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych
składanych jako zabezpieczenie akcyzowe, uwzględniając konieczność
zapewnienia prawidłowej realizacji przez gwaranta zobowiązania, o którym mowa
w ust. 1.
Art. 69a. 1. Hipoteka na nieruchomości, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6,
może zostać ustanowiona wyłącznie na prawie własności nieruchomości.
2. Hipoteka na nieruchomości może zostać ustanowiona do 65% wartości
nieruchomości.
3. Wartość nieruchomości przyjmuje się na podstawie zadeklarowanej przez
podmiot, o którym mowa w art. 63 ust. 1, wartości rynkowej nieruchomości
będącej przedmiotem zabezpieczenia.
4. Wartość nieruchomości deklaruje się według stanu nieruchomości na dzień
złożenia wniosku o dokonanie wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych albo według stanu nieruchomości na dzień złożenia wniosku
o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej,
z uwzględnieniem miejsca jej położenia, stanu i stopnia zużycia nieruchomości
oraz przeciętnych cen nieruchomości do niej podobnych. W przypadku złożenia
wniosku o zmianę wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych albo
11.06.2018
©Telksinoes. 155/262
wniosku o zmianę zezwolenia, wartość nieruchomości deklaruje się według stanu
nieruchomości na dzień złożenia tego wniosku.
5. Jeżeli wartość nieruchomości deklarowana przez podmiot obowiązany do
złożenia zabezpieczenia akcyzowego nie odpowiada, według oceny organu
podatkowego, wartości rynkowej, organ podatkowy wzywa podmiot do wskazania
przyczyn uzasadniających podanie wartości nieruchomości w deklarowanej
wysokości.
6. W przypadku nieudzielenia odpowiedzi lub niewskazania przyczyn, które
uzasadniają przyjęcie wartości nieruchomości w deklarowanej wysokości,
przyjmuje się wartość nieruchomości określoną w opinii sporządzonej w formie
operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego, o którym mowa
w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.
z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.11)).
7. Jeżeli wartość nieruchomości określona przez powołanego przez organ
podatkowy biegłego rzeczoznawcę majątkowego w opinii, o której mowa w ust. 6,
różni się więcej niż o 33% od wartości rynkowej nieruchomości deklarowanej przez
podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, koszty wydania
opinii ponosi ten podmiot.
8. Na nieruchomości, w stosunku do której istnieją ograniczenia obrotu
nieruchomością wynikające z przepisów odrębnych, nie ustanawia się hipoteki.
9. W dniu ustanowienia hipoteki nieruchomość:
1) ma stanowić wyłączną własność podmiotu obowiązanego do złożenia
zabezpieczenia akcyzowego;
2) nie może być obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi, z wyjątkiem
służebności przesyłu.
10. Zbycie albo obciążenie nieruchomości prawami, o których mowa
w ust. 9 pkt 2, uważa się za równoznaczne z sytuacją, w której złożone
zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości kwoty
zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłat y
paliwowej.
11)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2260
oraz z 2017 r. poz. 624, 820, 1509, 1529, 1566 i 1595.
11.06.2018
©Telksinoe s. 156/262
Art. 70. 1. Podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego
mogą wybrać formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 67 ust. 1.
2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych
w art. 67 ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę
zabezpieczenia akcyzowego.
3. Zabezpieczenie złożone w formie, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6,
może stanowić pokrycie do 45% zabezpieczenia akcyzowego. Pozostałą część
zabezpieczenia akcyzowego składa się w jednej lub kilku formach przewidzianych
w art. 67 ust. 1 pkt 1–5.
Art. 71. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia
zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia
w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania
podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia
akcyzowego z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono
w sposób skuteczny pokrycia w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo
kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej.
Art. 72. 1. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że
złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub
w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, jest obowiązany zażądać przedłużenia
zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.
2. Podmiot, który złożył zabezpieczenie akcyzowe na czas oznaczony, jest
obowiązany najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować
przedłużenie jego ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie akcyzowe.
Art. 73. 1. Jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy lub kwota opłaty
paliwowej nie zostały zapłacone w terminie, organ podatkowy pokrywa je ze
złożonego zabezpieczenia akcyzowego.
1a. Organ podatkowy nie pokrywa kwoty akcyzy, o której mowa w ust. 1,
z zabezpieczenia akcyzowego podmiotu, o którym mowa w art. 63 ust. 3,
w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 4, jeżeli podmiot ten nie został
poinformowany lub nie mógł być poinformowany o nieotrzymaniu przez podmiot
11.06.2018
©Telksinoe s. 157/262
wysyłający raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru bądź
raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu albo
alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy i,
w terminie miesiąca od dnia przekazania mu informacji o tym przez organ
podatkowy, przedstawi dowód, że przemieszczanie wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zakończyło się zgodnie
z art. 41a ust. 2, lub dowód potwierdzający miejsce wystąpienia nieprawidłowości
na terytorium państwa członkowskiego.
1b. Jeżeli kwota zabezpieczenia akcyzowego nie pokrywa w całości, kwoty
akcyzy i kwoty opłaty paliwowej, wraz z odsetkami:
1) z części zabezpieczenia akcyzowego, której wysokość została ustalona dla
pokrycia akcyzy – w pierwszej kolejności pokrywa się kwotę akcyzy wraz
z odsetkami;
2) z części zabezpieczenia akcyzowego, której wysokość została ustalona dla
pokrycia opłaty paliwowej – w pierwszej kolejności pokrywa się kwotę opłaty
paliwowej wraz z odsetkami.
2. Jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej
niezapłaconych w terminie wymagana jest sprzedaż, w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, praw z dokumentów
mających wartość płatniczą złożonych jako zabezpieczenie akcyzowe lub
nieruchomości obciążonej hipoteką zgodnie z art. 67 ust. 1 pkt 6, do sprzedaży
stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1201, 1475 i 1954).
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, należne odsetki za zwłokę od
zaległości podatkowej są naliczane do dnia pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty
opłaty paliwowej.
Art. 74. 1. Zabezpieczenie akcyzowe nie może zostać zwrócone, dopóki nie
wygasną lub nie będą mogły już powstać zobowiązanie podatkowe oraz obowiązek
zapłaty opłaty paliwowej.
2. (uchylony)
3. Jeżeli zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty paliwowej
wygaśnie częściowo lub nie może już powstać do części zabezpieczonej kwoty,
11.06.2018
©Telksinoe s. 158/262
złożone zabezpieczenie zostaje niezwłocznie częściowo zwrócone podmiotowi,
który je złożył, na jego wniosek.
4. Jeżeli zobowiązanie podatkowe oraz obowiązek zapłaty opłaty paliwowej
wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie akcyzowe zostaje zwrócone na
wniosek podmiotu, który je złożył, w terminie 7 dni.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego,
uwzględniając konieczność zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych
w akcyzie oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.
Art. 75. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia akcyzowego nie przysługują
odsetki.
Art. 76. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia
akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w art. 78
ust. 1 pkt 2a, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji o złożonym
zabezpieczeniu akcyzowym lub o zapłaconej kwocie akcyzy.
Rozdział 7
Wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
Art. 77. 1. Dostawa wewnątrzwspólnotowa lub nabycie
wewnątrzwspólnotowe, na potrzeby działalności gospodarczej wykonywanej na
terytorium kraju, wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, są
dokonywane na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego.
2. Uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez
dokument handlowy w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane,
jakie są wymagane dla uproszczonego dokumentu towarzyszącego. Do dokumentu
handlowego zastępującego uproszczony dokument towarzyszący stosuje się
odpowiednio przepisy o uproszczonym dokumencie towarzyszącym.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór oraz sposób obiegu kart uproszczonego dokumentu
towarzyszącego, a także warunki, na jakich dokument handlowy może zastąpić
uproszczony dokument towarzyszący, uwzględniając konieczność zapewnienia
11.06.2018
©Telksinoe s. 159/262
informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwot
akcyzy przypadającej do zapłaty.
Art. 78. 1. W przypadku gdy podatnik nab ywa wewnątrzwspólnotowo
wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium
kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:
1) przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać
zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego
naczelnika urzędu skarbowego;
2) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie
towarzyszącym – z wyjątkiem przypadków, w których pomimo obowiązku
wynikającego z rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia
1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w
wewnątrzwspólnotowym przemieszczaniu wyrobów akcyzowych,
przeznaczonych do konsumpcji w państwie członkowskim wysyłki (Dz. Urz.
WE L 369 z 18.12.1992, str. 17; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 9, t. 1, str. 216) wyroby opodatkowane zerową stawką akcyzy nie
zostały przemieszczone z terytorium państwa członkowskiego na podstawie
uproszczonego dokumentu towarzyszącego;
2a) wystawić dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub
zapłaty akcyzy na terytorium kraju i dołączyć ten dokument do zwracanego
uproszczonego dokumentu towarzyszącego, w przypadku gdy nabywane
wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka
zerowa;
3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi
urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz
obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek
właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania
obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są
opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3a) złożyć zabezpieczenie akcyzowe, w przypadku gdy nabywane wyroby są
opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
4) (uchylony)
11.06.2018
©Telksinoe s. 160/262
2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, przed dołączeniem do zwracanego
uproszczonego dokumentu towarzyszącego, dokumentu potwierdzenia złożenia
zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2a, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie
przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego złożenia zabezpieczenia
akcyzowego lub zapłaty akcyzy.
2a. Przepisy ust. 1 pkt 2a–3a oraz ust. 2 nie mają zastosowania do nabycia
wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem
skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii
Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez
państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na
podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r.
w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu
etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.
3. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku
nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka
zerowa.
4. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych
przeznaczonych na cele handlowe w rozumieniu art. 34.
4a. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
7a. Warunkiem dokonania przez podatnika, o którym mowa w ust. 1, nabycia
wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, jest
posiadanie:
1) koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą lub
2) wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa
w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów
11.06.2018
©Telksinoe s. 161/262
naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku
naftowym.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji
dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwoty akcyzy
przypadającej do zapłaty.
9. (uchylony)
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór deklaracji uproszczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wraz
z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego złożenia tej deklaracji, informacją
o terminie i miejscu jej złożenia, pouczeniem podatnika, że deklaracja ta stanowi
podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, uwzględniając konieczność
zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
Art. 78a. Podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, nie może dokonywać
nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych wymienionych w załączniku
nr 2 do ustawy, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, na
rzecz innego podmiotu.
Art. 79. 1. Jeżeli osoba fizyczna zamierza nabyć wewnątrzwspólnotowo, nie
w celach prowadzonej działalności gospodarczej, wyroby akcyzowe wymienione
w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, w tym wyroby opodatkowane zerową stawką akcyzy, i wyroby te mają być
jej dostarczane na terytorium kraju, to takie nabycie może być dokonane wyłącznie
za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego. W sytuacji tej przyjmuje się, że
nabycia wewnątrzwspólnotowego nie dokonuje ta osoba fizyczna lecz
przedstawiciel podatkowy.
2. Przedstawiciela podatkowego na terytorium kraju wyznacza sprzedawca.
Art. 80. 1. Przedstawicielem podatkowym może być wyłącznie podmiot,
spełniający łącznie warunki, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, któremu
11.06.2018
©Telksinoe s. 162/262
właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydał zezwolenie na wykonywanie
czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego.
2. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany:
1) obliczać akcyzę i dokonywać zapłaty akcyzy przypadającej do zapłaty;
2) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje
podatkowe.
3) (uchylony)
2a. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
Art. 81. 1. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego wydawane jest na czas oznaczony, nie dłuższy niż
3 lata, albo na czas nieoznaczony, przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego, na wniosek sprzedawcy.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące
sprzedawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności
imię i nazwisko lub nazwę sprzedawcy, adres jego siedziby lub zamieszkania,
określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, dane identyfikacyjne
przedstawiciela podatkowego, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę
przedstawiciela podatkowego, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer
w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile przedstawiciel
podatkowy taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres
poczty elektronicznej, a także rodzaj wyrobów akcyzowych, które będą nabywane
wewnątrzwspólnotowo.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, sprzedawca jest obowiązany
załączyć oświadczenie o wyrażeniu zgody przez przedstawiciela podatkowego na
wykonywanie przez niego czynności w tym charakterze oraz dokumenty
potwierdzające spełnienie przez przedstawiciela podatkowego warunków,
o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
4. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela
podatkowego określa w szczególności:
11.06.2018
©Telksinoe s. 163/262
1) adres siedziby lub zamieszkania przedstawiciela podatkowego;
2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania sprzedawcy;
3) rodzaj wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo.
5. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianach danych zawartych we wniosku,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła
zmiana, z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych zawartych w zezwoleniu na
wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego należy
dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany
zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela
podatkowego przepis art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
8. Zmiana przedstawiciela podatkowego lub sprzedawcy określonych
w zezwoleniu na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela
podatkowego wymaga uzyskania nowego zezwolenia, z wyłączeniem następców
prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach wstąpienia przez nich
w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki,
określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
9. (uchylony)
10. Do:
1) odmowy wydania zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1
pkt 1 i 2;
2) cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie czynności
w charakterze przedstawiciela podatkowego stosuje się odpowiednio przepis
art. 52 ust. 2–5.
Art. 82. 1. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów
akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje
zwrot akcyzy:
1) podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów
akcyzowych, albo
11.06.2018
©Telksinoe s. 164/262
2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich
dostawy wewnątrzwspólnotowej
– na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz
z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.
2. W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została
zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:
1) podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo
2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich
eksportu
– na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego
w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa
w ust. 4.
2a. W przypadku gdy w stosunku do przemieszczanych przez terytorium Unii
Europejskiej wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy:
1) powstała nieprawidłowość na terytorium kraju lub
2) nie można ustalić miejsca, gdzie powstała nieprawidłowość, a powstanie tej
nieprawidłowości zostanie stwierdzone na terytorium kraju
– właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera akcyzę obliczaną
z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym powstała
nieprawidłowość, a jeżeli tego dnia nie można ustalić – obowiązujących w dniu,
w którym stwierdzono powstanie tej nieprawidłowości.
2b. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2a, jest
obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, z terytorium którego dokonano wysyłki, o powstaniu lub
stwierdzeniu powstania nieprawidłowości oraz pobraniu akcyzy na terytorium
kraju.
2c. Jeżeli w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza
zostanie pobrana na terytorium państwa członkowskiego, a przed upływem 3 lat od
daty nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że
nieprawidłowość powstała na terytorium kraju, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego pobiera akcyzę obliczaną z zastosowaniem stawek akcyzy
obowiązujących w dniu, w którym nieprawidłowość ta powstała.
11.06.2018
©Telksinoe s. 165/262
2d. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2c, jest
obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, w którym pobrano akcyzę w związku ze stwierdzeniem
powstania nieprawidłowości, o powstaniu nieprawidłowości oraz o pobraniu
akcyzy na terytorium kraju.
2e. Jeżeli w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza
zostanie pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia
wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość
powstała na terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana,
podmiotowi, który zapłacił akcyzę w związku ze stwierdzeniem powstania
nieprawidłowości na terytorium kraju, przysługuje zwrot zapłaconej akcyzy.
2f. W przypadku, o którym mowa w ust. 2e, zwrot akcyzy następuje na
pisemny wniosek podmiotu, złożony do właściwego naczelnika urzędu
skarbowego, w terminie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
upłynął termin płatności akcyzy.
2g. Za nieprawidłowość uważa się sytuacje, do których dochodzi w trakcie
przemieszczania wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w wyniku
których całe przemieszczanie lub część przemieszczania tych wyrobów nie kończy
się zgodnie z przepisami, z wyłączeniem sytuacji, w których doszło do całkowitego
zniszczenia lub nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych.
3. Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem
o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej
przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:
1) dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;
2) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa
członkowskiego Unii Europejskiej na uproszczonym dokumencie
towarzyszącym lub na kopii dokumentu handlowego, o którym mowa
w art. 77 ust. 2, w przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych
w załączniku nr 2 do ustawy;
2a) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa
członkowskiego Unii Europejskiej na dokumencie handlowym, w przypadku
11.06.2018
©Telksinoe s. 166/262
wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które
są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy lub złożenie deklaracji w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub złożenie zabezpieczenia albo dokument
potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana.
4. Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 2, występujący z wnioskiem
o zwrot akcyzy są obowiązani przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego:
1) dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju;
2) udokumentowane potwierdzenie wywozu wyrobów akcyzowych
z terytorium kraju poza obszar celny Unii Europejskiej w rozumieniu art. 4
unijnego kodeksu celnego, w sposób zgodny z przepisami prawa celnego,
a w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia
2015/2446, zaświadczenie, o którym mowa w art. 68b ustawy z dnia 19 marca
2004 r. – Prawo celne.
4a. Podmiot, o którym mowa w ust. 2e, występujący z wnioskiem o zwrot
akcyzy jest obowiązany przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:
1) dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;
2) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego, w którym powstała nieprawidłowość;
3) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy w związku ze stwierdzeniem
powstania nieprawidłowości na terytorium kraju.
5. Zwrotowi nie podlega akcyza w przypadku dostawy
wewnątrzwspólnotowej i eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami
akcyzy, a także kwota akcyzy niższa od minimalnej kwoty zwrotu.
6. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje weryfikacji wniosku
o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3–4a.
6a. W przypadku niedokonania przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego zwrotu akcyzy, o którym mowa w ust. 1, 2 i 2e, w terminach
określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, zwrot ten traktuje się jako
nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
11.06.2018
©Telksinoe s. 167/262
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i terminy dokonywania zwrotu akcyzy, o którym mowa
w ust. 1, 2 i 2e, minimalną kwotę zwrotu oraz wzór wniosku o zwrot akcyzy,
uwzględniając:
1) konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości dostarczanych
wewnątrzwspólnotowo lub eksportowanych wyrobów akcyzowych;
2) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy;
3) ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy.
Art. 83. 1. W przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą
akcyzą uznanej przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot ten może
dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę
akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów.
2. Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać obniżenia, o którym
mowa w ust. 1, w przypadku wykorzystania reklamowanych wyrobów
akcyzowych do produkcji wyrobów akcyzowych.
Art. 83a. 1. W przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą
akcyzą uznanej przez podatnika może on dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do
której zapłacenia jest obowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych
wyrobów.
2. Podatnik może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku
całkowitego zniszczenia reklamowanych wyrobów akcyzowych:
1) w składzie podatkowym albo,
2) za zgodą właściwego naczelnika urzędu skarbowego – w innym miejscu
spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów
odrębnych, w obecności przedstawiciela naczelnika urzędu celno-
-skarbowego.
2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego po otrzymaniu zawiadomienia podatnika o zamiarze zniszczenia
wyrobów akcyzowych może udzielić zgody na zniszczenie wyrobów akcyzowych,
o których mowa w art. 94 ust. 1 i art. 95 ust. 1, bez obecności przedstawiciela
naczelnika urzędu celno-skarbowego.
11.06.2018
©Telksinoes. 168/262
3. Z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, o którym mowa w ust. 2
pkt 2, sporządza się, w dwóch egzemplarzach, protokół zniszczenia wyrobów
akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół
zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności
zniszczenia przedstawiciel organu podatkowego.
4. W przypadku udzielenia zgody na zniszczenie wyrobów akcyzowych bez
obecności przedstawiciela naczelnika urzędu celno-skarbowego podatnik,
w terminie 3 dni roboczych, składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego
oświadczenie potwierdzające zniszczenie wyrobów akcyzowych.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, powinno zawierać
w szczególności:
1) datę zniszczenia wyrobów akcyzowych;
2) ilość zniszczonych wyrobów akcyzowych;
3) czytelny podpis składającego oświadczenie.
Rozdział 8
Zezwolenia
Art. 84. 1. Wydanie, odmowa wydania, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia:
1) na prowadzenie składu podatkowego,
2) na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
2a) na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
3) (uchylony)
3a) na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający,
4) na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,
5) na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący,
6) wyprowadzenia
– następuje w drodze decyzji.
1a. (uchylony)
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób wydawania, zmiany oraz cofania zezwoleń, o których
mowa w ust. 1;
11.06.2018
©Telksinoe s. 169/262
2) wzory wniosków o wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, a także
sposób dokumentowania spełnienia warunków, od których uzależnione jest
wydanie danego zezwolenia.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, uwzględni:
1) potrzebę uzyskania dostatecznych informacji o podatniku, w szczególności
wpływających na określenie zabezpieczenia akcyzowego i potrzebę
prawidłowego działania podmiotu;
2) konieczność zapewnienia swobody przepływu wyrobów akcyzowych.
Rozdział 9
Normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych i dopuszczalne
normy zużycia wyrobów akcyzowych
Art. 85. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7,
ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek:
1) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych;
2) dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich użycia
do produkcji innych wyrobów,
b) o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez
podmiot zużywający.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze
decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów:
1) może ustalić:
a) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych,
b) dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych
– o których mowa w ust. 1;
2) ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych
w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących
się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką
akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów;
3) ustala dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych, o których mowa
w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający.
11.06.2018
©Telksinoe s. 170/262
3. W przypadku posiadania przez podatnika więcej niż jednego zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego, normy dopuszczalnych ubytków wyrobów
akcyzowych lub dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których
mowa w ust. 1 i 2, ustala się odrębnie dla każdego składu podatkowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, ustalając normy dopuszczalnych
ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni:
1) rodzaj wyrobów akcyzowych;
2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności,
w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
3) warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku;
4) maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych
określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych
wyrobów akcyzowych powstających w czasie wykonywania niektórych
czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów
akcyzowych;
2) szczegółowy zakres i sposób ustalania norm dopuszczalnych ubytków
wyrobów akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów
akcyzowych;
3) sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności
w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do
powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków
technicznych i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu
ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, uwzględni:
1) rodzaj wyrobów akcyzowych;
2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności,
w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
3) warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku.
11.06.2018
©Telksinoe s. 171/262
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, normy dopuszczalnych ubytków niektórych albo wszystkich
wyrobów akcyzowych, uwzględniając rodzaj wyrobów akcyzowych, specyfikę
poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może
dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, warunki techniczne
i technologiczne, w tym środki transportu, występujące w danym przypadku.
8. Z dniem wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie ust. 7 decyzje
wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a tracą moc w części dotyczącej
norm dopuszczalnych ubytków, które zostały określone w tych przepisach.
9. Jeżeli decyzje wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustalają
normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych korzystniejsze dla
podmiotu niż określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, decyzje te
zachowują moc do końca okresu, na jaki zostały wydane, a w przypadku decyzji
bezterminowych – do końca roku kalendarzowego następującego po roku
kalendarzowym, w którym weszły w życie przepisy wydane na podstawie ust. 7.
DZIAŁ IV
Wyroby akcyzowe – przepisy szczegółowe.
Podstawa opodatkowania i stawki akcyzy
Rozdział 1
Wyroby energetyczne i energia elektryczna
Art. 86. 1. Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się
wyroby:
1) objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych;
2) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3) objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4) oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego,
jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5) objęte pozycją CN 3403;
6) objęte pozycją CN 3811;
7) objęte pozycją CN 3817;
11.06.2018
©Telksinoe s. 172/262
8) oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do
celów opałowych lub napędowych;
9) pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania
i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia,
oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki
lub domieszki do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
10) pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu,
przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa
opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu
na kod CN.
2. Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne
przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników
spalinowych.
3. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne
przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych,
z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.
4. Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia
25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
Art. 87. 1. Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest
wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również
mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu
skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów
energetycznych.
2. Nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych uzyskiwania
niewielkiej ilości wyrobów energetycznych jako produktu ubocznego w procesie
wytwarzania wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi. Za niewielką ilość
uważa się ilość wyrobów energetycznych, jeżeli przychód osiągnięty z ich
sprzedaży stanowi nie więcej niż 0,1% całości przychodu, w rozumieniu ustawy
z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U.
z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948), uzyskanego z prowadzonej działalności
gospodarczej za poprzedni rok obrotowy lub deklarowanego w przypadku
rozpoczęcia działalności gospodarczej.
11.06.2018
©Telksinoe s. 173/262
3. Podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość wyrobów
energetycznych, o której mowa w ust. 2, jest obowiązany do:
1) pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego
o rodzaju prowadzonej działalności i rodzaju uzyskiwanych wyrobów –
w terminie 14 dni od dnia uzyskania po raz pierwszy tych wyrobów;
2) przedstawienia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnej
informacji o uzyskanym przychodzie, z wyszczególnieniem ilości
uzyskanych wyrobów, o których mowa w ust. 2, a także o wysokości
przychodu osiągniętego ze sprzedaży tych wyrobów – na zakończenie
każdego roku obrotowego.
4. Nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych dodawania do paliw
silnikowych lub paliw opałowych dodatków lub domieszek w ilości stanowiącej
nie więcej niż 0,2% objętości wyrobu energetycznego zawierającego te dodatki,
z wyłączeniem barwienia i znakowania wyrobów energetycznych, o którym mowa
w art. 90 ust. 1.
Art. 88. 1. Podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość,
wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu
w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa,
wyrażona w gigadżulach (GJ).
2. Podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona
w megawatogodzinach (MWh).
2a. W przypadku nielegalnego poboru energii elektrycznej podstawą
opodatkowania energii elektrycznej jest jej szacunkowa ilość, wyrażona
w megawatogodzinach (MWh).
2b. Podmiot, który określa szacunkową ilość nielegalnie pobranej energii
elektrycznej, jest obowiązany powiadomić właściwego dla podatnika naczelnika
urzędu skarbowego o tym fakcie w terminie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu
dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej.
3. Podstawą opodatkowania w przypadku użycia do celów napędowych,
z wyłączeniem celów żeglugi:
1) paliw opałowych,
2) olejów napędowych przeznaczonych do celów żeglugi
11.06.2018
©Telksinoe s. 174/262
– jest ich ilość, wyrażona w litrach, która może być przechowywana w zbiorniku
podłączonym do odmierzacza paliw lub w zbiorniku pojazdu bądź innego środka
przewozowego.
4. Za użycie paliw opałowych lub olejów napędowych, o których mowa
w ust. 3, niezgodnie z przeznaczeniem uznaje się również ich posiadanie lub
sprzedaż ze zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw.
5. Za odmierzacz paliw określony w odrębnych przepisach uznaje się
instalację pomiarową przeznaczoną do tankowania pojazdów silnikowych, małych
łodzi i małych samolotów.
6. Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych,
które wynoszą odpowiednio:
1) 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2) 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3) 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
7. Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą:
1) dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:
a) 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu koksowniczego
powstającego w procesie produkcji koksu metodą
wysokotemperaturowego odgazowania węgla koksowego,
b) 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ekspansyjnego i gazów
resztkowych powstających na ciągach technologicznych
nieorganicznych,
c) 7,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu konwertorowego będącego
produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze
tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
d) 3,6 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu wielkopiecowego będącego
produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu
podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę,
w procesie redukcyjnym,
e) 1,9 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu nadmiarowego będącego
produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
f) 1,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu gardzielowego stanowiącego
produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach
11.06.2018
©Telksinoe s. 175/262
szybowych wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu
oraz mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
g) 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego
niewymienionego w lit. a–f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu
gazowego;
2) dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 –
45,2 GJ/1000 kilogramów;
3) dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 –
46,0 GJ/1000 kilogramów;
4) dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:
a) 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego
wysokometanowego grupy E,
b) 27,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Lw,
c) 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Ls,
d) 20,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Ln,
e) 16,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Lm,
f) 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego
niewymienionego w lit. a–e;
5) dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:
a) 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-
-powietrze,
b) 115 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-
-rozprężony;
6) dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 –
31,0 GJ/1000 metrów sześciennych;
7) dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i5–
31,0 GJ/1000 metrów sześciennych.
11.06.2018
©Telksinoe s. 176/262
8. W przypadku sprzedaży finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów
gazowych do obliczenia podstawy opodatkowania tych wyrobów przyjmuje się
ilość tych wyrobów wynikającą z faktury dokumentującej ich sprzedaż.
Art. 89. 1. Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:
1) węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN
2701, 2702 oraz 2704 00 – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
2) benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 oraz wyrobów
powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających
wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – 1565,0012)
zł/1000 litrów;
3) (uchylony)
4) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników
odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN
2710 19 25 – 1822,00 zł/1000 litrów;
5) paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 –
1446,00 zł/1000 litrów;
6) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze
zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach – 1196,0012) zł/1000 litrów;
7) (uchylony)
8) biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu
silników spalinowych, bez względu na kod CN – 1196,0012) zł/1000 litrów;
9) olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od
2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych
znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów;
10) olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:
a) z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350?C lub których
gęstość w temperaturze 15?C jest niższa niż 890 kilogramów/metr
sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem
zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów,
12)
Kwota podlega aktualizacji w latach 2015–2019 na podstawie art. 89 ust. 1b niniejszej ustawy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 177/262
b) pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na
podstawie przepisów szczególnych – 64,00 zł/1000 kilogramów;
11) olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do
2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe,
parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN
2710 19 99 – 1180,00 zł/1000 litrów;
12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych
objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych
objętych pozycją CN 2901:
– skroplonych – 695,0012) zł/1000 kilogramów,
– w stanie gazowym – 11,0412) zł/1 gigadżul (GJ),
b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach:
– biogazu, bez względu na kod CN – 0 zł,
– wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 – 0 zł,
c) pozostałych – 14,7212) zł/1 GJ;
13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych
pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych – 1,28 zł/1 gigadżul
(GJ);
14) pozostałych paliw silnikowych – 1822,0012) zł/1000 litrów;
15) pozostałych paliw opałowych:
a) w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
– niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 232,00 zł/1000 litrów,
– równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny –
64,00 zł/1000 kilogramów,
b) gazowych – 1,28 zł/gigadżul (GJ).
1a. W latach 2015–2019 stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8,
12 lit. a i c oraz pkt 14, są obniżone odpowiednio o 25,00 zł/1000 litrów,
25,00 zł/1000 kilogramów albo o 0,50 zł/1 gigadżul (GJ).
1b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, 12 lit. a i c oraz pkt 14,
11.06.2018
©Telksinoes. 178/262
obowiązujące w poszczególnych latach kalendarzowych okresu, o którym mowa
w ust. 1a, uwzględniając kwoty ich obniżenia zgodnie z ust. 1a:
1) w terminie do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego poprzedzającego każdy
rok z tego okresu;
2) niezwłocznie – w przypadku zmiany ich wysokości.
2. Stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do
ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczone do celów innych niż
opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników
spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł,
jeżeli wyroby te są:
1) w posiadaniu podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki
akcyzy;
2) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy na podstawie dokumentu dostawy ze składu podatkowego do
podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej
do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, lub do
składu podatkowego od podmiotu, który posiadał je w celu zużycia do tych
celów;
3) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy na podstawie dokumentu dostawy do składu podatkowego
w przypadku niedostarczenia ich do podmiotu, który zużywa je w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do
zastosowania zerowej stawki akcyzy;
4) nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu
towarzyszącego lub dokumentu handlowego przez podmiot, który zużywa je
w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających
do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
5) nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę w celu
dostarczenia ich do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej
stawki akcyzy i przemieszczane do tego podmiotu na terytorium kraju poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy;
11.06.2018
©Telksinoe s. 179/262
6) importowane przez podmiot, który zużywa je w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej
stawki akcyzy;
7) przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych
o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;
8) importowane lub nabywane wewnątrzwspólnotowo w opakowaniach
jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów przez
osobę fizyczną w celach innych niż prowadzenie działalności gospodarczej
lub innych niż cele handlowe.
2a. Dokument dostawy, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 i 3, może być
zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie
same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy. Do dokumentu
zastępującego dokument dostawy stosuje się odpowiednio przepisy o dokumencie
dostawy.
2b. W przypadku wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2
do ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczonych do celów
innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu
silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych,
przyjmuje się, w tym na potrzeby przepisów o zabezpieczeniu akcyzowym oraz
przepisów działu VIa, że stawka akcyzy na te wyroby wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te
zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
2c. Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2
do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczone do celów innych niż
opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników
spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.
2d. Stawka akcyzy w przypadku ubytków lub całkowitego zniszczenia
wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych zerową
stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, wynosi 1822,00 zł/1000 litrów,
a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od
890 kilogramów/metr sześcienny – 2047,00 zł/1000 kilogramów.
3. Stawka akcyzy na energię elektryczną wynosi 20,00 zł za
megawatogodzinę (MWh).
3a. Stawka akcyzy na energię elektryczną zużywaną:
11.06.2018
©Telksinoe s. 180/262
1) w procesie wydobycia i przeróbki wyrobów o kodzie CN 2701 na terenie
zakładu górniczego w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo
geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2016 r. poz. 1131) przez podmiot będący
podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej,
2) w produkcji wyrobów o kodzie CN 2704 w procesie odgazowania wyrobów
o kodzie CN 2701 w temperaturze powyżej 950°C przez podmiot będący
podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej
– wynosi 3,00 zł za megawatogodzinę (MWh).
3b. Stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 3a, stosuje się pod warunkiem, że
podatnik akcyzy, o którym mowa w ust. 3a, nie korzysta w stosunku do energii
elektrycznej ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a lub
w art. 31d.
4. W przypadku:
1) użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, do napędu
silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych
w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania
i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza
paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę
1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15?C
jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny –
2047,00 zł/1000 kilogramów;
2) przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2
pkt 2, ustalonych dla wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do
ustawy, o których mowa w ust. 2, znajdujących się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy w przypadku ich zużycia do produkcji innych
wyrobów, stosuje się odpowiednio stawkę określoną w ust. 1 pkt 14,
a w przypadku zużycia tych wyrobów do celów opałowych – stawkę
określoną w ust. 1 pkt 15;
3) ubytków wyrobów energetycznych powstałych w czasie transportu
rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym, przekraczających normy
dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85
ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 lit. a oraz w przepisach wydanych na podstawie
art. 85 ust. 7, stosuje się stawkę akcyzy będącą średnią ważoną stawek na
11.06.2018
©Telksinoe s. 181/262
wszystkie wyroby energetyczne wysłane w okresie rocznym do wszystkich
odbiorców.
5. Sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest
obowiązany w przypadku sprzedaży:
1) osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości
prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą – do
uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone
do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów
opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych
w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a;
2) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej – do
uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone
do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy
określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a; oświadczenie to powinno być
załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży
wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca
jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia
dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż.
6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7,
powinno być dołączone do faktury oraz powinno zawierać:
1) dane dotyczące nabywcy, w tym nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania,
a także NIP;
2) określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
3) wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz
miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia;
4) datę i miejsce złożenia oświadczenia;
5) czytelny podpis składającego oświadczenie.
7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jeżeli jest czytelnie
podpisane, może być również złożone na wystawianej fakturze, ze wskazaniem
rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu),
gdzie znajdują się te urządzenia.
8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, powinno zawierać:
11.06.2018
©Telksinoe s. 182/262
1) imię i nazwisko, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego
dokumentu stwierdzającego tożsamość, numer PESEL nabywcy lub
pełnoletniej osoby zameldowanej pod tym samym adresem co nabywca;
2) adres zameldowania nabywcy oraz adres zamieszkania, jeżeli jest inny od
adresu zameldowania;
3) określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
4) określenie liczby posiadanych urządzeń grzewczych, w których mogą być
wykorzystane te wyroby oraz miejsc (adresów), gdzie znajdują się te
urządzenia;
5) wskazanie rodzaju i typu urządzeń grzewczych;
6) datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego
oświadczenie.
8a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, może być zastąpione
oświadczeniem złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą
a nabywcą wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, które
wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów akcyzowych w ilości
wynikającej z tej umowy, zawierającym dane określone w ust. 6 lub 8, pod
warunkiem:
1) przekazania kopii tej umowy właściwemu dla sprzedawcy naczelnikowi
urzędu skarbowego przed dokonaniem pierwszej sprzedaży tych wyrobów;
2) potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.
9. Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca
wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a jest obowiązana do
okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, w celu
potwierdzenia jej tożsamości.
10. Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15
lit. a osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest
obowiązany zastosować stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 albo odmówić
sprzedaży tych wyrobów w przypadku, gdy:
1) osoba nabywająca te wyroby odmawia okazania dokumentu, o którym mowa
w ust. 8 pkt 1;
2) dane zawarte w oświadczeniu są niekompletne, nieczytelne lub nie zgadzają
się z danymi wynikającymi z dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1;
11.06.2018
©Telksinoe s. 183/262
3) adres, pod który sprzedawca dostarczył wyroby akcyzowe, jest inny niż
wskazane w oświadczeniu nabywcy miejsce (adres), gdzie znajdują się
urządzenia grzewcze;
4) ilość i rodzaj nabywanych wyrobów akcyzowych są inne niż wskazane
w oświadczeniu.
11. Importer wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15
lit. a składa właściwemu naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, a podmiot
dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego tych wyrobów – właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego, oświadczenie, że przywożone wyroby zostaną
przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów
opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1
pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.
12. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 11, powinno zawierać dane
dotyczące importera lub podmiotu dokonującego nabycia
wewnątrzwspólnotowego, określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia
nabywanych wyrobów, datę i miejsce złożenia tego oświadczenia oraz czytelny
podpis składającego oświadczenie; kopie złożonych oświadczeń powinny być
przechowywane przez importera i podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,
w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli.
13. W przypadku importu wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9,
10 i pkt 15 lit. a, importer jest obowiązany do sporządzenia i przekazania do
właściwego dla niego naczelnika urzędu celno-skarbowego miesięcznego
zestawienia oświadczeń, o których mowa w ust. 11, w terminie do 25. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne.
14. Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15
lit. a sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu skarbowego,
w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano
sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5;
oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres
5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone,
i udostępniane w celu kontroli.
15. Miesięczne zestawienie oświadczeń powinno zawierać:
11.06.2018
©Telksinoe s. 184/262
1) w przypadku sprzedawcy, o którym mowa w ust. 14:
a) imię i nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby
podmiotu przekazującego zestawienie,
b) ilość i rodzaj oraz przeznaczenie wyrobów, których dotyczy
oświadczenie,
c) datę i miejsce sporządzenia zestawienia oraz czytelny podpis osoby
sporządzającej zestawienie,
d) w przypadku oświadczeń, o których mowa w:
– ust. 5 pkt 1 – imię i nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania
lub siedziby, a także NIP składającego oświadczenie,
– ust. 5 pkt 2 – imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer
PESEL składającego oświadczenie;
2) w przypadku importera, o którym mowa w ust. 13 – dane, o których mowa
w pkt 1 lit. a–c.
16. W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5–12, nie zostały
spełnione i w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo
postępowania podatkowego ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9,
10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy
tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.
Art. 90. 1. Obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają:
1) oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30% lub
więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze
15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny;
2) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 – przeznaczone
na cele opałowe;
3) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49 –
wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów rybackich.
1a. Obowiązkowi barwienia nie podlegają wyroby energetyczne, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykorzystywane do celów żeglugi przez Siły Zbrojne
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Obowiązek znakowania i barwienia wyrobów energetycznych, o których
mowa w ust. 1, ciąży na podmiotach prowadzących składy podatkowe,
11.06.2018
©Telksinoe s. 185/262
importerach, podmiotach dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego
i przedstawicielach podatkowych.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje substancji stosowanych do znakowania i barwienia;
2) ilości substancji stosowanych do znakowania i barwienia, wyrażone
w miligramach/litr wyrobu energetycznego, po których dodaniu wyrób uważa
się za prawidłowo oznaczony i zabarwiony.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, uwzględni:
1) sytuację rynkową w obrocie wyrobami energetycznymi, a zwłaszcza
konieczność przeciwdziałania unikaniu opodatkowania akcyzą;
2) techniczne możliwości zapewniające prawidłowe oznaczenie i zabarwienie
wyrobów energetycznych;
3) przeznaczenie wyrobów energetycznych.
Art. 91. (uchylony)
Art. 91a. (uchylony)
Art. 91b. (uchylony)
Rozdział 2
Napoje alkoholowe
Art. 92. Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol
etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.
Art. 93. 1. Do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:
1) wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej
1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby
stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury
Scalonej;
2) wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej
objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3) napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 186/262
2. Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie,
przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego,
a także jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów
alkoholu etylowego 100% vol. W temperaturze 20°C zawartego w gotowym
wyrobie.
4. Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 5704,00 zł od 1 hektolitra
alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.
Art. 94. 1. Piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją
CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami
bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa
moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.
2. Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie
piwa, a także jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na
1 stopień Plato.
4. Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień
Plato gotowego wyrobu.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe metody ustalania parametrów służących do
określenia podstawy opodatkowania piwa, o których mowa w ust. 3,
w szczególności wyznaczania liczby stopni Plato w piwie gotowym, uwzględniając
przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy oraz technologię wytwarzania
piwa.
Art. 95. 1. Winem w rozumieniu ustawy jest:
1) wino niemusujące – wszelkie wyroby objęte pozycjami CN 2204 i 2205,
z wyjątkiem wina musującego określonego w pkt 2:
a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającej 15% objętości, pod warunkiem że cały
alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie
z procesu fermentacji, albo
11.06.2018
©Telksinoe s. 187/262
b) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 15%
objętości, lecz nieprzekraczającej 18% objętości, pod warunkiem że nie
zawierają żadnych dodatków wzbogacających oraz że cały alkohol
etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu
fermentacji;
2) wino musujące – wszelkie wyroby oznaczone kodami CN 2204 10,
2204 21 10, 2204 29 10 oraz objęte pozycją 2205, które łącznie spełniają
następujące warunki:
a) znajdują się w butelkach zaopatrzonych w korek w kształcie grzybka,
umocowany za pomocą węzłów lub spinek, albo cechują się ciśnieniem
wynoszącym co najmniej 3 bary, spowodowanym obecnością dwutlenku
węgla w roztworze,
b) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającą 15% objętości,
c) cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie
z procesu fermentacji.
2. Produkcją wina w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie
wina, a także jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania wina jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.
4. Stawka akcyzy na wino wynosi 158,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.
Art. 96. 1. Napojami fermentowanymi w rozumieniu ustawy są:
1) musujące napoje fermentowane – wszelkie wyroby objęte pozycją CN
2206 00 oraz wyroby oznaczone kodami CN 2204 10, 2204 21 10,
2204 29 10 i objęte pozycją 2205, niewymienione w art. 95, które znajdują się
w butelkach zaopatrzonych w korek w kształcie grzybka, umocowany za
pomocą węzłów lub spinek, albo cechują się ciśnieniem wynosząc ym co
najmniej 3 bary, spowodowanym obecnością dwutlenku węgla w roztworze,
oraz:
a) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającą 13% objętości, albo
b) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 13%
objętości, lecz nieprzekraczającą 15% objętości
11.06.2018
©Telksinoe s. 188/262
– pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie
pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji;
2) niemusujące napoje fermentowane – niebędące musującymi napojami
fermentowanymi określonymi w pkt 1 – wszelkie wyroby objęte pozycjami
CN 2204 i 2205, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 95 ust. 1, oraz
wyroby objęte pozycją CN 2206 00, z wyjątkiem wszelkich wyrobów
określonych w art. 94 ust. 1:
a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającej 10% objętości, albo
b) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 10%
objętości, lecz nieprzekraczającej 15% objętości
– pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie
pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji.
2. Produkcją napojów fermentowanych w rozumieniu ustawy jest
wytwarzanie lub przetwarzanie napojów fermentowanych, a także ich rozlew.
3. Podstawą opodatkowania napojów fermentowanych jest liczba hektolitrów
gotowego wyrobu.
4. Stawki akcyzy na napoje fermentowane wynoszą:
1) na cydr i perry o kodach CN 2206 00 31, 2206 00 51 oraz 2206 00 81,
o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 5,0%
objętości – 97,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu;
2) na pozostałe napoje fermentowane – 158,00 zł od 1 hektolitra gotowego
wyrobu.
Art. 97. 1. Wyrobami pośrednimi w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby
o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, lecz
nieprzekraczającej 22% objętości, objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00,
z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 94–96.
2. Produkcją wyrobów pośrednich w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub
przetwarzanie wyrobów pośrednich, a także ich rozlew.
3. Podstawą opodatkowania wyrobów pośrednich jest liczba hektolitrów
gotowego wyrobu.
4. Stawka akcyzy na wyroby pośrednie wynosi 318,00 zł od 1 hektolitra
gotowego wyrobu.
11.06.2018
©Telksinoe s. 189/262
Rozdział 3
Wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych
i wyroby nowatorskie
Art. 98. 1. Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez
względu na kod CN:
1) papierosy;
2) tytoń do palenia;
3) cygara i cygaretki.
2. Za papierosy uznaje się:
1) tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami
ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest
umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest
owijany w bibułę papierosową.
3. Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:
1) dwa papierosy – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy
niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
2) trzy papierosy – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy
niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
3) cztery papierosy – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on
dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
4) pięć papierosów – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on
dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za
sześć, siedem i większą liczbę papierosów.
4. Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe
oczekiwania konsumentów, uznaje się:
1) tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2) tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem
tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym
produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale
11.06.2018
©Telksinoe s. 190/262
nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr
lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów,
a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż
34 milimetry
– jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie
niezmienionym.
5. Za tytoń do palenia uznaje się:
1) tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany
w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania
przemysłowego;
2) odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami
ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji
wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące
papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
6. (uchylony)
7. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza
tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.
8. Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż
tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane
jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów
tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane
wyłącznie w celach medycznych.
Art. 99. 1. Produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich
wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.
1a. Produkcją papierosów jest również ich wytwarzanie, także przez
konsumenta, przy użyciu maszyny do wytwarzania papierosów.
1b. Za produkcję papierosów nie uznaje się wytwarzania papierosów przez
konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwach domowych.
2. Stawki akcyzy na wyroby tytoniowe wynoszą:
1) na papierosy, z zastrzeżeniem ust. 10 – 206,76 zł za każde 1000 sztuk
i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej;
2) na tytoń do palenia, z zastrzeżeniem ust. 10 – 141,29 zł za każdy kilogram
i 31,41% maksymalnej ceny detalicznej;
11.06.2018
©Telksinoe s. 191/262
3) na cygara i cygaretki – 393,00 zł za każdy kilogram.
3. Na papierosy lub tytoń do palenia nieobjęte obowiązkiem oznaczania
znakami akcyzy i nieoznaczone maksymalną ceną detaliczną stawki akcyzy
wynoszą:
1) na papierosy – 343,98 zł za każde 1000 sztuk;
2) na tytoń do palenia – 229,32 zł za każdy kilogram.
4. Minimalna stawka akcyzy na papierosy wynosi 100% całkowitej kwoty
akcyzy, naliczonej od ceny równej średniej ważonej detalicznej cenie sprzedaży
papierosów.
5. (uchylony)
5a. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów albo średnią
ważoną detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia stanowi iloraz całkowitej
wartości odpowiednio wszystkich papierosów albo tytoniu do palenia,
znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, i odpowiednio liczby
tych papierosów albo ilości tytoniu do palenia.
5b. Całkowitą wartość, o której mowa w ust. 5a, oblicza się w oparciu
o detaliczne ceny sprzedaży obejmujące wszystkie podatki.
5c. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów oraz średnią
ważoną detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia oblicza się na podstawie
danych z roku poprzedzającego rok kalendarzowy, na który te średnie ważone
detaliczne ceny sprzedaży są obliczane.
5d. Na potrzeby ustalenia minimalnej stawki akcyzy na papierosy stosuje się
średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów obliczaną na podstawie
danych za pierwszych 10 miesięcy roku poprzedzającego rok kalendarzowy, na
który średnia ważona detaliczna cena sprzedaży papierosów jest obliczana.
6. Za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się cenę wyznaczoną
i wydrukowaną przez producenta, importera lub podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego na opakowaniu jednostkowym papierosów lub tytoniu do
palenia, z zastrzeżeniem ust. 9.
7. Producent, importer lub podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego papierosów lub tytoniu do palenia, przeznaczonych do
sprzedaży na terytorium kraju, jest obowiązany wyznaczyć i wydrukować
maksymalną cenę detaliczną na opakowaniu jednostkowym tych wyrobów.
11.06.2018
©Telksinoe s. 192/262
8. W przypadku importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego papierosów
lub tytoniu do palenia znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych maksymalną ceną detaliczną,
stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2,
przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość
średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 5d,
przeliczonej na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia,
przyjmując założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada
1 kilogramowi tytoniu do palenia.
9. W przypadku:
1) nabycia lub posiadania papierosów lub tytoniu do palenia znajdujących się
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych
nieoznaczonych albo oznaczonych maksymalną ceną detaliczną, jeżeli od
tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości,
a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania
podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony,
2) produkcji, o której mowa w art. 99 ust. 1a, niezgodnej z art. 47
– stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2,
przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość
średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 5d,
przeliczonej na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia,
przyjmując założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada
1 kilogramowi tytoniu do palenia.
10. W przypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 5, stosuje się stawkę akcyzy
w wysokości 70% maksymalnej ceny detalicznej wydrukowanej na opakowaniu
jednostkowym.
11. Producent, importer, podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego papierosów lub tytoniu do palenia są obowiązani do
sporządzania i przekazywania ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych informacji o liczbie znajdujących się poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy papierosów poszczególnych marek i ilości tytoniu do palenia
oznaczonych maksymalną ceną detaliczną w okresie:
1) pierwszych 10 miesięcy roku kalendarzowego,
11.06.2018
©Telksinoe s. 193/262
2) roku kalendarzowego
– poprzedzających rok kalendarzowy, na który są obliczane średnie ważone
detaliczne ceny sprzedaży.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, termin, formę przekazywania oraz zakres informacji, o których
mowa w ust. 11, uwzględniając potrzebę ustalenia średniej ważonej detalicznej
ceny sprzedaży papierosów oraz średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży
tytoniu do palenia.
13. (uchylony)
14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów oraz średnią ważoną
detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia, najpóźniej do dnia 1 marca danego
roku kalendarzowego, na podstawie danych, o których mowa w ust. 11 pkt 2.
Art. 99a. 1. Za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń,
który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.
2. Podstawą opodatkowania suszu tytoniowego jest ilość tego suszu wyrażona
w kilogramach.
3. Stawka akcyzy na susz tytoniowy wynosi 229,32 zł za każdy kilogram.
4. W przypadku:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny
podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący
podmiot tytoniowy, lub
2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący
skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy
– bez jego oznaczenia znakami akcyzy, stawka akcyzy wynosi 458,64 zł za każdy
kilogram.
5. W przypadku nabycia lub posiadania suszu tytoniowego nieoznaczonego
znakami akcyzy przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy,
pośredniczący podmiot tytoniowy, grupę producentów lub rolnika, który
wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza
w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego
suszu, stosuje się stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 4.
11.06.2018
©Telksinoe s. 194/262
6. Nie dokonuje się:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny
podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący
podmiot tytoniowy, lub
2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący
skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy
– luzem bez opakowania.
Art. 99b. 1. Produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu
ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.
2. Za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się
wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem
w gospodarstwie domowym na własne potrzeby.
3. Podstawą opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych jest jego
ilość wyrażona w mililitrach.
4. Stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,5 zł za
każdy mililitr.
5. W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47,
stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi dwukrotność stawki,
o której mowa w ust. 4.
6. W przypadku nabycia lub posiadania płynu do papierosów elektronicznych
znajdującego się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tego płynu
nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie
ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej
w ust. 5.
Art. 99c. 1. Produkcją wyrobów nowatorskich w rozumieniu ustawy jest ich
wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.
2. Za produkcję wyrobów nowatorskich nie uznaje się wytwarzania tych
wyrobów przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie
domowym na własne potrzeby.
3. Podstawą opodatkowania wyrobów nowatorskich jest ich ilość wyrażona
w kilogramach.
11.06.2018
©Telksinoe s. 195/262
4. Stawka akcyzy na wyroby nowatorskie wynosi 141,29 zł za każdy kilogram
i 31,41% średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia.
5. W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47,
stawka akcyzy na wyroby nowatorskie wynosi 141,29 zł za każdy kilogram
i 31,41% trzykrotności średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do
palenia.
6. Na potrzeby ustalenia stawki akcyzy na wyroby nowatorskie stosuje się
średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia obliczaną na
podstawie danych za pierwszych 10 miesięcy roku poprzedzającego rok
kalendarzowy, na który średnia ważona detaliczna cena sprzedaży tytoniu do
palenia jest obliczana.
7. Producent, importer lub podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów nowatorskich, przeznaczonych do sprzedaży
na terytorium kraju, jest obowiązany wydrukować na opakowaniu jednostkowym
informację o ilości tych wyrobów nowatorskich wyrażonej w gramach.
8. W przypadku importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
nowatorskich znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych w sposób określony w ust. 7,
stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5.
9. W przypadku nabycia lub posiadania wyrobów nowatorskich znajdujących
się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych
nieoznaczonych albo oznaczonych w sposób określony w ust. 7, jeżeli od tych
wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie
ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej
w ust. 5.
Art. 99d. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza,
w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”, średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów oraz
średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia, przed końcem roku
kalendarzowego poprzedzającego rok kalendarzowy, na który jest ustalana, na
podstawie danych, o których mowa w art. 99 ust. 11 pkt 1, na potrzeby ustalenia
11.06.2018
©Telksinoe s. 196/262
minimalnej stawki akcyzy na papierosy oraz stawki akcyzy dla wyrobów
nowatorskich.
DZIAŁ V
Opodatkowanie akcyzą samochodów osobowych
Art. 100. 1. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem
opodatkowania akcyzą jest:
1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium
kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego
wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego
niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym:
a) wyprodukowanego na terytorium kraju,
b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których
mowa w pkt 1 albo 2.
2. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą
jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego
niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa
w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości,
a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania
podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
2a. W przypadku wymiany, przed pierwszą rejestracją na terytorium kraju,
silnika samochodu osobowego o pojemności 2000 centymetrów sześciennych albo
niższej na silnik o pojemności powyżej 2000 centymetrów sześciennych przyjmuje
się, że przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu jest samochód
osobowy o pojemności silnika powyżej 2000 centymetrów sześciennych.
2b. W przypadku instalacji, przed pierwszą rejestracją na terytorium kraju,
silnika w samochodzie osobowym bez silnika przyjmuje się, że przedmiotem
czynności podlegającej opodatkowaniu jest samochód osobowy o pojemności
silnika, który został zainstalowany.
11.06.2018
©Telksinoe s. 197/262
2c. Przepisy ust. 2a i 2b stosuje się niezależnie od tego, czy wymiana bądź
instalacja silnika zostały dokonane z zachowaniem warunków określonych
przepisami prawa.
3. Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek
podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej
opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej
czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub
zadeklarowana w należnej wysokości.
4. Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy
mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób,
inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi
(kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów
samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym.
5. Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje
się jego:
1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny;
2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny;
3) wydanie w zamian za wierzytelności;
4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny;
6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników,
udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników,
członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
11.06.2018
©Telksinoe s. 198/262
6. Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się
odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1–4, 6, 8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1,
2 i 2a, art. 19, art. 21 ust. 5 i art. 27–29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.
Art. 101. 1. Obowiązek podatkowy z tytułu importu samochodu osobowego
niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów
prawa celnego.
2. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:
1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa
członkowskiego na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania
samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem
samochodu na terytorium kraju;
2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel – jeżeli
nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel
nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – jeżeli podmiot występujący
z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego
wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
2a. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a,
nie powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony
wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia
wewnątrzwspólnotowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3
lit. a. Fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez
dokumenty, o których mowa w art. 107 ust. 3.
3. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu
osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym powstaje z dniem wydania, a w przypadkach, o których mowa
w art. 100 ust. 5 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności.
11.06.2018
©Telksinoe s. 199/262
4. Jeżeli sprzedaż samochodu osobowego powinna być potwierdzona fakturą,
obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak
niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100
ust. 5 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności. Sprzedawca jest obowiązany do
wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonanej sprzedaży.
5. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy
z tytułu danej czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 100
ust. 1 lub ust. 2, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony
organ podatkowy stwierdził dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.
Art. 102. 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których
mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli
przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na
terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo
rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba
fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości
prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak
właściciel.
3. W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest
osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości
prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym.
4. W przypadku gdy samochód osobowy stanowi przedmiot współwłasności,
za podatników uznaje się wszystkich współwłaścicieli, nawet gdy czynności
podlegających opodatkowaniu dokonał jeden ze współwłaścicieli.
Współwłaściciele ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie
podatkowe.
Art. 103. 1. Organy egzekucyjne, określone w przepisach o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji, oraz komornicy sądowi wykonujący czynności
egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks
postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1822, 1823 i 1860), są płatnikami
11.06.2018
©Telksinoe s. 200/262
akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego
niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym, od którego akcyza nie została zapłacona.
2. Płatnik akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany obliczać i wpłacać akcyzę na
rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do 7. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym sprzedano samochód, a także przekazać
w tym terminie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarację
o wysokości pobranej i wpłaconej akcyzy według ustalonego wzoru.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych w deklaracji o wysokości
akcyzy pobranej i wpłaconej przez płatnika oraz wzór tej deklaracji, zamieszczając
objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania deklaracji oraz informacje
o miejscu ich składania, jak również zapewniając możliwość prawidłowego
obliczenia kwoty akcyzy.
Art. 104. 1. Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego
jest:
1) kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju
pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy
należne od tego samochodu osobowego;
2) kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy –
w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku,
o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia
wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od
towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;
3) wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło –
w przypadku importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2–5.
2. W przypadku samochodu osobowego, wobec którego mają zastosowanie
przepisy dotyczące procedury uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania
jest różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych
dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo,
powiększona o należne cło.
11.06.2018
©Telksinoe s. 201/262
3. Podstawą opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego objętego
procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby
samochód ten był objęty procedurą dopuszczenia do obrotu.
4. Podstawa opodatkowania w przypadku importu samochodu osobowego
obejmuje również prowizję oraz koszty transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie
zostały do niej włączone, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca
przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie
się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na
podstawie którego samochód jest importowany.
5. Do podstawy opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego
dolicza się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli
urzędy celno-skarbowe mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu
samochodu.
6. Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale
niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość,
o której mowa w ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu
i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione
do miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.
6a. W przypadku samochodów osobowych typu ambulans do podstawy
opodatkowania nie wlicza się kwot stanowiących wartość specjalistycznego
wyposażenia medycznego.
7. Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
w szczególności w przypadku darowizny samochodu osobowego, za podstawę
opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na
rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę
akcyzy.
8. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności,
o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, bez uzasadnionej przyczyny
znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ
podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 202/262
wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie
odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.
9. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości
podstawy opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej
wysokości znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu
osobowego, organ podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.
10. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem
opinii biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy
opodatkowania, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.
11. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana
na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku
podatkowego, średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu
osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz – jeżeli jest to
możliwe do ustalenia – z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie
technicznym, co nabyty na terytorium kraju lub nabyty wewnątrzwspólnotowo
samochód osobowy.
12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej
stosuje się bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy
Bank Polski w dniu powstania obowiązku podatkowego.
13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został
wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty
obcej, do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje
się ostatni, przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni
wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski.
Art. 105. Stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi:
1) 18,6% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o pojemności
silnika powyżej 2000 centymetrów sześciennych;
2) 3,1% podstawy opodatkowania – dla pozostałych samochodów osobowych.
Art. 106. 1. Podatnik z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu
osobowego jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe
w sprawie akcyzy, według ustalonego wzoru,
11.06.2018
©Telksinoe s. 203/262
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.
2. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium
kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według
ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie
14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż
w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami
o ruchu drogowym.
3. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium
kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek
właściwego urzędu skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania
obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu
osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
3a. (uchylony)
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory:
1) deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1,
2) deklaracji uproszczonych, o których mowa w ust. 2
– wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji,
informacje o terminach i miejscu ich składania, pouczenie, że deklaracje stanowią
podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, jak również zapewniając
możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
Art. 107. 1. Podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel
samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na
terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego
samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są
realizowane, ma prawo do zwrotu akcyzy na wniosek złożony właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie roku od dnia dokonania dostawy
wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego.
11.06.2018
©Telksinoe s. 204/262
2. Zwrotowi nie podlega akcyza w kwocie niższej niż minimalna kwota
zwrotu.
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty
potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi
są w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy
oraz inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo
eksportem.
4. Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju
lub fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie
dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3.
5. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu
akcyzy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu
osobowego, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, są właściwy
naczelnik urzędu skarbowego i właściwy dyrektor izby administracji skarbowej.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od samochodu
osobowego, minimalną kwotę zwrotu akcyzy, wzór wniosku o zwrot akcyzy oraz
terminy zwrotu akcyzy, uwzględniając konieczność prawidłowego określenia kwot
zwracanej akcyzy oraz ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy.
Art. 108. (uchylony)
Art. 109. 1. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym, właściwy naczelnik urzędu skarbowego jest
obowiązany, dla celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na
terytorium kraju, do wydania podatnikowi, na jego wniosek, dokumentu
potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 110
ust. 6 i art. 111 ust. 4.
2. Dla celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium
kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, naczelnik urzędu skarbowego jest
obowiązany wydać na wniosek zainteresowanego podmiotu dokument
potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju,
z zastrzeżeniem art. 110 ust. 6 i art. 111 ust. 4.
11.06.2018
©Telksinoe s. 205/262
3. W przypadku sprzedaży nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu
osobowego, niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, sprzedawca jest
obowiązany przekazać nabywcy dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na
terytorium kraju lub dokument potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na
terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 3a–3c.
3a. Podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów
osobowych, prowadzący sprzedaż nowych samochodów osobowych na rzecz
wyspecjalizowanych salonów sprzedaży, posiadający z nimi długoterminowe
umowy, może nie przekazywać tym salonom oryginału dokumentu
potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1,
jeżeli przekaże im kopię tego dokumentu. Kopia powinna zawierać oświadczenie
podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowych nabyć samochodów osobowych
o posiadaniu przez ten podmiot oryginału tego dokumentu.
3b. W przypadku przekazania przez podmiot dokonujący
wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów osobowych wyspecjalizowanemu
salonowi sprzedaży oryginału dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na
terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1, dla celów związanych z rejestracją
samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym, wyspecjalizowany salon sprzedaży może nie przekazywać nabywcy
samochodu osobowego oryginału tego dokumentu, jeżeli dołączy do faktury
oświadczenie, że posiada oryginał tego dokumentu.
3c. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a, gdy wyspecjalizowany salon
sprzedaży nie posiada oryginału dokumentu, o którym mowa w ust. 1, dla celów
związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany dołączyć do faktury
oświadczenie, że posiada kopię dokumentu, o której mowa w ust. 3a.
3d. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3b i 3c, jeżeli jest czytelnie
podpisane, może być również złożone na wystawionej fakturze.
3e. Przez wyspecjalizowany salon sprzedaży, o którym mowa w ust. 3a–3c,
należy rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną
nieposiadającą osobowości prawnej prowadzącą salon sprzedaży samochodów
osobowych autoryzowany przez producenta samochodów osobowych lub jego
upoważnionego przedstawiciela.
11.06.2018
©Telksinoe s. 206/262
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając
zasady rejestracji samochodów osobowych oraz konieczność identyfikacji
samochodów osobowych.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb obiegu dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2,
2) inne dokumenty niż dokument, o którym mowa w ust. 1, potwierdzające
zapłatę akcyzy na terytorium kraju od samochodów osobowych nabytych
wewnątrzwspólnotowo, dla celów związanych z rejestracją samochodu
osobowego na terytorium kraju
– uwzględniając sytuację na rynku w zakresie obrotu samochodami osobowymi,
potrzeby dokumentowania zapłaty akcyzy oraz braku obowiązku zapłaty akcyzy
oraz zasady rejestracji samochodów osobowych i konieczność identyfikacji
samochodów osobowych.
Art. 109a. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący pojazd
elektryczny w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r.
o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. poz. 317) i pojazd
napędzany wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy pod warunkiem, że podmiot ten przedstawi
dokumentację potwierdzającą, iż pojazd, którego dotyczy zwolnienie, jest
pojazdem elektrycznym lub pojazdem napędzanym wodorem.
Art. 110. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez
osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą
z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju,
jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu
poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez
okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
11.06.2018
©Telksinoe s. 207/262
3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowód
potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny
sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od
dnia jego przywozu na terytorium kraju;
5) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie
z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie
członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce
zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub
zwrotu podatku.
2. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę
fizyczną przybywającą z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju
na pobyt stały w związku z zawarciem związku małżeńskiego, jeżeli łącznie są
spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, oraz przywóz następuje w okresie
2 miesięcy przed przewidywaną datą zawarcia związku małżeńskiego albo
4 miesięcy po dacie zawarcia tego związku małżeńskiego.
3. Osoba fizyczna, o której mowa w ust. 2, jest obowiązana do przedłożenia
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowodu zawarcia związku
małżeńskiego w okresie 4 miesięcy od daty jego zawarcia.
4. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę
fizyczną, która nabyła w drodze dziedziczenia prawo własności lub prawo
użytkowania tego samochodu osobowego na terytorium państwa członkowskiego,
pod warunkiem że osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego dokument stwierdzający prawo własności lub prawo użytkowania
samochodu osobowego nabyte w drodze dziedziczenia potwierdzony przez
notariusza lub inne właściwe władze, a także że samochód osobowy jest
przywożony na terytorium kraju nie później niż w terminie 2 lat, licząc od daty
wejścia w posiadanie tego samochodu.
5. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków
służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia
zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią dokumenty
potwierdzające zatrudnienie w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej
lub oddelegowanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami
11.06.2018
©Telksinoe s. 208/262
kraju – w przypadku gdy nie istnieje możliwość zarejestrowania w kraju
samochodów osobowych używanych przez te podmioty na terytoriach państw
członkowskich Unii Europejskiej, z których powracają.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
7. W przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa
członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został
przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej
na terytorium kraju.
8. Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna
przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje
więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem
zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą
osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby
związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego
względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub
więcej państw członkowskich Unii Europejskiej, uznaje się miejsce, z którym jest
związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni
warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym
czasie. Studia wyższe bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie
stanowią zmiany miejsca stałego pobytu.
9. Przepisy ust. 1–8 stosuje się również do osób fizycznych przybywających
na terytorium kraju na pobyt stały lub powracających z czasowego pobytu
z terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Art. 110a. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący
specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności
leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty
lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą
w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej,
spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby
medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy
11.06.2018
©Telksinoe s. 209/262
zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie
PNEN 1789+A1.
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ambulansów drogowych:
1) typu B – ambulans ratunkowy;
2) typu C – ruchoma jednostka intensywnej opieki.
2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
2b. Zmiany Polskiej Normy PNEN 1789+A1 nie powodują zmian
w opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone
w niniejszej ustawie.
Art. 111. 1. Zwalnia się od akcyzy:
1) samochód osobowy przywożony czasowo do celów prywatnych przez osobę
fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa
członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, w rozumieniu art. 110 ust. 8,
na terytorium państwa członkowskiego,
b) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby,
c) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy
6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie,
d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek
inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego
przywozu, jednakże samochód osobowy należący do przedsiębiorstwa
wynajmującego z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego może
być podnajmowany w celu jego ponownego przywozu, jeżeli znajduje
się na terytorium innego państwa członkowskiego na skutek wykonania
umowy najmu, która na terytorium tego państwa członkowskiego została
zrealizowana; samochód może też być zwrócony na terytorium państwa
członkowskiego przez pracownika przedsiębiorstwa wynajmującego, na
terytorium którego został wynajęty, także w przypadku gdy pracownik
ma miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
11.06.2018
©Telksinoe s. 210/262
2) samochód osobowy przywożony czasowo do celów zawodowych przez osobę
fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa
członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, w rozumieniu art. 110 ust. 8,
na terytorium państwa członkowskiego,
b) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy
6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie,
c) samochód osobowy nie będzie służył na terytorium kraju do odpłatnego
transportu osób ani do odpłatnego lub nieodpłatnego transportu towarów
do celów przemysłowych lub handlowych,
d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek
inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego
przywozu,
e) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie
z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi na
terytorium państwa członkowskiego, na terytorium którego osoba
fizyczna ma miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano
zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku, z zastrzeżeniem ust. 2;
3) samochód osobowy przywożony czasowo, zarejestrowany na terytorium
państwa członkowskiego, w którym użytkownik ma miejsce zamieszkania,
używany w regularnych podróżach z miejsca zamieszkania do miejsca pracy
na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione warunki określone w pkt 2
lit. a i c–e;
4) samochód osobowy przywożony czasowo, zarejestrowany na terytorium
państwa członkowskiego, w którym student ma miejsce zamieszkania,
używany przez niego na terytorium kraju, w którym przebywa on wyłącznie
w celu studiowania, jeżeli łącznie są spełnione warunki określone w pkt 2
lit. a i c–e.
2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e, uważa się za spełniony, jeżeli
samochód osobowy posiada urzędowy znak rejestracyjny państwa członkowskiego,
na terytorium którego został zarejestrowany, z wyłączeniem tymczasowych
znaków rejestracyjnych. W przypadku samochodu osobowego zarejestrowanego na
terytorium państwa członkowskiego, na terytorium którego wydanie urzędowych
11.06.2018
©Telksinoe s. 211/262
znaków rejestracyjnych nie stanowi dowodu, że samochód osobowy został nabyty
lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania
obowiązującymi na terytorium państwa członkowskiego, użytkownik powinien
wykazać w inny sposób, że wymagane podatki lub opłaty zostały zapłacone.
3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jest bezterminowe.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, miejsce stałego pobytu na
terytorium państwa członkowskiego ustala się na podstawie dokumentów,
w szczególności dowodu tożsamości lub innego dokumentu urzędowego.
W przypadku wątpliwości dotyczących spełnienia warunku posiadania miejsca
stałego pobytu, zwolnienie od akcyzy następuje pod warunkiem wpłacenia kaucji
pieniężnej w walucie polskiej, w wysokości kwoty akcyzy, która byłaby należna.
6. Zwrot kaucji następuje w terminie dwóch miesięcy od dnia przedstawienia
dowodu stwierdzającego posiadanie miejsca stałego pobytu na terytorium innego
państwa członkowskiego. Od kwoty zwracanej kaucji nie przysługują odsetki.
7. W przypadku nieprzedstawienia dowodu stwierdzającego posiadanie
miejsca stałego pobytu w terminie dwunastu miesięcy od dnia powstania
obowiązku podatkowego, właściwy naczelnik urzędu skarbowego zalicza kaucję
na poczet kwoty należnej akcyzy.
8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się również do osób fizycznych przybywających
na terytorium kraju z terytorium państw członkowskich Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym.
9. (uchylony)
Art. 112. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony spoza
terytorium państw członkowskich oraz państw członkowskich Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt
stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium tych państw, jeżeli łącznie
są spełnione następujące warunki:
1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
11.06.2018
©Telksinoe s. 212/262
2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu
poprzedniego jej pobytu poza terytorium państwa członkowskiego lub
państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu
(EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres
co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celno-skarbowego
dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4) osoba ta przebywała poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa
członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co
najmniej 12 kolejnych miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu;
5) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny
sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy od dnia jego
przywozu na terytorium kraju.
2. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków
służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych skierowanych lub wyznaczonych do
pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią
dokumenty potwierdzające zatrudnienie w placówce zagranicznej
Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanie do pełnienia zawodowej służby
wojskowej poza granicami kraju – w przypadku gdy nie istnieje możliwość
zarejestrowania w kraju samochodów osobowych używanych przez te podmioty
w państwach, z których powracają.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zwolnienie od akcyzy obejmuje
również samochody osobowe przywożone z terytorium państwa członkowskiego
lub państwa trzeciego, nabywane w drodze powrotnej z terytorium państwa
trzeciego.
4. Przepisy art. 110 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może,
w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia samochodów osobowych od
akcyzy w przypadku, gdy wynika to z:
1) przepisów prawa Unii Europejskiej,
2) umów międzynarodowych,
3) zasady wzajemności
11.06.2018
©Telksinoe s. 213/262
– określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając
specyfikę obrotu samochodami osobowymi oraz konieczność zapewnienia
właściwej kontroli.
2. Zwolnienia od akcyzy mogą być realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty
akcyzy.
3. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej
kwoty akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji,
wysokość kwoty zwrotu akcyzy.
DZIAŁ VI
Znaki akcyzy
Rozdział 1
Obowiązek oznaczania znakami akcyzy
Art. 114. Obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby
akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.
Art. 115. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza
wytworzenie znaków akcyzy wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo
wytwarzania i przechowywania tych znaków.
2. Wytwórca znaków może zbywać znaki akcyzy wyłącznie ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych.
3. Wytwórca znaków może wydawać znaki akcyzy wyłącznie właściwym
naczelnikom urzędów skarbowych w sprawach znaków akcyzy lub podmiotom
przez nich upoważnionym.
Art. 116. 1. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi
znakami akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a, ciąży na zarejestrowanym, zgodnie
z art. 16, podmiocie będącym:
1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6 i 7;
2) importerem;
3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego;
4) przedstawicielem podatkowym;
5) podmiotem dokonującym produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa
w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;
11.06.2018
©Telksinoe s. 214/262
6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
7) podmiotem zamierzającym nabyć wyroby akcyzowe i posiadającym
zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.
1a. Obowiązek oznaczania suszu tytoniowego podatkowymi znakami akcyzy
ciąży na podmiocie dokonującym czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1
pkt 1–3.
1b. Producent wina będący rolnikiem wyrabiającym mniej niż
100 hektolitrów wina w ciągu roku gospodarczego w rozumieniu ustawy z dnia
12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi
wyrobami i organizacji rynku wina wyłącznie z winogron pochodzących z upraw
własnych, który nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16
ust. 1, przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych do obrotu, ma obowiązek
oznaczania tych wyrobów podatkowymi znakami akcyzy.
2. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o importerze rozumie się przez to
również podmiot niebędący importerem, lecz na którym ciąży obowiązek
uiszczenia cła, o którym mowa w art. 13 ust. 2.
3. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami
akcyzy powstaje w przypadku wystąpienia poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub
nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi,
w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży.
4. W przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 3, posiadacz
tych wyrobów, a w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zbywanych przez
właściwy organ administracji publicznej zgodnie z przepisami o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji – nabywca tych wyrobów, jest obowiązany zakupić
znaki akcyzy i oznaczyć nimi wyroby. Z czynności oznaczania sporządza się
protokół.
5. Posiadacz wyrobów, o których mowa w ust. 3, przeznaczonych do dalszej
sprzedaży jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go do potwierdzenia
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do wyrobów akcyzowych, od których została
zapłacona akcyza, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania
jednostkowe wyrobów akcyzowych w miejscu ich sprzedaży detalicznej.
11.06.2018
©Telksinoe s. 215/262
Art. 117. 1. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania
znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi
znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy,
a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1,
2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do
magazynu wyrobów gotowych.
2. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy
nie mogą być, bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi
podatkowymi znakami akcyzy:
1) importowane, chyba że zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy
albo wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego
i prawidłowo oznaczone przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru
akcyzy albo przed objęciem procedurą dopuszczenia do obrotu celem
sprzedaży na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
2) przemieszczone na terytorium kraju w wyniku nabycia
wewnątrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
3) przemieszczone na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez
zarejestrowanego odbiorcę.
3. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy
nie mogą być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju bez ich uprzedniego
prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy. Przepisy ust. 1 i 2
stosuje się odpowiednio.
Art. 118. 1. Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby
akcyzowe, które są:
1) całkowicie niezdatne do użytku;
2) wyprowadzane ze składu podatkowego i przeznaczone do dokonania dostawy
wewnątrzwspólnotowej lub na eksport;
3) wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego
i przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych;
4) przewożone przez terytorium kraju w ramach procedury tranzytu
w rozumieniu przepisów prawa celnego;
11.06.2018
©Telksinoe s. 216/262
5) przewożone z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium
innego państwa członkowskiego przez terytorium kraju;
6) wyprodukowane na warunkach określonych w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5
i przeznaczone do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport.
2. Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się także wyroby
akcyzowe, które są zwolnione od akcyzy albo objęte zerową stawką akcyzy.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 3 i 6 mogą być bez znaków
akcyzy wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub
wydane z magazynu wyrobów gotowych pod warunkiem pisemnego
powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed dniem
wprowadzenia wyrobów akcyzowych do wolnego obszaru celnego albo do składu
celnego lub wydania wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych. Na
wniosek właściwego naczelnika urzędu skarbowego naczelnik urzędu celno-
-skarbowego zarządza konwojowanie wyrobów akcyzowych do granicy terytorium
kraju w przypadku ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu albo do
momentu wprowadzenia ich do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego.
Konwojowanie odbywa się na koszt podatnika lub odbiorcy tych wyrobów.
6. Warunkiem zwolnienia z obowiązku oznaczania znakami akcyzy wyrobów
akcyzowych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest złożenie zabezpieczenia kwoty
akcyzy na zasadach i w trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności
celnych na podstawie przepisów prawa celnego.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
Art. 119. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może,
w drodze rozporządzenia, zwolnić z obowiązku oznaczania niektórych wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy, w przypadku gdy:
1) uzasadnia to ważny interes państwa lub podmiotów obowiązanych do
oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;
2) wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej lub umów
międzynarodowych;
11.06.2018
©Telksinoe s. 217/262
3) wskazuje na to przeznaczenie niektórych wyrobów akcyzowych, w postaci
próbek do badań naukowych, laboratoryjnych lub jakościowych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w rozporządzeniu,
o którym mowa w ust. 1, określi okres, na jaki zwolnienie jest wprowadzane, oraz
warunki i tryb stosowania zwolnień w odniesieniu do niektórych grup wyrobów
akcyzowych lub ze względu na ich przeznaczenie, biorąc pod uwagę sytuację
rynkową w obrocie wyrobami akcyzowymi, specyfikę obrotu tymi wyrobami oraz
konieczność zapewnienia kontroli nad tym obrotem.
Rozdział 2
Zasady i tryb nanoszenia znaków akcyzy
Art. 120. 1. Znaki akcyzy mogą mieć w szczególności postać banderol,
znaków cechowych lub odcisków pieczęci.
2. Znak akcyzy jest nanoszony na opakowanie jednostkowe wyrobu
akcyzowego lub bezpośrednio na wyrób akcyzowy w taki sposób, aby zdjęcie
znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do jego otwierania albo
użycie wyrobu powodowały trwałe i widoczne uszkodzenie znaku w sposób
uniemożliwiający jego powtórne użycie, chyba że znak akcyzy jest nanoszony
bezpośrednio na wyrób akcyzowy w sposób trwały.
3. Opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego jest to opakowanie
samodzielne, bezpośrednio chroniące wyrób akcyzowy:
1) jednorazowego lub wielokrotnego użytku oraz
2) przystosowane lub umożliwiające jego przystosowanie do przechowywania,
eksponowania i sprzedaży w nim lub z niego wyrobu akcyzowego, oraz
3) posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, które jest
lub może być przystosowane do bezpośredniego lub pośredniego spożycia
wyrobu albo umożliwia bezpośrednie lub pośrednie spożycie wyrobu, a także
4) przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go
w opakowaniach zbiorczych lub transportowych.
4. W przypadku płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów
nowatorskich, opakowanie jednostkowe jest to opakowanie samodzielne,
bezpośrednio lub pośrednio chroniące płyn do papierosów elektronicznych lub
wyroby nowatorskie:
11.06.2018
©Telksinoe s. 218/262
1) jednorazowego lub wielokrotnego użytku oraz
2) przystosowane lub umożliwiające jego przystosowanie do przechowywania,
eksponowania i sprzedaży w nim płynu do papierosów elektronicznych lub
wyrobu nowatorskiego, oraz
3) posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, a także
4) przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go
w opakowaniach zbiorczych lub transportowych
– przeznaczone do sprzedaży w tej postaci konsumentom.
Art. 121. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków
akcyzy w przypadku nietypowych opakowań jednostkowych wyrobów
akcyzowych, na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania
wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, wskazuje, w drodze decyzji, sposób
nanoszenia znaków akcyzy na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub
na wyroby akcyzowe, z uwzględnieniem ogólnych zasad nanoszenia znaków
akcyzy.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności rodzaj, nazwę
i pochodzenie wyrobu akcyzowego, zawartość i rodzaj opakowania jednostkowego
wyrobu akcyzowego, szczegółowy sposób naniesienia znaków akcyzy oraz czas,
na jaki wydano decyzję.
Art. 122. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1) postacie znaków akcyzy i ich wzory, kryteria jakościowe znaków akcyzy,
elementy znaków akcyzy oraz szczegółowe sposoby ich nanoszenia na
typowe dla danego rodzaju wyrobów akcyzowych opakowania jednostkowe;
2) wzór wniosku o wskazanie sposobu nanoszenia znaków akcyzy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia:
1) konieczność zapewnienia kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi oraz
nad prawidłowością nanoszenia znaków akcyzy;
2) rodzaje wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania
znakami akcyzy;
3) różnorodność stosowanych opakowań jednostkowych;
11.06.2018
©Telksinoe s. 219/262
4) konieczność zastosowania w znakach akcyzy odpowiednich zabezpieczeń.
Art. 123. 1. Znaki akcyzy mogą być zdjęte z opakowań jednostkowych
wyrobów akcyzowych lub z wyrobów akcyzowych, na które zostały naniesione,
jeżeli wyroby akcyzowe nie będą sprzedawane na terytorium kraju.
2. Zgodę na zdjęcie znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu
skarbowego na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy lub właściciela wyrobów akcyzowych oznaczonych
znakami akcyzy.
3. Zdjęte znaki akcyzy są:
1) zwracane do ich wytwórcy albo
2) niezwłocznie niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celno-
-skarbowego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe przypadki, w których znaki akcyzy mogą być zdjęte z opakowań
jednostkowych wyrobów akcyzowych lub z wyrobów akcyzowych;
2) warunki i tryb zdejmowania znaków akcyzy;
3) wzór wniosku o zdjęcie znaków akcyzy.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając
rozporządzenie, o którym mowa w ust. 4, uwzględni przypadki zwrotu wyrobów
akcyzowych w związku z występującymi w nich wadami fizycznymi oraz
przypadki wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium kraju, a także
konieczność zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy.
Art. 124. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, wprowadzić obowiązek kasowania nanoszonych na opakowania
jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe znaków akcyzy
w celu uniemożliwienia ich powtórnego wykorzystania, określając również
szczegółowe warunki, sposób i tryb kasowania znaków akcyzy, z uwzględnieniem
konieczności zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 220/262
Rozdział 3
Procedura otrzymywania znaków akcyzy
Art. 125. 1. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje zarejestrowany, zgodnie
z art. 16, podmiot będący:
1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6;
2) importerem;
3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego;
4) przedstawicielem podatkowym;
5) podmiotem dokonującym produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4
lub 5;
6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
7) podmiotem , o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7.
1a. W przypadku wyrobów akcyzowych, które po dokonaniu importu
i dopuszczeniu do obrotu mają być wysyłane przez zarejestrowanego wysyłającego
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy do składu podatkowego na
terytorium kraju, znaki akcyzy może otrzymać importer, podmiot prowadzący skład
podatkowy albo właściciel wyrobów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, w przypadku
gdy będzie wyprowadzał te wyroby ze składu podatkowego.
1b. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również podmiot dokonujący
czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1–3.
1c. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również producent wina, o którym
mowa w art. 116 ust. 1b.
2. Legalizacyjne znaki akcyzy są sprzedawane:
1) posiadaczowi występujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub
nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi;
2) nabywcy wyrobów określonych w pkt 1, zbywanych przez właściwy organ
administracji publicznej.
3. Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy składa wstępne zapotrzebowanie na znaki akcyzy na rok kalendarzowy
w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
11.06.2018
©Telksinoe s. 221/262
w terminie do dnia 30 października roku poprzedzającego rok, na który jest
składane wstępne zapotrzebowanie.
4. W przypadku wystąpienia w ciągu roku kalendarzowego okoliczności
uzasadniających złożenie, zmianę lub cofnięcie wstępnego zapotrzebowania na
znaki akcyzy podmiot, którego to dotyczy, jest obowiązany, z chwilą powstania
tych okoliczności, do niezwłocznego złożenia w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw finansów publicznych takiego zapotrzebowania, jego zmiany
lub cofnięcia, z tym że ostateczna zmiana wstępnego zapotrzebowania na znaki
akcyzy w przypadku:
1) wyrobów tytoniowych nie może być złożona po dniu 30 września danego roku
kalendarzowego, a jeżeli jest składana po dniu 1 września danego roku
kalendarzowego, nie może przekraczać 5% ilości zamówienia zawartego
w ostatniej zmianie wstępnego zapotrzebowania, a jeżeli takiej zmiany nie
było – we wstępnym zapotrzebowaniu;
2) zmiany wzorów znaków akcyzy nie może być złożona po upływie ostatniego
dnia czwartego miesiąca poprzedzającego datę wprowadzenia nowych
wzorów znaków akcyzy, a jeżeli jest składana po pierwszym dniu czwartego
miesiąca poprzedzającego datę wprowadzenia nowych wzorów znaków
akcyzy, nie może przekraczać 5% ilości zamówienia zawartego w ostatniej
zmianie wstępnego zapotrzebowania, a jeżeli takiej zmiany nie było – we
wstępnym zapotrzebowaniu.
4a. Podmiot, który nie odebrał znaków akcyzy, objętych ostateczną zmianą
wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, o której mowa w ust. 4, do końca
danego roku kalendarzowego, wpłaca kwotę na pokrycie kosztów wytworzenia
znaków akcyzy.
5. Niezłożenie wstępnego zapotrzebowania lub zmiany wstępnego
zapotrzebowania powoduje, że wynikające z tego skutki braku znaków akcyzy
obciążają podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy, który nie dopełnił obowiązku w tym zakresie.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, uwzględniając
konieczność zapewnienia podmiotom obowiązanym do oznaczania wyrobów
11.06.2018
©Telksinoe s. 222/262
akcyzowych znakami akcyzy odpowiedniej liczby i odpowiednich rodzajów tych
znaków.
Art. 126. 1. Decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub
sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu
skarbowego w sprawach znaków akcyzy na pisemny wniosek podmiotu
obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.
2. Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca dołącza
odpowiednio dokumenty o:
1) zaległościach podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu
państwa albo ich braku;
2) rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej i posiadaniu zezwolenia,
koncesji lub uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących
działalność regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców;
3) rejestracji podatkowej, o której mowa w art. 16;
4) zgłoszeniu planowanego nabycia wewnątrzwspólnotowego – w przypadku,
o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1;
5) złożonym zabezpieczeniu należności podatkowych;
6) uprawnieniu do:
a) prowadzenia składu podatkowego,
b) nabywania albo jednorazowego nabycia wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca,
c) (uchylona)
d) wykonywania czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,
e) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako
podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
f) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako
podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7;
7) posiadanych wyrobach akcyzowych.
3. Przed wydaniem decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków
akcyzy podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy, który złożył wniosek o:
11.06.2018
©Telksinoe s. 223/262
1) wydanie podatkowych znaków akcyzy – wpłaca kwotę stanowiącą wartość
podatkowych znaków akcyzy oraz kwotę na pokrycie kosztów wytworzenia
podatkowych znaków akcyzy;
2) sprzedaż legalizacyjnych znaków akcyzy – wpłaca należność za te znaki.
4. Kwota wpłacana na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy stanowi co najmniej 80% całkowitych kosztów ich wytworzenia.
5. Wpływy uzyskane ze sprzedaży legalizacyjnych znaków akc yzy oraz
wpływy z tytułu kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych
znaków akcyzy stanowią dochód budżetu państwa.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość:
1) kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy,
2) kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy,
3) należności z tytułu sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy,
4) kosztów wytworzenia legalizacyjnych znaków akcyzy
– uwzględniając konieczność zabezpieczenia wpływów z tytułu akcyzy, wysokość
kwot akcyzy od wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami
akcyzy oraz nakłady ponoszone na wytworzenie znaków akcyzy.
Art. 127. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków
akcyzy odmawia wydania lub sprzedaży znaków akcyzy, jeżeli:
1) nie zostanie wpłacona kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków
akcyzy i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy lub
2) nie zostanie wniesiona należność za legalizacyjne znaki akcyzy, lub
3) nie zostaną złożone wymagane dokumenty.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy,
kierując się możliwością ponoszenia przez wnioskodawcę obciążeń z tytułu
należności publicznoprawnych stanowiących dochód budżetu państwa, może
odmówić wydania podatkowych znaków akcyzy wnioskodawcy:
1) który ma zaległości podatkowe w podatkach stanowiących dochód budżetu
państwa lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 224/262
2) wobec którego jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe lub
likwidacyjne, z wyjątkiem likwidacji przedsiębiorstwa państwowego w celu
jego prywatyzacji.
3. W przypadku wydania decyzji o odmowie wydania lub sprzedaży znaków
akcyzy przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków
akcyzy, odpowiednio, kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy
i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy albo
należność za legalizacyjne znaki akcyzy podlegają zwrotowi w terminie 7 dni,
licząc od dnia wydania decyzji o odmowie.
Art. 128. 1. Znaki akcyzy są wydawane, na wniosek podmiotu obowiązanego
do oznaczenia wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, przez:
1) właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy;
2) wytwórcę znaków akcyzy.
2. Wydanie znaków akcyzy przez ich wytwórcę następuje na podstawie
upoważnienia do odbioru znaków akcyzy wydanego przez naczelnika urzędu
skarbowego właściwego w sprawach znaków akcyzy.
Art. 129. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku o wydanie podatkowych znaków akcyzy lub o sprzedaż
legalizacyjnych znaków akcyzy oraz o wydanie upoważnienia do odbioru
znaków akcyzy, a także wzór tego upoważnienia,
2) szczegółowy wykaz i sposób składania dokumentów załączanych przez
wnioskodawcę do tego wniosku
– uwzględniając konieczność identyfikacji rodzaju i liczby wydawanych znaków
akcyzy oraz identyfikacji podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy, a także częstotliwość składania wniosków.
Rozdział 4
Prawa i obowiązki wynikające ze stosowania znaków akcyzy
Art. 130. 1. Znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie
można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać
odpłatnie albo nieodpłatnie innym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 3–5.
2. Znaki akcyzy są zwracane:
11.06.2018
©Telksinoe s. 225/262
1) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy,
od którego odebrano te znaki;
2) wytwórcy znaków akcyzy.
3. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz
przedstawiciel podatkowy mogą przekazać znaki akcyzy podmiotowi mającemu
siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, będące przedmiotem importu lub
nabycia wewnątrzwspólnotowego.
4. Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, może
przekazywać znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe stanowiące jego własność
podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo podmiotowi mającemu siedzibę
na terytorium państwa trzeciego.
4a. Podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, może przekazywać
podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy znaki akcyzy w celu naniesienia ich
na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.
5. Znaki akcyzy mogą być przekazane następcom prawnym lub podmiotom
przekształconym w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane
w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych
w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb przekazania znaków akcyzy następcom prawnym lub
podmiotom przekształconym, uwzględniając konieczność kontroli nad
przekazaniem znaków akcyzy oraz identyfikacji rodzaju i liczby przekazywanych
znaków akcyzy.
Art. 131. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Znaki akcyzy muszą być przechowywane i przewożone w sposób
zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.
11.06.2018
©Telksinoe s. 226/262
7. Za uszkodzone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których
trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych pozwala na identyfikację
znaków co do oryginalności, rodzaju, nazwy, wymiarów, serii, numeru
ewidencyjnego i daty wytworzenia.
8. Za zniszczone znaki akcyz y uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których
trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych uniemożliwia identyfikację
znaku co do jego rodzaju, nazwy, serii, numeru identyfikacyjnego oraz daty
wytworzenia.
9. Za utracone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy otrzymane
przez podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami,
który je utracił w następstwie innych okoliczności niż:
1) naniesienie znaków akcyzy na wyrób akcyzowy lub opakowanie jednostkowe
wyrobu akcyzowego i wprowadzenie wyrobu do sprzedaży z naniesionym
znakiem akcyzy;
2) zwrot znaków akcyzy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego
w sprawach znaków akcyzy, od którego podmiot ten odebrał znaki akcyzy,
albo do ich wytwórcy;
3) przekazanie znaków akcyzy przez importera, podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego lub przedstawiciela podatkowego podmiotowi
mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia na opakowania
jednostkowe wyrobu akcyzowego lub wyrób akcyzowy będący przedmiotem
importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego;
4) przekazanie znaków akcyzy przez właściciela wyrobów akcyzowych,
o którym mowa w art. 13 ust. 3, lub podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1
pkt 7, podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy w celu naniesienia ich na
opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe;
5) zabezpieczenie znaków akcyzy przez właściwy organ administracji publicznej
w związku z kontrolą systemu znaków akcyzy.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób przewozu i przechowywania znaków akcyzy, mając na celu
potrzebę zapewnienia odpowiedniej kontroli nad wydanymi znakami akcyzy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 227/262
Art. 132. 1. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego
oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani uzyskać od podmiotu mającego
siedzibę poza terytorium kraju rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.
2. Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest
obowiązany uzyskać od podmiotu prowadzącego skład podatkowy albo od
podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego rozliczenie
z przekazanych mu znaków akcyzy.
2a. Podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, jest obowiązany uzyskać
od podmiotu prowadzącego skład podatkowy rozliczenie z przekazanych mu
znaków akcyzy.
3. Rozliczenie powinno zawierać w szczególności informacje o rodzaju
i liczbie znaków akcyzy przekazanych w celu naniesienia na opakowania
jednostkowe wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe, wykorzystanych do
naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz niewykorzystanych.
4. Znaki akcyzy uszkodzone oraz znaki akcyzy, które nie będą
wykorzystywane do oznaczania wyrobów akcyzowych, powinny być zwrócone
podmiotowi, który je wydał, w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania przez
podmiot, któremu znaki akcyzy zostały wydane, od podmiotu, któremu znaki
akcyzy zostały przekazane w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres i termin dokonywania rozliczeń znaków
akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i terminowego ich
rozliczenia.
Art. 133. 1. Uszkodzone i zniszczone znaki akcyzy nie mogą być użyte do
naniesienia na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów
akcyzowych.
2. Wyroby akcyzowe oznaczone uszkodzonymi albo zniszczonymi znakami
akcyzy nie mogą być sprzedawane.
3. Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone przed ich naniesieniem są
zwracane, w terminie 30 dni od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia lub zniszczenia,
podmiotowi, który je wydał, albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika
urzędu celno-skarbowego.
11.06.2018
©Telksinoe s. 228/262
Art. 134. 1. W przypadku wprowadzenia nowego wzoru znaku akcyzy
podmioty posiadające dotychczasowe znaki są obowiązane, w terminie 30 dni od
dnia wprowadzenia tego wzoru, zwrócić niewykorzystane znaki podmiotowi, który
je wydał.
2. Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe przed wprowadzeniem nowego
wzoru znaku akcyzy zachowują ważność przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia
wprowadzenia nowego wzoru.
3. W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w art. 126
ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy
jest obowiązany do zwrotu znaków akcyzy niewykorzystanych na dzień doręczenia
decyzji stwierdzającej nieważność, podmiotowi, który je wydał, w terminie 14 dni
od dnia doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność.
4. W przypadku zaprzestania wykonywania czynności, o których mowa
w art. 16 ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy obowiązany jest do rozliczenia znaków akcyzy oraz zwrotu
niewykorzystanych znaków akcyzy przed dniem złożenia zgłoszenia o zaprzestaniu
wykonywania tych czynności.
5. W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu obowiązanego do
oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, rozliczenia znaków akcyzy
oraz zwrotu niewykorzystanych znaków akcyzy dokonuje następca prawny
podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy lub
inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki, w terminie 14 dni od przejęcia
praw i obowiązków.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, dłuższy niż określony w ust. 2 okres ważności dotychczasowych
znaków akcyzy, z wyłączeniem znaków akcyzy na wyroby tytoniowe, oraz
różnicować go w zależności od wyrobów akcyzowych, na które nanoszone są znaki
akcyzy, uwzględniając zapewnienie bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy
i kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi.
Art. 135. 1. Zwracającemu niewykorzystane i nieuszkodzone znaki akcyzy
przysługuje, z zastrzeżeniem art. 136 ust. 8, bezzwłocznie zwrot wpłaconych kwot
11.06.2018
©Telksinoe s. 229/262
stanowiących odpowiednio wartość podatkowych znaków akcyzy lub należności
za legalizacyjne znaki akcyzy pomniejszone o koszty ich wytworzenia.
2. Zwrotowi nie podlegają kwoty wpłacone na pokrycie kosztów wytworzenia
podatkowych znaków akcyzy, z wyjątkiem kwot wpłaconych na pokrycie kosztów
wytworzenia podatkowych znaków akcyzy zwracanych w związku
z wprowadzeniem nowego wzoru znaku akcyzy lub stwierdzeniem nieważności
decyzji, o której mowa w art. 126 ust. 1, jeżeli zwracane znaki są niewykorzystane
i nieuszkodzone, a ich zwrot następuje w terminie, o którym mowa w art. 134 ust. 1
lub 3.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, inne przypadki zwrotu wpłaconych kwot stanowiących wartość
podatkowych znaków akcyzy, uwzględniając zasady dotyczące przemieszczania
wyrobów akcyzowych oraz przypadki, w których wyrób akcyzowy nie będzie
wprowadzany do sprzedaży na terytorium kraju.
Art. 136. 1. Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów
spirytusowych, wyrobów winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych lub
wyrobów nowatorskich jest obowiązany, w okresie 24 miesięcy od dnia otrzymania
znaków, nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów
winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich,
a w przypadku importu i nabycia wewnątrzwspólnotowego – sprowadzić na
terytorium kraju wyroby spirytusowe, wyroby winiarskie, płyn do papierosów
elektronicznych lub wyroby nowatorskie, oznaczone tymi znakami.
2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, znaki akcyzy tracą ważność
dla podmiotu, który otrzymał je na podstawie decyzji właściwego naczelnika
urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, i nie mogą być nanoszone przez
ten podmiot na:
1) opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich,
płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich lub
2) wyroby akcyzowe, o których mowa w pkt 1.
3. Znaki, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi w terminie 60 dni od
dnia utraty ich ważności podmiotowi, który je wydał.
4. Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów
tytoniowych jest obowiązany nanieść znaki akcyzy na opakowania jednostkowe
11.06.2018
©Telksinoe s. 230/262
wyrobów tytoniowych lub na wyroby tytoniowe do końca roku kalendarzowego
odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych
znakach.
5. Od dnia 1 stycznia danego roku kalendarzowego na opakowania
jednostkowe wyrobów tytoniowych lub na wyroby tytoniowe mogą być nanoszone
wyłącznie znaki akcyzy z nadrukowanym rokiem wytworzenia odpowiadającym
rozpoczynającemu się rokowi kalendarzowemu.
6. Znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów
tytoniowych lub na wyroby tytoniowe w danym roku kalendarzowym zachowują
ważność do ostatniego dnia lutego następnego roku kalendarzowego.
7. Znaki akcyzy na wyroby tytoniowe niewykorzystane do dnia 31 grudnia
danego roku kalendarzowego są zwracane w terminie do końca lutego następnego
roku kalendarzowego podmiotowi, który je wydał.
8. Zwracającemu znaki akcyzy po terminach, o których mowa w ust. 3 i 7, nie
przysługuje zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków
akcyzy, kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy ani należności za legalizacyjne znaki akcyzy.
9. Na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów tytoniowych
znakami akcyzy wydanie decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków
akcyzy na wyroby tytoniowe z nadrukowanym rokiem wytworzenia
odpowiadającym następnemu rokowi kalendarzowemu i wydania upoważnienia do
odbioru tych znaków akcyzy oraz wydanie znaków akcyzy może nastąpić przed
dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi wytworzenia
znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, pod warunkiem odebrania
znaków akcyzy, o których mowa w art. 125 ust. 4, a w przypadku ich nieodebrania
– wpłacenia kwot należności, o których mowa w art. 125 ust. 4a.
10. Znaki akcyzy odbierane na zasadach określonych w ust. 9 mogą być
nanoszone na opakowania jednostkowe wyrobów tytoniowych lub na wyroby
tytoniowe przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi
wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, z tym że
wyprowadzenie tak oznaczonych wyrobów ze składu podatkowego poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, import albo nabycie wewnątrzwspólnotowe nie może
11.06.2018
©Telksinoe s. 231/262
nastąpić przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi
wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach.
Art. 137. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, sposób zwrotu znaków akcyzy, uwzględniając
konieczność zapewnienia ochrony tych znaków.
Art. 138. 1. W razie wystąpienia strat znaków akcyzy wskutek ich utraty,
uszkodzenia albo zniszczenia w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych tymi
znakami, w granicach dopuszczalnej normy strat, podmiotowi prowadzącemu skład
podatkowy, właścicielowi wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
podmiotowi, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, jeżeli oznaczenie następuje
w składzie podatkowym na terytorium kraju, oraz podmiotowi dokonującemu
produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, przysługuje odpowiednio
zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo
prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy.
2. Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania są
zwracane podmiotowi, który je wydał, albo niszczone pod nadzorem właściwego
naczelnika urzędu celno-skarbowego.
3. Zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków
akcyzy albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy przysługuje
pod warunkiem przedstawienia protokołu potwierdzającego:
1) utratę, uszkodzenie lub zniszczenie znaków akcyzy oraz
2) zwrot uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy albo zniszczenie
uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy.
4. W zamian za znaki akcyzy utracone, uszkodzone lub zniszczone w procesie
oznaczania wyrobów akcyzowych wydaje się znaki akcyzy odpowiadające, co do
rodzaju i serii, znakom akcyzy utraconym, uszkodzonym i zniszczonym.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) normy dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie
oznaczania wyrobów akcyzowych w stosunku do łącznej liczby znaków
akcyzy wykorzystanych w ciągu miesiąca kalendarzowego do oznaczenia
wyrobów akcyzowych,
11.06.2018
©Telksinoe s. 232/262
2) zespół czynności, które składają się na proces oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy
– uwzględniając konieczność kontroli prawidłowości wykorzystania znaków
akcyzy przez podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy.
DZIAŁ VIa
Ewidencje i inne dokumentacje
Art. 138a. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję
wyrobów akcyzowych.
2. Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji,
o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami
akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:
1) ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie
podatkowym wyrobów akcyzowych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
b) nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
– wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu
na ich przeznaczenie,
– wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
2) ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
3) ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów
energetycznych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
b) od których została zapłacona akcyza,
c) zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
d) opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
4) wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy,
która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
11.06.2018
©Telksinoe s. 233/262
5) ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu
podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
6) ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych
zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub
odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich
przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy;
7) ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący
skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo
energetyczne.
4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości
oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących
wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.
Art. 138b. 1. Zarejestrowany wysyłający prowadzi ewidencję wyrobów
akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
z miejsca importu.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
ustalenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego wysyłającego oraz
określenie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz podmiotu, do którego
są wysyłane wyroby akcyzowe.
Art. 138c. 1. Ewidencję wyrobów akcyzowych nabywanych
wewnątrzwspólnotowo prowadzą:
1) zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca;
2) podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione
w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na
terytorium kraju;
11.06.2018
©Telksinoe s. 234/262
3) podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe
niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium
kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
2. Przedstawiciel podatkowy prowadzi ewidencję nabywanych
wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych dostarczanych na terytorium kraju
przez sprzedawcę, którego jest przedstawicielem.
3. Ewidencje, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny umożliwiać
w szczególności:
1) ustalenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych nabywanych
wewnątrzwspólnotowo;
2) określenie kwot akcyzy;
3) ustalenie podmiotu, który wysłał wyroby akcyzowe, oraz podmiotu, na rzecz
którego wyroby akcyzowe zostały nabyte wewnątrzwspólnotowo.
4) (uchylony)
4. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna umożliwiać dodatkowo
ustalenie posiadania przez właściciela, na rzecz którego zarejestrowany odbiorca
dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego paliwa, wymaganej koncesji zgodnie
z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.
Art. 138d. 1. Do prowadzenia ksiąg kontroli nad produkcją alkoholu
etylowego, obrotem nim i jego zużyciem obowiązani są:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) podmiot produkujący alkohol etylowy poza składem podatkowym na
podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 4–5;
3) podmiot zużywający.
2. Księgi kontroli, o których mowa w ust. 1, powinny umożliwiać
w szczególności:
1) ustalenie ilości alkoholu etylowego wytworzonego, przetworzonego,
przerobionego na ocet, znajdującego się w magazynie, oczyszczonego,
skażonego, rektyfikowanego, odwodnionego, rozlanego w opakowania
jednostkowe oraz zniszczonego;
2) określenie kwot akcyzy;
3) ustalenie miejsca i daty wytworzenia alkoholu etylowego, jego przetworzenia,
przerobienia na ocet, dokonania obrotu nim w magazynie, jego oczyszczenia,
11.06.2018
©Telksinoe s. 235/262
skażenia, rektyfikacji, odwodnienia, rozlania go w opakowania jednostkowe
oraz zniszczenia.
Art. 138e. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy i zarejestrowany
wysyłający prowadzą ewidencję dokumentów handlowych towarzyszących
przemieszczaniu wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do
ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać dane dotyczące
dokumentów handlowych, w szczególności w zakresie podmiotów i wyrobów
akcyzowych, których te dokumenty dotyczą.
Art. 138f. 1. Ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie prowadzą:
1) zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca;
2) podmiot pośredniczący;
3) podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem
wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie
używa do celów opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od
2711 12 11 do 2711 19 00.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
ustalenie ilości i rodzaju wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych
zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub
odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania
oraz uzyskanie informacji o dokumentach dostawy.
Art. 138g. 1. Ewidencję suszu tytoniowego prowadzą:
1) pośredniczący podmiot tytoniowy;
2) osoba upoważniona w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy
zagranicznego, w przypadku gdy pośredniczącym podmiotem tytoniowym
jest przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. b;
11.06.2018
©Telksinoe s. 236/262
3) podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa
w art. 20c, w przypadku gdy pośredniczącym podmiotem tytoniowym jest
przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
4) podmiot prowadzący skład podatkowy, który magazynuje susz tytoniowy
nieopodatkowany akcyzą poza składem podatkowym.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:
1) ustalenie ilości suszu tytoniowego:
a) nabytego na terytorium kraju,
b) nabytego wewnątrzwspólnotowo,
c) importowanego,
d) sprzedanego na terytorium kraju,
e) dostarczonego wewnątrzwspólnotowo,
f) eksportowanego,
g) zużytego przez pośredniczący podmiot tytoniowy,
h) zniszczonego,
i) przemieszczanego ze składu podatkowego podmiotu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4,
j) przemieszczanego do składu podatkowego podmiotu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4;
2) ustalenie:
a) podmiotu, od którego susz tytoniowy został nabyty lub importowany,
b) podmiotu, któremu susz tytoniowy został sprzedany,
c) podmiotu, do którego susz tytoniowy został dostarczony
wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany;
3) ustalenie ilości i sposobu przetwarzania suszu tytoniowego;
4) ustalenie miejsca i adresu magazynowania suszu tytoniowego przez podmiot,
o którym mowa w ust. 1 pkt 4.
Art. 138h. 1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa
w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
11.06.2018
©Telksinoe s. 237/262
4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii
elektrycznej.
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących
energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która
nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą,
służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod
warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej
energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1–3 prowadzą ewidencję, o której mowa
w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy
końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń
pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru
energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej
przez podatnika.
4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa
w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych,
a w przypadku braku takich możliwości – na podstawie dokumentów
rozliczeniowych.
5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane
niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh,
łącznej ilości:
1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo,
zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2) energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo
energetyczne;
4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5) energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a
oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7) strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa
w art. 9 ust. 2.
11.06.2018
©Telksinoe s. 238/262
6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne
określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa
ilości szacunkowe.
Art. 138i. 1. Ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:
1) pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych
na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2) pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.
2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:
1) ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz
pozycji CN;
2) datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy
węglowemu;
3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego
nabywcy węglowego;
4) datę wystawienia dokumentu dostawy albo innego dokumentu zastępującego
dokument dostawy i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny
dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego wyroby te
zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.
3. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać dane dotyczące wyrobów węglowych:
1) użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31a ust. 1, lub
2) użytych do celów nieobjętych zwolnieniem
– w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.
Art. 138j. 1. Ewidencję wyrobów gazowych prowadzą:
1) pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na
terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu;
2) pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.
2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:
11.06.2018
©Telksinoe s. 239/262
1) ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
gazowemu wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach
sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;
2) datę sprzedaży wyrobów gazowych;
3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego
nabywcy gazowego;
4) datę wystawienia i numer faktury lub innego dokumentu, z których wynika
zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, na
podstawie których wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu
nabywcy gazowemu.
3. Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest udokumentowana tylko paragonem
fiskalnym, ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4.
4. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać następujące dane:
1) ilość wyrobów gazowych, odpowiednio do dokonanych czynności:
a) użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, 2 lub 3,
lub
b) użytych do celów nieobjętych zwolnieniem, lub
c) wyprodukowanych, lub
d) nabytych wewnątrzwspólnotowo, lub
e) dostarczonych wewnątrzwspólnotowo, lub
f) importowanych, lub
g) eksportowanych, lub
h) nabytych na terytorium kraju, lub
i) sprzedanych na terytorium kraju
– w podziale na miesiące dokonania czynności, odpowiednio w kilogramach
albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość
opałową;
2) datę oraz adres miejsca dokonania czynności;
3) w przypadkach, o których mowa w pkt 1 lit. d–i, dane kontrahentów,
z którymi dokonano tych czynności.
11.06.2018
©Telksinoe s. 240/262
5. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie wskazań
urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku tych urządzeń – na
podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru wyrobów gazowych
przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez
podatnika.
Art. 138k. Ewidencje rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych
określonych w art. 118 ust. 1 pkt 1–3 i 6 prowadzą:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) importer wyrobów akcyzowych;
3) podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych;
4) podmiot produkujący wyroby akcyzowe, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4
lub 5;
5) właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
Art. 138l. 1. Ewidencję podatkowych znaków akcyzy prowadzą:
1) podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;
2) podmiot prowadzący skład podatkowy na terytorium kraju, któremu
właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, lub
podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, przekazał znaki akcyzy
w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub
na wyroby akcyzowe będące jego własnością.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
określenie liczby znaków akcyzy otrzymanych, wydanych, wykorzystanych do
naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz zwróconych.
Art. 138m. 1. Sporządza się protokoły:
1) zniszczenia nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia
podlegających kontroli:
a) suszu tytoniowego,
b) innych niż susz tytoniowy wyrobów akcyzowych;
2) utraty, zniszczenia, uszkodzenia, zdjęcia, zniszczenia uszkodzonych lub
zniszczonych znaków akcyzy oraz wydania lub zwrotu znaków akcyzy;
3) ustalenia ilości alkoholu etylowego podczas jego wydania z gorzelni;
11.06.2018
©Telksinoe s. 241/262
4) skażenia alkoholu etylowego.
2. Protokoły, o których mowa w ust. 1, sporządza się w formie papierowej.
3. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sporządza się w co najmniej
dwóch egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
4. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się w co najmniej
trzech egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie
naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w zakresie akcyzy oraz
naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w zakresie spraw dotyczących
znaków akcyzy, z wyłączeniem przypadków, w których w czynnościach, które
potwierdza protokół, uczestniczył przedstawiciel właściwego organu podatkowego.
5. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, sporządza się w trzech
egzemplarzach, a w przypadku gdy alkohol etylowy skażony ma zostać wysłany do
innego podmiotu, protokół sporządza się w czterech egzemplarzach. Jeden
egzemplarz protokołu otrzymuje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, jeden
egzemplarz protokołu – naczelnik urzędu celno-skarbowego lub komórka
organizacyjna utworzona przez naczelnika urzędu celno-skarbowego na terenie
podmiotu podlegającego kontroli celno-skarbowej – w przypadku kontroli celno-
-skarbowej wykonywanej jako kontrola stała w rozumieniu art. 55 ust. 1 ustawy
z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
6. Protokoły powinny umożliwiać w szczególności ustalenie odpowiednio:
1) daty zniszczenia oraz ilości i rodzaju zniszczonych wyrobów akcyzowych;
2) daty zniszczenia, utracenia, uszkodzenia, zdjęcia, wydania lub zwrócenia
znaków akcyzy oraz ilości i rodzaju zniszczonych, utraconych,
uszkodzonych, zdjętych, wydanych lub zwróconych znaków akcyzy;
3) sposobu zniszczenia wyrobów akcyzowych;
4) zapasu alkoholu etylowego w magazynie gorzelni przed jego wydaniem i po
jego wydaniu oraz ilości alkoholu etylowego w naczyniach transportowych;
5) ilości pobranego do skażenia alkoholu etylowego, rodzaju i ilości dodanego
środka skażającego lub dodanej substancji skażającej oraz ilości otrzymanego
skażonego alkoholu etylowego.
Art. 138n. W przypadku gdy zamierzone oznaczanie wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy następuje z powodu uszkodzenia znaków akcyzy na tych
11.06.2018
©Telksinoe s. 242/262
wyrobach, nieprawidłowego oznaczenia tych wyrobów bądź oznaczenia ich
nieodpowiednimi znakami akcyzy, jak również z powodu wystąpienia w obrocie
wyrobów akcyzowych nieoznaczonych znakami akcyzy, podmiot sporządza spis
tych wyrobów i przedstawia go właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego,
w terminie 3 dni od dnia stwierdzenia wystąpienia tych zdarzeń lub od dnia ich
wystąpienia, w celu jego potwierdzenia.
Art. 138o. Podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji piwa lub
wina są obowiązane do prowadzenia dokumentacji zawierającej informacje
o czynnościach produkcyjnych dotyczących tych wyrobów.
Art. 138p. 1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a–
138l i art. 138o, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej.
2. Ewidencje, o których mowa w art. 138a–138c i art. 138e–138l, mogą
zostać zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów prawa
podatkowego innych niż przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów
o rachunkowości, pod warunkiem że dokumentacja ta zawiera wszystkie dane
wymagane dla danej ewidencji.
Art. 138q. 1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a–
138o, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.
2. Faktury i inne dokumenty, z których wynika zapłata należności za
sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, o których mowa w art.138j ust. 2 pkt 4,
powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, w którym zostały wystawione.
Art. 138r. 1. Podmiot, który wystawia dokument dostawy, sporządza
kwartalne zestawienie wystawionych dokumentów dostawy. Jeden egzemplarz
tego zestawienia przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w
terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczy
zestawienie.
2. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać datę jego
sporządzenia, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres siedziby albo miejsca
zamieszkania podmiotu sporządzającego zestawienie oraz wykaz wystawionych
dokumentów dostawy określający datę wystawienia dokumentu dostawy,
11.06.2018
©Telksinoe s. 243/262
a w przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 32, oraz
w przypadkach określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie
art. 38 ust. 1, oraz art. 38 ust. 2 pkt 1 lub art. 39 ust. 1, również nazwę albo imię
i nazwisko oraz adres siedziby albo miejsca zamieszkania odbiorcy wyrobów
zwolnionych, kod CN i ilość wyrobów zwolnionych wpisanych do dokumentu
dostawy.
3. Wpisów do zestawienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się
chronologicznie, w sposób trwały i wyraźny, niezwłocznie po wystawieniu
dokumentu dostawy. Karty zestawienia numeruje się kolejno od numeru jeden
i opatruje stemplem podmiotu sporządzającego zestawienie. Poprawka powinna
być dokonywana w taki sposób, aby przekreślony pierwotny tekst pozostał
czytelny. Poprawka powinna zostać potwierdzona podpisem osoby dokonującej
poprawki, z podaniem daty jej dokonania.
4. Zestawienie, o którym mowa w ust. 1, może być sporządzane oraz
przekazywane naczelnikowi urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 1,
w formie elektronicznej, w sposób uzgodniony z tym naczelnikiem.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy dokumentem
dostawy jest faktura.
Art. 138s. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencjach,
o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e–138g
i art. 138l, oraz protokołach, o których mowa w art. 138m ust. 1,
2) sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b,
art. 138c, art. 138e–138l,
3) wzory ewidencji, o której mowa w art. 138l, oraz wzory protokołów,
o których mowa w art. 138m ust. 1 pkt 2–4,
4) rodzaje ksiąg kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1, szczegółowy zakres
danych, które powinny znajdować się w tych księgach, oraz wzory tych ksiąg,
a także sposób ich prowadzenia,
5) rodzaje dokumentacji, o której mowa w art. 138o, szczegółowy zakres
danych, które powinny znajdować się w tej dokumentacji, oraz jej wzory,
a także sposób jej prowadzenia
11.06.2018
©Telksinoe s. 244/262
– uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami
akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy
od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.
Art. 138t. 1. Podmiot dokonujący sprzedaży na terytorium kraju:
1) alkoholu całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we
wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, dodatkowymi
środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii
Europejskiej, w którym skażenie następuje, lub dodatkowymi środkami
dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską, na podstawie rozporządzenia
Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego
uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów
zwolnienia z podatku akcyzowego,
2) wyrobów objętych podkategoriami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług
(PKWiU): 20.14.75, 20.20.14 i 20.59.43 zawierających w swym składzie
alkohol etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% objętości
– w opakowaniach jednostkowych o pojemności 20 litrów i większej, prowadzi
rejestr podmiotów odbierających te wyroby.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać następujące dane:
1) rodzaj, podkategorię Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz
ilość odebranych wyrobów;
2) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub adres siedziby podmiotu
odbierającego;
3) numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu
odbierającego;
4) datę oraz adres miejsca dokonania sprzedaży;
5) czytelny podpis podmiotu odbierającego lub osoby reprezentującej ten
podmiot.
3. Wpisu do rejestru dokonuje się z chwilą odbioru wyrobów.
4. Podmiot dokonujący sprzedaży przekazuje kopię rejestru właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po
miesiącu, którego on dotyczy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 245/262
5. Podmiot odbierający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności
gospodarczej jest obowiązany do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży
dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.
6. W przypadku gdy podmiot odbierający odmawia okazania dokumentu
potwierdzającego jego tożsamość, sprzedawca jest obowiązany odmówić
sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1.
7. Rejestr powinien być przechowywany do celów kontroli przez okres 5 lat,
licząc od końca roku kalendarzowego, w którym został sporządzony.
8. Wpisu do rejestru nie dokonuje się, w przypadku gdy w wyniku sprzedaży
wyrobów wskazanych w ust. 1 ich przewóz objęty został systemem monitorowania
drogowego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o systemie
monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz. U. poz. 708), lub gdy sprzedaż
potwierdzana jest fakturą.
DZIAŁ VII
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Rozdział 1
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 139–153. (pominięte)
Rozdział 2
Przepisy epizodyczne i przejściowe
Art. 154. 1. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów
akcyzowych niezharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa
w art. 168, powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza
nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych
zharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168, powstał przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, lecz do tego dnia nie nastąpiło
zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się przepisy niniejszej
ustawy.
3. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych
znajdujących się w składzie podatkowym nie powstał przed dniem wejścia w życie
11.06.2018
©Telksinoe s. 246/262
niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, przyjmując, że obowiązek
podatkowy powstał z chwilą wprowadzenia tych wyrobów akcyzowych do składu
podatkowego.
4. Jeżeli obowiązek podatkowy w sytuacjach innych niż wymienione
w ust. 1–3 powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza
nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe.
5. Jeżeli wyroby akcyzowe zharmonizowane w rozumieniu ustawy, o której
mowa w art. 168, zostały, jako wyroby zwolnione od akcyzy, wyprowadzone ze
składu podatkowego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
Art. 155. 1. Podmiot zarejestrowany na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy,
o której mowa w art. 168, uznaje się za podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 16,
bez konieczności potwierdzania tej okoliczności przez właściwego naczelnika
urzędu celnego.
2. Podatnik prowadzący działalność w zakresie wyrobów akcyzowych
objętych wyłącznie zerową stawką akcyzy, zarejestrowany przed dniem wejścia
w życie ustawy, podlega z urzędu wykreśleniu z rejestru przez właściwego
naczelnika urzędu celnego.
3. Podmiot niepodlegający obowiązkowi złożenia zgłoszenia rejestracyjnego
na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 168, a podlegający takiemu
obowiązkowi na podstawie art. 16 ust. 1, jest obowiązany dopełnić tego obowiązku
w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
4. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów
energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, w dniu wejścia w życie ustawy,
niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie art. 16 ust. 1, jest obowiązany,
w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, powiadomić o tym właściwego
naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia,
o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2.
5. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 4, nie musi dokonywać podmiot,
który był podmiotem zarejestrowanym na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której
mowa w art. 168.
11.06.2018
©Telksinoe s. 247/262
Art. 156. 1. Zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, prowadzenie
działalności jako zarejestrowany handlowiec, prowadzenie działalności jako
niezarejestrowany handlowiec oraz wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego wydane przed dniem wejścia w życie ustawy
pozostają w mocy.
2. Postępowania w sprawach zezwoleń wydawanych na podstawie ustawy,
o której mowa w art. 168, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie
ustawy prowadzone są na podstawie niniejszej ustawy.
Art. 157. 1. Do zabezpieczeń akcyzowych złożonych przed dniem wejścia
w życie ustawy oraz do zwolnień z obowiązku złożenia zabezpieczenia
akcyzowego udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy
dotychczasowe, z tym że art. 64 ust. 7 stosuje się do nich z dniem jej wejścia
w życie.
2. Zabezpieczenia akcyzowe, o których mowa w ust. 1, z określonym
terminem ważności nie mogą ulec przedłużeniu.
3. Zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielone
przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie mogą ulec przedłużeniu.
Art. 158. Postępowania w sprawach zwrotu akcyzy należnego na podstawie
przepisów ustawy, o której mowa w art. 168, i niedokonanego przed dniem wejścia
w życie ustawy prowadzone są na podstawie przepisów dotychczasowych.
Art. 159. 1. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, który w terminie
miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy złożył właściwemu naczelnikowi urzędu
celnego wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia, może, po złożeniu
wniosku, bez tego zezwolenia wyprowadzać jako podatnik wyroby akcyzowe
z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nie
dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Podmiot, który w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy złożył
właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wniosek, o którym mowa w art. 56 ust. 1
i 2, oraz zabezpieczenie akcyzowe, może, po złożeniu wniosku, bez zezwolenia,
o którym mowa w art. 56 ust. 1, prowadzić działalność jako podmiot
pośredniczący, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie
ustawy.
11.06.2018
©Telksinoe s. 248/262
Art. 160. 1. Decyzje ustalające normy dopuszczalnych ubytków oraz
dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wydane
na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 168, i dotyczące norm
dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia ustalanych również
na podstawie ustawy, pozostają w mocy nie dłużej niż do czasu wydania decyzji na
podstawie ustawy.
2. Decyzje ustalające normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne
normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wydane na podstawie
art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 168, i dotyczące norm dopuszczalnych
ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia, które nie są ustalane na podstawie
ustawy, tracą moc z dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 161. Podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość
wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 2, jest obowiązany
w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy do pisemnego powiadomienia
właściwego naczelnika urzędu celnego o rodzaju prowadzonej działalności
i rodzaju uzyskiwanych wyrobów.
Art. 162. 1. Jeżeli okres rozliczeniowy energii elektrycznej rozpoczął się
przed dniem wejścia w życie ustawy i obejmuje również okres obowiązywania
ustawy, sprzedawca energii elektrycznej jest obowiązany na wystawianej nabywcy
końcowemu fakturze uwzględnić akcyzę należną za odpowiedni okres
obowiązywania ustawy, którego dotyczy faktura.
2. W przypadku braku możliwości określenia ilości energii elektrycznej
odebranej w okresie obowiązywania ustawy, jej ilość ustala się proporcjonalnie do
okresu obowiązywania ustawy w stosunku do okresu rozliczeniowego.
3. Zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 1, stosuje się na podstawie
dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii
elektrycznej wyprodukowanej nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie ustawy.
Art. 163. 1. W okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy,
węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do
celów opałowych.
2. W okresie do dnia 31 października 2013 r. albo do czasu, gdy udział gazu
ziemnego w konsumpcji energii na terytorium kraju osiągnie 25% zwalnia się od
11.06.2018
©Telksinoe s. 249/262
akcyzy gaz ziemny (mokry) o kodach CN 2711 11 00 oraz 2711 21 00,
przeznaczony do celów opałowych. Jednakże w momencie, gdy udział gazu
ziemnego w konsumpcji energii osiągnie 20%, do dnia 31 października 2013 r.
stosuje się stawkę akcyzy stanowiącą 50% stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 13.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, informację o osiągnięciu poziomu udziału gazu ziemnego, o którym mowa
w zdaniu pierwszym.
3. Do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się
od akcyzy pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711 29 00, przeznaczone
do celów opałowych.
4. Do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się
od akcyzy wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b.
Art. 163a. 1. W okresie do dnia 1 stycznia 2021 r. zwalnia się od akcyzy
samochód osobowy stanowiący pojazd hybrydowy w rozumieniu art. 2 pkt 13
ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje, na wniosek zainteresowanego podmiotu, zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy pod warunkiem, że podmiot ten przedstawi
dokumentację potwierdzającą iż pojazd, którego dotyczy zwolnienie, jest pojazdem
hybrydowym.
Art. 164. 1. Do dnia 31 października 2013 r. zamiast stawki akcyzy, o której
mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych
określonych w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy.
2. Przepisy art. 89 ust. 1 pkt 3, 7, 8 i 12 lit. b stosuje się od dnia ogłoszenia
pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej
przewidzianej w tych przepisach ze wspólnym rynkiem.
Art. 165. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2011 r., obniżać stawki akcyzy na wyroby
akcyzowe określone w ustawie oraz różnicować je w zależności od rodzaju
wyrobów akcyzowych, a także określać warunki ich stosowania, na okres nie
dłuższy niż 3 miesiące w odstępach co najmniej trzymiesięcznych, w odniesieniu
11.06.2018
©Telksinoe s. 250/262
do poszczególnych wyrobów akcyzowych, uwzględniając sytuację gospodarczą
państwa.
Art. 166. Do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się wielkość najpopularniejszej
kategorii cenowej papierosów ustaloną na rok 2009 na podstawie ustawy, o której
mowa w art. 168.
Art. 167. Znaki akcyzy wydane na podstawie ustawy, o której mowa
w art. 168, zachowują ważność.
Rozdział 3
Przepisy końcowe
Art. 168. Traci moc ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym
(Dz. U. poz. 257 z późn. zm.13)).
Art. 169. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2009 r.
13)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. poz. 623, z 2005 r. poz. 1341,
z 2006 r. poz. 1199, z 2007 r. poz. 666 oraz z 2008 r. poz. 745 i 915.
11.06.2018
©Telksinoe s. 251/262
Załączniki
Załącznik nr 1
WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH
Poz. Kod CN Nazwa wyrobu (grupy wyrobów)
1 2 3
1 ex 1507 Olej sojowy i jego frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane
chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych
2 ex 1508 Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, nawet rafinowane, ale
niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
3 ex 1509 Oliwa i jej frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie
– jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
4 ex 1510 00 Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, nawet
rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie, włącznie
z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami
objętymi pozycją 1509 – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych
lub napędowych
5 ex 1511 Olej palmowy i jego frakcje, nawet rafinowany, ale niemodyfikowany
chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych
6 ex 1512 Olej z nasion słonecznika, z krokosza balwierskiego lub z nasion
bawełny i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane
chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych
7 ex 1513 Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych lub olej babassu
i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie –
jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
8 ex 1514 Olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet
rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są przeznaczone
do celów opałowych lub napędowych
11.06.2018
©Telksinoe s. 252/262
1 2 3
9 ex 1515 Pozostałe ciekłe tłuszcze i oleje roślinne (włącznie z olejem jojoba)
i ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie –
jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
10 ex 1516 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub
całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane
lub elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej nieprzetworzone –
jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
11 ex 1517 Margaryna; jadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów,
zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów,
z działu 15 Nomenklatury Scalonej, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje
lub ich frakcje, objęte pozycją 1516 – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
12 ex 1518 00 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane,
utlenione, odwodnione, siarkowane, napowietrzane, polimeryzowane
przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej
modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją 1516;
niejadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów,
zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów
z działu 15 Nomenklatury Scalonej, gdzie indziej niewymienione ani
niewłączone – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych
13 2203 00 Piwo otrzymywane ze słodu
14 2204 Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi;
moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009
15 2205 Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane
roślinami lub substancjami aromatycznymi
16 2206 00 Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód
pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów
fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej
niewymienione ani niewłączone
17 2207 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj.
11.06.2018
©Telksinoe s. 253/262
1 2 3
lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe,
o dowolnej mocy, skażone
18 2208 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej
niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe
19 ex 2701 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla
– jeżeli są przeznaczone do celów opałowych
20 ex 2702 Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu –
jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych
21 ex 2704 00 Koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet
aglomerowany; węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych
22 2705 00 00 Gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż
gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe
23 2706 00 00 Smoła destylowana z węgla, z węgla brunatnego (lignitu) lub z torfu
oraz pozostałe smoły mineralne, nawet odwodnione lub częściowo
destylowane, włącznie ze smołami odzyskanymi
24 2707 Oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły
węglowej; podobne produkty, w których masa składników
aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych
25 2708 Pak i koks pakowy, otrzymywane ze smoły węglowej lub z pozostałych
smół mineralnych
26 2709 00 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych,
surowe
27 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych,
inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani
niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej
lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje
stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe
28 2711 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe
29 2712 Wazelina; parafina, wosk mikrokrystaliczny, gacz parafinowy,
ozokeryt, wosk montanowy, wosk torfowy, pozostałe woski mineralne
11.06.2018
©Telksinoe s. 254/262
1 2 3
i podobne produkty otrzymywane w drodze syntezy lub innych
procesów, nawet barwione
30 2713 Koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy
naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych
31 2714 Bitum i asfalt, naturalne; łupek bitumiczny lub naftowy i piaski
bitumiczne; asfaltyty i skały asfaltowe
32 2715 00 00 Mieszanki bitumiczne na bazie naturalnego asfaltu, naturalnego bitumu,
bitumu naftowego, smoły mineralnej lub na mineralnego paku
smołowego (na przykład masy uszczelniające bitumiczne, fluksy)
33 2716 00 00 Energia elektryczna
34 2901 Węglowodory alifatyczne
35 2902 Węglowodory cykliczne
36 ex 2905 11 00 Metanol (alkohol metylowy) – niebędący pochodzenia syntetycznego –
jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych lub napędowych
37 3403 Preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi,
preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami
przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi
przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju
stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry
wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów,
z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy,
70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych
z minerałów bitumicznych
38 3811 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się
żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz
pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie
z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów,
co oleje mineralne
39 3817 00 Mieszane alkilobenzeny i mieszane alkilonaftaleny, inne niż te objęte
pozycją 2707 lub 2902
40 ex 3824 90 91 Monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych, zawierające objętościowo
11.06.2018
©Telksinoe s. 255/262
1 2 3
96,5% lub więcej estrów (FAMAE) – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
41 ex 3824 90 97 Pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub
przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin
produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone
– jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
42 bez względu Papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki
na kod CN
43 bez względu Alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami
na kod CN akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
wyrobu przekraczającej 1,2% obj.
zawierającego
alkohol
etylowy
44 bez względu Pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub
na kod CN używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki
lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych
45 bez względu Susz tytoniowy
na kod CN
46 bez względu Płyn do papierosów elektronicznych
na kod CN
47 bez względu Wyroby nowatorskie
na kod CN
Objaśnienia:
ex – dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.
11.06.2018
©Telksinoe s. 256/262
Załącznik nr 2
WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ
PROCEDURĘ ZAWIESZENIA POBORU AKCYZY I KTÓRYCH
PRODUKCJA ODBYWA SIĘ W SKŁADZIE PODATKOWYM, O KTÓRYCH
MOWA W DYREKTYWIE RADY 92/12/EWG
POZ. KOD CN NAZWA WYROBU (GRUPY WYROBÓW)
1 2 3
1 ex 1507 Olej sojowy i jego frakcje, nawet rafinowane, ale
niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
2 ex 1508 Olej z orzeszków ziemnych i jego frakcje, nawet
rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie –
jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych
3 ex 1509 Oliwa i jej frakcje, nawet rafinowane, ale
niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
4 ex 1510 00 Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane
wyłącznie z oliwek, nawet rafinowane, ale
niemodyfikowane chemicznie, włącznie
z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami
lub frakcjami objętymi pozycją 1509 – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
5 ex 1511 Olej palmowy i jego frakcje, nawet rafinowany, ale
niemodyfikowany chemicznie – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
6 ex 1512 Olej z nasion słonecznika, z krokosza balwierskiego
lub z nasion bawełny i ich frakcje, nawet
rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie –
jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
11.06.2018
©Telksinoe s. 257/262
1 2 3
napędowych
7 ex 1513 Olej kokosowy (z kopry), olej z ziaren palmowych
lub olej babassu i ich frakcje, nawet rafinowane, ale
niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
8 ex 1514 Olej rzepakowy, rzepikowy lub gorczycowy oraz ich
frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane
chemicznie – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
9 ex 1515 Pozostałe ciekłe tłuszcze i oleje roślinne (włącznie
z olejem jojoba) i ich frakcje, nawet rafinowane, ale
niemodyfikowane chemicznie – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
10 ex 1516 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje,
częściowo lub całkowicie uwodornione,
estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub
elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej
nieprzetworzone – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
11 ex 1517 Margaryna; jadalne mieszaniny lub produkty
z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych,
lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów, z działu
15 Nomenklatury Scalonej, inne niż jadalne tłuszcze
lub oleje lub ich frakcje, objęte pozycją 1516 – jeżeli
są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych
12 ex 1518 00 Tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje,
gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane,
napowietrzane, polimeryzowane przez ogrzewanie
w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej
modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych
11.06.2018
©Telksinoe s. 258/262
1 2 3
pozycją 1516; niejadalne mieszaniny lub produkty
z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych,
lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z działu
15 Nomenklatury Scalonej, gdzie indziej
niewymienione ani niewłączone – jeżeli są
przeznaczone do celów opałowych lub napędowych
13 2203 00 Piwo otrzymywane ze słodu
14 2204 Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami
wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten
objęty pozycją 2009
15 2205 Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron
aromatyzowane roślinami lub substancjami
aromatycznymi
16 2206 00 Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr
(cidr), perry i miód pitny), mieszanki napojów
fermentowanych oraz mieszanki napojów
fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie
indziej niewymienione ani niewłączone
17 2207 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy
alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy
i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy,
skażone
18 2208 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy
alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery
i pozostałe napoje spirytusowe
19 ex 2707 Oleje i pozostałe produkty destylacji
wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne
produkty, w których masa składników
aromatycznych jest większa niż składników
niearomatycznych, wyłącznie:
2707 10 1) Benzol (benzen)
11.06.2018
©Telksinoe s. 259/262
1 2 3
2707 20 2) Toluol (toluen)
2707 30 3) Ksylol (ksyleny)
2707 50 4) Pozostałe mieszaniny węglowodorów
aromatycznych, z których 65% lub więcej
objętościowo (włącznie ze stratami) destyluje
w 250°C zgodnie z metodą ASTM D 86
20 od ex 2710 11 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane
do ex z minerałów bitumicznych, inne niż surowe;
2710 19 69 preparaty gdzie indziej niewymienione ani
niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej
olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych
z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią
składniki zasadnicze preparatów
21 ex 2711 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory
gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami
2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00
22 2901 10 00 Węglowodory alifatyczne nasycone
23 ex 2902 Węglowodory cykliczne, wyłącznie:
2902 20 00 1) Benzen
2902 30 00 2) Toluen
2902 41 00 3) o-Ksylen
2902 42 00 4) m-Ksylen
2902 43 00 5) p-Ksylen
2902 44 00 6) Mieszaniny izomerów ksylenu
24 ex 2905 11 00 Metanol (alkohol metylowy) – niebędący
pochodzenia syntetycznego – jeżeli jest
przeznaczony do celów opałowych lub napędowych
24a ex 3811 Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania,
inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające
lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe
preparaty dodawane do olejów mineralnych
11.06.2018
©Telksinoe s. 260/262
1 2 3
(włącznie z benzyną) lub do innych cieczy,
stosowanych do tych samych celów, co oleje
mineralne, wyłącznie:
3811 11 10 1) Środki przeciwstukowe, na bazie
tetraetyloołowiu
3811 11 90 2) Pozostałe środki przeciwstukowe, na bazie
związków ołowiu
3811 19 00 3) Pozostałe środki przeciwstukowe
3811 90 00 4) Pozostałe
25 ex 3824 90 91 Monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych,
zawierające objętościowo 96,5% lub więcej estrów
(FAMAE) – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
26 ex 3824 90 97 Pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu
chemicznego lub przemysłów pokrewnych
(włączając te, składające się z mieszanin produktów
naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani
niewłączone – jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych
27 bez względu na Papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki
kod CN
Objaśnienia:
ex – dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.
11.06.2018
©Telksinoe s. 261/262
Załącznik nr 3
WYKAZ WYROBÓW AKCYZOWYCH OBJĘTYCH OBOWIĄZKIEM
OZNACZANIA ZNAKAMI AKCYZY
POZ. KOD CN NAZWA WYROBU (GRUPY WYROBÓW)
1 2 2
1 2203 00 Piwo otrzymywane ze słodu
2 2204 Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz
gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009
3 2205 Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane
roślinami lub substancjami aromatycznymi
4 2206 00 Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód
pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów
fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej
niewymienione ani niewłączone
5 2207 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub
większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej
mocy, skażone
6 2208 Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej
niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe
7 2710 Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne
niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone,
zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów
otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią
składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe
8 2711 Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe
9 3403 Preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi,
preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami
przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi
przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju
11.06.2018
©Telksinoe s. 262/262
1 2 2
stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry
wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów,
z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70%
masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych
z minerałów bitumicznych
10 bez względu Papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki
na kod CN
11 bez względu Susz tytoniowy
na kod CN
12 bez względu Płyn do papierosów elektronicznych
na kod CN
13 bez względu Wyroby nowatorskie
na kod CN
11.06.2018
Do góry